Αν σε κάτι μας έχει συνηθίσει ο Ευριπίδης Στυλιανίδης όλα τα χρόνια στα οποία βρίσκεται στην πολιτική σκηνή της Ροδόπης, είναι να φέρνει και να επαναφέρει, συγκεκριμένα έργα τα οποία είτε δεν έγιναν, είτε σταμάτησαν για οποιοδήποτε λόγο.
Η λίστα είναι μεγάλη, με άλλες προτάσεις να είναι πιο υλοποιήσιμες και άλλες να απαιτούν πάρα πολύ μεγάλη προεργασία (βλέπε φράγμα Ιάσμου), ενώ υπάρχουν έργα, όπως το Αεροδρόμιο Γενικής Αεροπορίας «Αναστάσιος Μπακάλμπασης», το οποίο, λόγω της χωροθέτησης του νέου Νοσοκομείου, φαίνεται να είναι από τα λίγα που θα οδηγηθούν στη λήθη.
Όμως ένα έργο που ειλικρινά είχαμε ξεχάσει και εμείς, ήταν αυτό του προαστιακού σιδηρόδρομου, που είχε εγκαινιαστεί με τυμπανοκρουσίες λίγο πριν τις εκλογές του 2009, και σταμάτησε λίγο μετά τις εκλογές του 2009, ξαναήρθε στην επιφάνεια από τον ίδιο, κατά τη σύσκεψη που είχαν με τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.
Μάλιστα ενώ ο παλιός προαστιακός εξυπηρετούσε μόνο τις τρείς πρωτεύουσες της Θράκης, στη νέα πρόταση φαίνεται ότι ενεργοποιήθηκε η περιφερειακή συνείδηση, μιας και θα ξεκινά από τη Δράμα και θα φτάνει μέχρι το Ορμένιο.
Παρόλο που δεν θέλουμε να γινόμαστε από την αρχή αρνητικοί, διαβλέπουμε αρκετά προβλήματα σε αυτή την πρόταση.
Το πρώτο είναι η προηγούμενη εμπειρία: ο προαστιακός ξεκίνησε γρήγορα και ολοκληρώθηκε ακόμα πιο γρήγορα, όμως θα πρέπει να σημειωθεί πως και κατά τη λειτουργία του, δεν αποτέλεσε αναπόστατο μέρος της καθημερινότητας των πολιτών.
Οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ τότε, είχαν τονίσει πως ο Προαστιακός ήταν ασύμφορος για τον Οργανισμό, και ενώ είχε εγκαινιαστεί μερικές ημέρες πριν από τις Εκλογές του Οκτωβρίου 2009, με την προϋπόθεση ότι θα εκτελούνταν 22 δρομολόγια ημερησίως μεταξύ των πόλεων Αλεξανδρούπολη - Κομοτηνή – Ξάνθη, που κατέληξαν να είναι οκτώ, ενώ το πρώτο 20ήμερο της λειτουργίας του, ο Προαστιακός μετέφερε μόλις 22 άτομα.
Και αυτό μας φέρνει στο δεύτερο θέμα: δεν βρισκόμαστε πλέον στις μέρες του ΟΣΕ, που μόνο η πολιτική βούληση έφτανε για να λειτουργήσει ένας προαστιακός, αλλά πλέον τα δρομολόγια κάνει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία έχει πλέον ιδιωτικοποιηθεί, και λόγω της κατάστασης της γραμμής (η οποία παρεμπιπτόντως βαίνει συνεχώς χείριστη) είναι απρόθυμη να ξεκινήσει ένα δρομολόγιο Θεσσαλονίκη Αλεξανδρούπολη, πόσο μάλλον ένα δρομολόγιο μεταξύ μικρότερων αστικών κέντρων (που σημαίνει μικρότερος αριθμός επιβατών).
Έτσι λοιπόν η πρόταση είναι ωραία επί χάρτου, όμως δυστυχώς, δεν φαίνεται να είναι πιο βιώσιμη σήμερα, από ότι ήταν πριν από 10 χρόνια. Ιδιαίτερα όταν οποιαδήποτε δράση γίνεται, θα πρέπει να είναι πιο στοχευμένη, και να έχει μεγαλύτερη διάρκεια, για να έχει τη δυνατότητα να πετύχει, διαφορετικά και θα σπαταλήσουμε πόρους που θα μπορούσαν να κατευθυνθούν σε κάτι πιο βιώσιμο, αλλά και θα μείνουμε ακόμα 10 χρόνια να αναρωτιόμαστε τι συνέβη.
paratiritis-news.gr
