Η ντιζελοκίνητη ταχεία της Deutsche Bundesbahn, που εμφανίστηκε το μακρινό 1953 και χάρις στον αεροδυναμικό της σχεδιασμό προηγήθηκε της εποχής της...
Η VT 10.5 είναι μια ακόμη δημιουργία του «πατέρα» των τραίνων υψηλής ταχύτητας Franz Kruckenberg, σχεδιαστή του πρωτοποριακού «Schienenzeppelin» (1930) και της «DRG Class SVT 137 155» (1934). Η δεύτερη, που έλκυε τρεις επιβατικούς συρμούς, ήταν έτοιμη για υπηρεσία το 1938. Σε μια δοκιμαστική διαδρομή στις 23 Ιουνίου 1939, πέτυχε νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας για τα πετρελαιοκίνητα τραίνα, φτάνοντας τα 215 χλμ./ώρα στη διαδρομή μεταξύ Αμβούργου και Βερολίνου. Συνέχεια όμως δεν υπήρξε, αφού ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος διέκοψε όλες τις εξελίξεις.
Όταν η ειρήνη επέστρεψε στη Γερμανία, ο Kruckenberg σχεδίασε τη «DB Class VT 10.5», που εμφανίστηκε για πρώτη φορά δημόσια στη Διεθνή Έκθεση Μεταφορών του Μονάχου το 1953. Δύο μόλις τραίνα αυτού του τύπου κατασκευάστηκαν, με σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, το «Senator» (VT 10 501) και το «Komet» (VT 10 551). Το πρώτο, που κτίστηκε από την «Linke-Hofmann-Busch» και κινούσε επτά επιβατικά βαγόνια με 135 θέσεις συνολικά, εξυπηρετούσε τις ημερήσιες διαδρομές και ήταν σε υπηρεσία στο δρομολόγιο Αμβούργο-Φρανκφούρτη από το Μάιο του 1954 μέχρι τον Νοέμβριο του 1957. Το συνολικό μήκος του ξεπερνούσε κατά τι τα 96 μέτρα, ενώ το βάρος του έφτανε τους 104 τόνους.
To δεύτερο, που κατασκευάστηκε από την «Wegmann» στο Kassel, εξυπηρετούσε τις νυχτερινές διαδρομές και ήταν εξοπλισμένο κατάλληλα γι αυτό. Το «Komet», που «πατούσε» καλύτερα στις ράγες από το «Senator», δρομολογήθηκε στη γραμμή Αμβούργο-Ζυρίχη από τον Μάιο του 1954 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1960. Μεταξύ των ντιζελομηχανών στην κεφαλή και στην ουρά της αμαξοστοιχίας, υπήρχαν πέντε επιβατικοί συρμοί. Το 1956 προστέθηκε άλλος ένας (ο 551i), για τις ανάγκες της μετάβασης στο εξωτερικό του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, που ήταν το πρώτο επίσημο ταξίδι ανώτατου Γερμανού αξιωματούχου μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Όμως, λόγω της περιορισμένης ισχύος της αμαξοστοιχίας, αφαιρέθηκε ένα άλλο βαγόνι για να φιλοξενήσει τον «551i», που είναι το μοναδικό σωζόμενο βαγόνι της VT 10.5 στην εποχή μας.
Και στις δύο αμαξοστοιχίες είχε δοθεί προτεραιότητα στη μείωση του βάρους, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, παρουσίασαν μειονεκτήματα στη συντήρηση των έξι κινητήρων τους, των οποίων η ισχύς συχνά δεν αρκούσε για όλες τις περιπτώσεις. H VT 10.5 διέθετε για την κίνηση του τραίνου τέσσερις πετρελαιοκινητήρες τύπου «D 1548 G», κατασκευασμένους από τη «MAN AG», απόδοσης 158 ίππων έκαστος (αργότερα η ισχύς τους αυξήθηκε στους 207 ίππους).
Οι υπόλοιποι δύο, των 123 ίππων ο κάθε ένας, φρόντιζαν για την τροφοδοσία με ηλεκτρικό ρεύμα. Το συνολικό μήκος του «Komet» άγγιζε τα 109 μέτρα, ενώ το βάρος του ανερχόταν στους 122 τόνους.
Στο ξεκίνημα των δρομολογίων της η VT 10.5 είχε μέγιστη ταχύτητα 120 χιλιομέτρων την ώρα, η οποία αυξήθηκε στα 160 χιλιόμετρα την ώρα μετά την ενίσχυση της ισχύος. Η VT 10.5 αποσύρθηκε από τις σιδηροτροχιές με την έλευση του 1961, δίνοντας τη θέση της στην VT 11.5, που από το 1957 είχε ξεκινήσει τα δικά της δρομολόγια.
Σπύρος Χατήρας. Φωτ: αρχείο Deutsche Bundesbahn
Στο επόμενο: η διάδοχος DB Class VT 11.5
