Ο Γιώργος Τάτσης ήταν από μικρός από τους μαθητές που ξεχωρίζουν. Διψούσε για μάθηση , ρουφούσε σαν σφουγγάρι όσα έλεγαν δάσκαλοι και καθηγητές και παντα πήγαινε πολλά βήματα παραπάνω. Πνεύμα ανήσυχο έψαχνε, διάβαζε, ασκούσε κριτική κι έβγαζε τα δικά του συμπεράσματα. Αυτό ήταν που τον έκανε πάντα να ξεχωρίζει. Καθώς και οτι έβαζε υψηλούς στόχους και αφοσιωνόταν με πάθος στην επίτευξή τους.
Έτσι όταν σπούδαζε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ήταν στο 3% των καλύτερων μαθητών της Ελλάδας και με ευκολία έγινε δεκτός με υποτροφία σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Γερμανίας. Ο λόγος που επέλεξε την Γερμανία ήταν κυρίως οικονομικός καθώς στην Γερμανία οι φοιτητές που κέρδιζαν υποτροφία δεν επιβαρύνονταν οικονομικά ενω στην Αμερική δεν συνέβαινε το ίδιο και οι βιοπαλαιστές γονείς του βιοπαλαιστές από το Άγιο Πνεύμα και το Νέο Σούλι δεν μπορούσαν να καλύψουν το κόστος των σπουδών. Ίσως κατά βάθος προτιμούσε τη Γερμανία καθώς από πριν του άρεσε η γλώσσα και την μάθαινε, ενώ θαύμαζε την εργατικότητα των Γερμανών και την αξιοκρατία που διέπει το κράτος τους. Και ο χρόνος τον δικαίωσε. Σπούδασε, κέρδισε με το σπαθί του υψηλόβαθμες θέσεις σε μεγάλες εταιρίες, χειρίζεται και σχεδιάζει έργα εκατομμυρίων και θεωρείται κορυφαίος στον τομέα του. Η αγάπη για τον τόπο του μεγάλη - είναι και ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Μπράουνσβαϊγκ- αλλά κάθε φορά που τον ρωτάνε γιατί δεν επιστρέφει στην Ελλάδα δεν κρύβει το παράπονό του: “Η Ελλάδα απογοητεύει τα παιδιά της” λέει στα serrakanea.gr
Tης Ελένης Λαζάρου
Τον Γιώργο Τάτση τον βρήκα στο facebook στην σελίδα της ομοσπονδίας των Ελληνικών κοινοτήτων. Μιλήσαμε την παραμονή του ταξιδιού του στην Ελλάδα. Ενώ ετοίμαζε τις βαλίτσες του για τις Σέρρες και τα ελληνικά νησιά και περίμενε τα ταξιδιωτικά του έγγραφα αφιέρωσε λίγη ώρα να μου πει την ιστορία του.
Από που κατάγεσαι;
Από τις Σέρρες. Ο πατέρας μου από το Άγιο Πνεύμα και η μητέρα μου από το Νέο Σούλι. Αλλά εγώ μεγάλωσα στην πόλη. Ο πατέρας μου ήταν ράφτης και είχε μαγαζί στις Σέρρες.
Πότε και πως πήρες την απόφαση να φύγεις;
Είχα τελειώσει στην Ελλάδα μηχανολόγος μηχανικός αλλά επειδή ήμουν στο 3% των καλύτερων φοιτητών της χώρας το 1988 πήρα υποτροφία από την Γερμανία κι έκανα μεταπτυχιακό στα οικονομικά. Έτσι έγινα διπλωματούχος οικονομολόγος μηχανολόγος μηχανικός. Είχα πετύχει να γίνω δεκτός και στο πανεπιστήμιο Κορνέλ της Αμερικής αλλά εκεί υπήρχε μία σημαντική οικονομική επιβάρυνση που οι γονείς που δεν μπορούσαν να καλύψουν. Έτσι επέλεξα την Γερμανία, Και μου βγήκε σε καλό.
Πως το πέτυχες αυτό;
Το είχα βάλει στόχο. Από το δεύτερο έτος των σπουδών διάβαζα πολύ και έφυγα στο εξωτερικό στην τότε Γιουγκοσλαβία . Μέσα μου είχα στόχο την Γερμανία έτσι πήρα υποτροφία στην γλώσσα και όταν βγήκαν τα χαρτια μου μου κάλυπταν όλα τα έξοδα. Δεν επιβάρυνα καθόλου τους δικούς μου και επιπλέον από φοιτητής είχα το δικό μου εισόδημα 
Οι γονείς περήφανοι;
Όταν έμαθαν πως πέτυχα υποτροφία και θα έφευγα ένιωσαν υπερηφάνεια αλλά και στενοχώρια που θα έφευγα μακριά. ‘Ηξεραν όμως τον χαρακτήρα μου και κατάλαβαν πως το να φύγω από την Ελλάδα ήταν μονόδρομος για μένα.
