Η σιδηροδρομική σύνδεση του Αεροδρομίου "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος" με την Καλαμάτα και την υπόλοιπη Πελοπόννησο μπορεί σήμερα να είναι ανενεργή, αλλά μελλοντικά, όταν αυξηθεί η κίνηση στον αερολιμένα, θα είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία για την οικονομική ανάπτυξη της Μεσσηνίας και της Περιφέρειας.
Την προοπτική αυτή καλούνται να λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι αιρετοί που θα γνωμοδοτήσουν για το Καλαμάτα - Ριζόμυλος, ώστε να μη θάψουν οριστικά το μέλλον του τρένου κάτω από έναν δρόμο αμφίβολης αναπτυξιακής αξίας. Την προοπτική αυτή θα πρέπει να εξετάσει πολύ σοβαρά και η ηγεσία της επιχειρηματικής κοινότητας, που μετρώντας επιδοτήσεις του ΕΣΠΑ βλέπει σιωπηλή τα τρένα της ανάπτυξης να περνούν. Ετσι κι αλλιώς, αν σε μια πενταετία το Αεροδρόμιο "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος" εξυπηρετεί 1 εκατ. επιβάτες (δηλαδή μόλις το 25% των επιβατών που αφίχθηκαν το 2019 στα αεροδρόμια Ηρακλείου και Χανίων), η εύκολη, ασφαλής και γρήγορη σύνδεση του αερολιμένα (δηλαδή των επισκεπτών) με την Καλαμάτα δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνο από τα οδικά μέσα. Γι’ αυτό θα πρέπει να αξιοποιηθεί η σιδηροδρομική γραμμή, που υπενθυμίζουμε ότι φτάνει μέχρι το λιμάνι.
Από εκεί και πέρα, όποιος θέλει να ανοίξει σοβαρά μια συζήτηση για την τουριστική ανάπτυξη της Πελοποννήσου, θα πρέπει να ξεκινά το διάλογο καταθέτοντας προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό της σιδηροδρομικής γραμμής, ώστε τα ταξίδια με τρένο στις διαδρομές Καλαμάτα - Αρχαία Ολυμπία (114 χιλιόμετρα) και Καλαμάτα - Μυκήνες (139 χιλιόμετρα) να μην ξεπερνούν τη μία ώρα το πρώτο και τη μία ώρα κι ένα τέταρτο το δεύτερο.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, για πολλούς και διάφορους λόγους το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου δεν εκσυγχρονίστηκε, οπότε σήμερα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μετακίνησης ανθρώπων και μεταφοράς προϊόντων. Για πολλούς και διάφορους λόγους, που φυσικά δεν έχουν να κάνουν με το λόμπι των αυτοκινήτων (ας μην ξεχνάμε ότι οι χώρες με ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία έχουν και τα πιο σύγχρονα τρένα), οι τοπικοί άρχοντες έδωσαν προτεραιότητα στα οδικά έργα υποδομής και αγνόησαν το σιδηρόδρομο.
Σήμερα, και ενώ σε όλο τον κόσμο κυριαρχεί η συζήτηση για τις οικολογικές μετακινήσεις του μέλλοντος, οι τοπικοί άρχοντες που θα γνωμοδοτήσουν για το Καλαμάτα - Ριζόμυλος θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα θάψουν κάτω από την άσφαλτο την αναπτυξιακή προοπτική του τρένου ή αν θα στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση για τις ανάγκες της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου.
Εννοείται ότι σε ένα σοβαρό κράτος το ίδιο το υπουργείο Υποδομών δεν θα έθαβε ποτέ τις ράγες του τρένου. Είπαμε όμως. Σε ένα σοβαρό κράτος. Στην Ελλάδα πρέπει ακόμα να αρθρογραφούμε και να γνωμοδοτούμε για τα απολύτως αυτονόητα
Θανάσης Λαγός
eleftheriaonline.gr
