Ο μοντέρνος σιδηροδρομικός σταθμός Ντορασάν σχεδιάστηκε για να συνδέσει τη Νότιο με τη Βόρειο Κορέα, όμως κατέληξε ένα αστραφτερό απομεινάρι που λειτουργεί ως τουριστική ατραξιόν
Το μόνο το οποίο συνδέει – χωρίς να ενώνει – τις δύο Κορέες, τις εντελώς αποκομμένες μετά τον πόλεμο του 1950-53, είναι μία σιδηροδρομική γραμμή που ξεκινά από την καρδιά της νοτιοκορεατικής πρωτεύουσας Σεούλ, διασχίζει τα σύνορα και καταλήγει 250 χιλιόμετρα βόρεια, στο κέντρο της βορειοκορεατικής πρωτεύουσας Πιονγκγιάνγκ. Με τη μόνη διαφορά ωστόσο, ότι οι ράγες μπορεί να διασχίζουν τα σύνορα, αλλά τα τραίνα όχι.
Το ΕΘΝΟΣ επισκέφθηκε τον μεγάλης συμβολικής αξίας σιδηροδρομικό σταθμό Ντορασάν, τον βορειότερο σταθμό στη Νότιο Κορέα, ο οποίος θα μπορούσε να ανοίξει μια πόρτα προς τον απροσπέλαστο Βορρά, αλλά και προς τον υπόλοιπο κόσμο. Βλέπετε, η μόνη χερσαία σύνδεση της Νοτίου Κορέας με την υπόλοιπη υφήλιο είναι μέσω... Βορείου Κορέας.
Μπαίνοντας μέσα στο μοντέρνο κτίριο του Ντορασάν, ο επισκέπτης αρχικά νιώθει σαν να βρίσκεται μέσα σε έναν ολοκαίνουριο σταθμό, πανέτοιμο να εξυπηρετήσει εκατοντάδες επιβάτες. Οι καθαρές και σύγχρονες εγκαταστάσεις, οι χώροι αναμονής, οι αποβάθρες και οι φωτεινοί πίνακες για την ανακοίνωση των δρομολογίων, οι υπάλληλοι που εξυπηρετούν τους «επιβάτες», όλα βρίσκονται στη θέση τους και όλα δίνουν την εντύπωση ενός σταθμού σε πλήρη λειτουργία.
Όμως λίγα δευτερόλεπτα αρκούν για να συνειδητοποιήσεις ότι στην πραγματικότητα βρίσκεσαι μέσα σε έναν σταθμό-φάντασμα. Οι λιγοστοί επισκέπτες είναι τουρίστες, οι υπάλληλοι πουλάνε σοκολάτες και τουριστικά σουβενίρ, ο πίνακας ανακοινώσεων αφηγείται απλώς την ιστορία του σταθμού και όλες οι επιγραφές έχουν ρόλο μουσειακό εκφράζοντας την ελπίδα για μια μελλοντική «επανένωση», που είναι και η πιο πολυχρησιμοποιημένη λέξη στις επιγραφές του σταθμού.
Τα αντικείμενα στα οποία ο τουριστικός φωτογραφικός φακός δεν μπορεί να αντισταθεί είναι δύο: το πρώτο είναι η επιγραφή «Προς Πιονγιάνγκ» που οδηγεί στην αντίστοιχη αποβάθρα και στις ολοκληρωμένες γραμμές που φτάνουν μέχρι τη Βόρειο Κορέα. Το δεύτερο είναι ένας σιδηροδρομικός χάρτης της Ευρασίας που δημιουργεί στους κατοίκους την ελπίδα ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα μπορούν να ταξιδεύουν από τη Σεούλ μέχρι την Ευρώπη χωρίς να χρειάζεται να μπουν σε αεροπλάνο. Για αυτό και ο σταθμός Ντορασάν δεν συγκινεί μόνο όσους θέλουν την επανένωση των δύο χωρών αλλά και κάθε άλλο πολίτη της Νοτίου Κορέας, που είναι περιτριγυρισμένη από θάλασσα με μοναδική χερσαία σύνδεση με τον υπόλοιπο κόσμο τα κλειστά σύνορα με τη Βόρειο Κορέα.
Ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται 56 χιλιόμετρα από τον σταθμό της Σεούλ, 17 χιλιόμετρα από τον σταθμό Γκαεσόνγκ (στην ομώνυμη βιομηχανική ζώνη) και 205 χιλιόμετρα από τον σταθμό της Πιονγιάνγκ. Ο φωτεινός πίνακας που μπορεί στο μέλλον να ανακοινώνει τα επόμενα δρομολόγια για τη βορειοκορεατική πρωτεύουσα αφηγείται την ιστορία του ανακαινισμένου σταθμού: «Μετά την κοινή διακήρυξη Νοτίου-Βορείου Κορέας στις 15 Ιουνίου του 2000 οι δύο χώρες συμφώνησαν να αποκαταστήσουν τη γραμμή Γκιεονγκουί που έσπασε κατά τον πόλεμο της Κορέας. Ο σταθμός Ντορασάν άνοιξε στις 11 Απριλίου του 2002 και ο Νότος και ο Βορράς συνέδεσαν τη σιδηροδρομική γραμμή στις 14 Ιουνίου 2003 πάνω στη στρατιωτική διαχωριστική γραμμή (το σύνορο των δύο χωρών) μέσα στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη (DMZ). Όταν η υπερκορεατική, η υπερσιβηρική και η υπερκινεζική σιδηροδρομική γραμμή συνδεθούν στο μέλλον, ο σταθμός Ντορασάν υπόσχεται να αναδειχθεί ως το σημείο αφετηρίας της υπερηπειρωτικής σιδηροδρομικής γραμμής». Σημειώνεται ότι οι γραμμές που διέρχονται από τον Ντορασάν φτάνουν μέχρι την Πιονγκγιάνγκ αλλά το κομμάτι τους που οδηγεί προς τα βόρεια δεν είναι σε λειτουργία, αν και χρησιμοποιούνταν την περίοδο 2007-2008 για τη μεταφορά φορτίων προς τη βιομηχανική ζώνη Καεσόνγκ την οποία λειτουργούσαν από κοινού οι δύο χώρες στο νότιο τμήμα της Βόρειας Κορέας.
Ακόμα και η αρχιτεκτονική του κτιρίου εκφράζει την επιθυμία ο σταθμός να παίξει αποφασιστικό ρόλο στη σύνδεση της Νότιας και της Βόρειας Κορέας. Το σχήμα της οροφής παραπέμπει σε δύο χέρια που κρατιούνται αποτυπώνοντας τον τραγικό πόνο του διχασμού και την ελπίδα για την επανένωση των δύο χωρών και εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών που είναι χωρισμένες εδώ και 70 χρόνια. Εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες τον επισκέπτονται κάθε χρόνο, ενώ ο σταθμός βρέθηκε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος στις 20 Φεβρουαρίου 2002, λίγο πριν τα εγκαίνιά του, όταν τον επισκέφθηκε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους.
Της Έρης Πανσεληνά
news247.gr