Γιατί το λες αυτο;
Γιατί με δύο γλώσσες και πολύ δυνατά πτυχία θα έπρεπε να παρακαλάω για να διοριστώ σε κάποια θέση στην Ελλάδα. Και αυτό είναι κάτι που δεν μου αρέσει και δεν θα το έκανα ποτέ. Γι`αυτό και επέλεξα να ζήσω και να εργαστώ στην Γερμανία όπου υπάρχει αξιοκρατία.
Με τι ασχολείσαι;
Είμαι Commercial Project Manager
Δηλαδή;
Με απλά λόγια κάνω πρότζεκτς για σιδηροδρομικά έργα και συγκεκριμένα την τηλεδιοίκηση τρένων. Στην εταιρία Siemens. Είναι τεράστια έργα πολλών εκατομμυρίων κι εγω κάνω το οικονομικό μάνατζμεντ. Όταν μιλάμε για τηλεκυβερνητική δηλαδή φαντάσου όπως υπάρχουν τα ραντάρ που βλέπουν ανά πάσα στιγμή τα αεροπλάνα κάτι αντίστοιχο για τα τρένα. Ανα πάσα στιγμή από το υπερσύγχρονο δίκτυο βλέπουμε που ακριβώς είναι κάθε τρένο , με τι ταχύτητα κινείται , σε ποια γραμμή θα μπει κλπ έτσι ώστε να αποφεύγονται και τα ατυχήματα.
Με την τηλεκυβερνητική όλα γίνονται ηλεκτρονικά δηλαδή;
Στην Γερμανία τα τρένα κινούνται με 330 χιλιόμετρα την ώρα . Οπότε μετά τα 160 χιλιόμετρα την ώρα όλα γίνονται αυτοματοποιημένα. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέσει να ελέγξει το όχημα που κινείται με τόσο μεγάλη ταχύτητα. Απλά είναι εκεί.
Φαντάζομαι βλέπεις μεγάλη διαφορά όταν χρησιμοποιείς τρένα στην Ελλάδα...
Καμία σχέση. Στην Ελλάδα η τεχνολογία έχει προχωρήσει αλλά είναι ακόμη πολύ πίσω. Στις Σέρρες το δίκτυο είναι απαρχαιωμένο . Μου κάνει εντύπωση πως έχουμε 3 η 4 τρένα η μέρα και ισάριθμους σταθμάρχες…
Οι νέες γραμμές του δικτύου Αθήνα-Θεσσαλονίκη που κάνει μόνο 4 ώρες και η γραμμή Αίγιου-Κιάτου είναι σιγουρα στην σωστή κατεύθυνση. Στην Ελλάδα τα τρένα δεν μπορούν να περάσουν το όριο των 200 χιλιομέτρων την ώρα. Είναι ακριβές οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται και χρειάζεται και αναβάθμιση όλου του δικτύου.
Σου έχει γίνει κάποια πρόταση για να βοηθήσεις με την εμπειρία και τις γνώσεις σου το συγκοινωνιακό έργο στην Ελλάδα;
Όχι, Έχω δουλέψει πολύ στην Γερμανία, την Ισπανία και την Κίνα. Η δουλειά μου είναι γνωστή κι έχω συγκεκριμένες γνώσεις στην οικονομική διαχείριση τέτοιων έργων. Όταν παλιότερα υπήρχαν ανάγκες και ζητούσαν κόσμο σε θέσεις όπως γενικό γραμματέα στο Υπουργείο Υποδομών ή διευθυντικά στελέχη στον ΟΣΕ έστειλα βιογραφικό αλλά δεν είχα κάποια απάντηση. Τότε ένιωσα απογοήτευση αλλά τώρα πιστεύω πως είναι καλύτερα που έμεινα στην Γερμανία και διατήρησα την πολύ καλή δουλειά μου.
Διακρίνω ένα παράπονο…
Το συζητάμε με πολλούς Έλληνες που ζούμε στο εξωτερικό. Η Ελλάδα μας απογοητεύει διαρκώς. Έχουμε μάθει να ζούμε και να εργαζόμαστε σε ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και δεν μπορούμε ξαφνικά να αντιμετωπίσουμε πολιτικούς και συνδικαλιστές που λειτουργούν με μικροπολιτικά και πελατειακά κριτήρια. Εγώ ας πουμε δεν αντέχω φαινόμενα τύπου Φωτόπουλου,
Άρα δεν το σκέφτεσαι να επιστρέψεις στην Ελλάδα.
