H ντιζελομηχανή που χάρις στον πρωτοποριακό σχεδιασμό της επηρέασε σχεδόν όλες τις μεταγενέστερες αντίστοιχες κατασκευές...
Η σειρά V 80 της Deutsche Bundesbahn εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο προσκήνιο το 1952, αριθμώντας συνολικά δέκα οχήματα, τα οποία κατασκευάστηκαν από τα εργοστάσια της Maschinenbau Kiel (MaK) και της Krauss-Maffei. Χάρις στις συμπαγείς διαστάσεις της (το μήκος της, μαζί με τον προσκρουστήρα, δεν ξεπερνούσε τα δεκατρία μέτρα) και το «καθαρό» της σχήμα, αποτέλεσε τη βάση για όλα τα επόμενα σχέδια της DB σε αυτόν τον τομέα.
Με 12κύλινδρο υπερτροφοδοτούμενο πετρελαιοκινητήρα σε διάταξη V ισχύος 1.090 ίππων (οι τρεις πρώτες μονάδες απέδιδαν αρχικά 800 έως 1.000 ίππους) και υπερυψωμένη καμπίνα οδήγησης τοποθετημένη στο κέντρο, όπως η αρκετά προγενέστερη αυτοκινητάμαξα «Autorail» της γαλλικής Bugatti, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και προς τις δύο κατευθύνσεις αναπτύσσοντας ταχύτητα 100 χιλιομέτρων την ώρα. Στο βασικό σχεδιασμό της, η DB Class V 80 είχε στοιχεία, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε όλες τις επόμενες γενιές ντιζελοκινητήρων. Τα κυριότερα από αυτά ήταν η εύρυθμη λειτουργία στο μεσαίο φάσμα στροφών, το υδραυλικό κιβώτιο ταχυτήτων και η μετάδοση ισχύος μέσω του κεντρικού άξονα.
Σταδιοδρομία
Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο γερμανικό δίκτυο η V 80 μετέφερε τις αμαξοστοιχίες ταχείας κυκλοφορίας μεταξύ Φρανκφούρτης, Bad Homburg και Κολωνίας, εξυπηρετώντας και τα δρομολόγια από το Bamberg στη Νυρεμβέργη.
Το 1963 όλες οι ντιζελομηχανές αυτού του τύπου εγκαταστάθηκαν στο Bamberg, αναλαμβάνοντας καθήκοντα διακίνησης επιβατών και εμπορευμάτων σε πολλές από τις γραμμές της βόρειας Βαυαρίας. Πέντε χρόνια αργότερα η V 80 υπεβλήθη σε ανανέωση, συνεχίζοντας πλέον τη δράση της στις σιδηροδρομικές ράγες ως «Class 280». Η ώρα της συνταξιοδότησης έφτασε το 1978, καθώς κρίθηκε πως η κατά έξι χρόνια νεώτερη και ίδιας φιλοσοφίας V 100 που κατασκευάστηκε σε μεγάλους αριθμούς (381 μονάδες), μπορούσε άνετα να καλύψει το κενό.
Άμεση επίδραση
Η πρώτη ντιζελομηχανή που παραδειγματίστηκε από τις σχεδιαστικές και τεχνολογικές καινοτομίες της V 80 ήταν η V 100, που ξεκίνησε να παράγεται το 1958 και μακροημέρευσε στο γερμανικό σιδηροδρομικό δίκτυο, εγκαταλείποντας την ενεργό δράση το 2001.
Η επιρροή της επεκτάθηκε και στην Ιταλία το 1959, όταν η Officine Meccaniche Italiane έκτισε την «Consorzio Cooperativo Ferrovie Reggiane (CCFR) 920», η οποία στη συνέχεια παρέμεινε ένα μοναδικό πρωτότυπο, που αργότερα περιήλθε στην κατοχή της Ferrovie del Sud Est.
Πολύτιμο απόκτημα
Μετά την απόσυρσή τους από το γερμανικό σιδηροδρομικό δίκτυο, οι περισσότερες από τις V 80 (και μετέπειτα «Class 280», όπως προαναφέραμε) μεταβιβάστηκαν σε ιδιωτικές εταιρείες. Η V 80 001 κόσμησε την συλλογή ενός ιδιώτη, ενώ η V 80 002 κατέληξε στο Μουσείο Μεταφορών της Νυρεμβέργης.
Όμως, η συνέχεια ήταν οδυνηρή γι αυτήν, καθώς έπεσε θύμα της μεγάλης πυρκαγιάς που ξέσπασε στο μουσείο στις 17 Οκτωβρίου 2005. Για την αντικατάστασή της αποκτήθηκε τον Ιούνιο του 2008 η V 80 005, που είχε περιέλθει στην κατοχή ενός Ιταλού συλλέκτη, στον οποίο δόθηκε ως αντάλλαγμα μια DB Class V 160.
Κείμενο: Σπύρος Χατήρας
Φωτογραφίες: Σπύρος Χατήρας, wikipedia, cuccioloazzurro.com