Όχι. Εδώ οι μισθοί είναι καλοί ενώ στην Ελλάδα υπάρχει ανασφάλεια
Σου λείπουν οι Σέρρες;
Εννοείται. Πολύ. Αν κι έρχομαι 3 με 4 φορές τον χρόνο. Η μητέρα μου ζει στις Σέρρες. Το ίδιο και πολλοί συγγενείς και φίλοι με τους οποίους είμαστε σε τακτική ηλεκτρονική επικοινωνία μέσω skype, viber κλπ . Μου λείπουν πολύ οι γευσεις των Σερρών. Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο - στην Βόρεια Αμερική , την Καραϊβική, την Αφρική , όλη την Ευρώπη και την Κίνα- αλλά δεν βρήκα πουθενά σουβλάκια σαν του Σώτου, ακανέδες σαν του Ρούμπου, μπουγάτσα και μπουρέκι σαν του Ρεκόρ, ούζο σαν του Μπέη, βουβάλι σαν της Κερκίνης. Μου λείπουν τα σοκάκια του Αγίου Πνεύματος, η απόλαυση του καφέ από τον Κουλά με θέα όλη την πόλη.
Στο Μπράουνσβαϊγκ όπου ζεις υπάρχουν αρκετοί Σερραίοι;
Ναι αλλά όχι από την πόλη. Υπάρχει κόσμος από τα χωριά. Εγώ είμαι πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας και είμαστε αρκετά δραστήριοι. Κρατούμε ζωντανά τα έθιμα και τις παραδόσεις.
Οικογένεια;
Εδώ δημιούργησα την δική μου οικογένεια. Έχω παντρευτεί με μία Γερμανίδα και έχουμε αποκτήσει έναν γιο που είναι μαθητής γυμνασίου. Τους αρέσει η Ελλάδα. Μάλιστα ο γιος μου μαθαίνει αρχαία ελληνικά στο σχολείο που πηγαίνει. Ενώ στην Ελλάδα το μάθημα των αρχαίων αποδυναμώνεται εδώ οι μαθητές διδάσκονται το πνεύμα του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Μάλιστα φέτος θα έρχονταν εκπαιδευτική εκδρομή στην Ελλάδα αλλά αναβλήθηκε λόγω του κορονοϊου.
Χόμπι;
Τα ταξίδια και η φωτογραφία. Ειμαι ενθουσιώδης φωτογράφος κι έχω ξοδέψει πολλά λεφτά σε φακούς και μηχανές...
Ποια είναι η συμβουλή σου στα νέα παιδιά που αντιμετωπίζουν το δίλημμα να μείνουν η να φύγουν από την Ελλάδα;
Είναι μία πολύ προσωπική απόφαση. Εγώ από την εμπειρία μου αυτό που θα θελα να τους πω είναι να διαβάζουν και να αποκτήσουν γνώσεις που θα τους ανοίξουν το μυαλό. Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα πανεπιστήμια άλλων χωρών. Αλλά να μην μένουν σε όσα τους λένε οι καθηγητές. Να προχωράνε μόνοι τους παρακάτω. Εγώ θυμάμαι πως ταξίδευα, πήγαινα σε εργοστάσια κι έβλεπα την παραγωγή από μέσα, διάβαζα βιβλία έξω από την ύλη. Επίσης θα συμβούλευα τα νέα παιδιά να μην σπουδάζουν με μόνο κριτήριο την επαγγελματική αποκατάσταση. Υπάρχουν παραδείγματα πολύ επιτυχημένων επαγγελματιών που έχουν κατακτήσει την κορυφή στον τομέα τους μόνο μέσα από την εμπειρία και την σκληρή δουλειά. Πχ υπάρχουν πολιτικοί μηχανικοί που ξεκίνησαν απο μπετατζήδες. Και ο πρόεδρος της Siemens ξεκίνησε ως μαθητευόμενος στο λογιστήριο και έφτασε να παίρνει 15 εκατομμύρια το χρόνο και να διοικεί 400.000 ατομα . Δεν αρκούν δηλαδή μόνο οι τίτλοι σπουδών , χρειάζεται και πολλή πρακτική κι εμπειρία. Κάτι τελευταίο που θα τους συμβούλευα στην περιπτωση που πάρουν την απόφαση να μεταναστεύσουν σε κάποια χώρα είναι να φύγουν από το πρότυπο των οικονομικών μεταναστών της δεκαετίας του 60. Να αφομοιωθούν με την τοπική κοινότητα και να απολαμβάνουν την ζωή τους ως μέλη της.
Βρείτε τον Γιώργο Τάτση εδω: https://www.facebook.com/georgios.tatsis
serraikanea.gr
