Δεν είναι λίγοι οι σιδηροδρομικοί που μέσα από την καλλιτεχνική τους δημιουργία βρίσκουν ένα πολύ καλό τρόπο διεξόδου από τα καθημερινά προβλήματα, αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο τους δημιουργικά και ευχάριστα.
Είναι άνθρωποι που σου δίνουν την αίσθηση ότι δεν έχουν διάθεση να πλήξουν στην μονοτονία της ζωής.
Σε μια σύντομη περιήγηση μας στους χώρους δουλειάς ήρθαμε σε επαφή με εργαζόμενους, που ο καθένας στον τομέα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας έχει να επίδειξη εκπληκτικό έργο, εφάμιλλο εκείνο του επαγγελματία καλλιτέχνη. Στο σημερινό αφιέρωμα μας για τους σιδηροδρομικούς καλλιτέχνες, θα γνωρίσουμε τρεις από αυτούς που οι δραστηριότητες τους και τα έργα τους έχουν αποσπάσει τα καλύτερα σχόλια κριτικής. Τον Θωμά Μυρωνίδη ζωγράφο και γλύπτη , τον ζωγράφο Γιάννη Μορέλλο και τον εκφραστή της παραδοσιακής μουσικής Σταύρο Κουρουκλίδη.
Ο Θωμάς Μυρωνίδης μας αποκαλύπτει πως άρχισε την ενασχόληση του με την ζωγραφική και την γλυπτική, μας είπε: « Από μικρό παιδί ακόμα από τις τάξεις του δημοτικού σχολείου είχα την έφεση προς την ζωγραφική. Πολλές φορές ο δάσκαλος με έβαζε και ζωγράφιζα διάφορα σχέδια στο πίνακα και πάνω εκεί γίνονταν το μάθημα. Ήταν τέτοια η αγάπη προς στην ζωγραφική που όπου καθόμουν ζωγράφιζα. Είχα βέβαια το ταλέντο όμως εκείνο που με έκανε να ξεδιπλώσω αυτό χάρισμα. Ήταν τα ερεθίσματα που δέχθηκα από το οικογενειακό μου περιβάλλων. Είχα παππούδες ζωγράφους. Μεγαλώνοντας άρχισα να ζωγραφίζω ερασιτεχνικά αλλά η δουλειά μου ήταν τόσο καλή που με φώναζαν να ζωγραφίζω σε καταστήματα και σε χώρους που ήθελαν να έχουν μια ζωγραφιά. Παράλληλα άρχισα να αγαπώ την γλυπτική και μου δόθηκε η αφορμή, από ένα γλύπτη γνωστό τότε που είχε το εργαστήριο του δίπλα στο σπίτι που έμενα. Έβλεπα με δέος τα αριστουργήματα που έφτιαχνε ο μάστορας και καθημερινά παρακολουθούσα την δουλειά του για πολλές ώρες. Μια μέρα μου είπε: « Θέλεις να αρχίσεις να δουλεύεις;». Δέχθηκα αμέσως. Στην αρχή δεν μου είχε πολύ εμπιστοσύνη αλλά με τη πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο με εμπιστευόταν όπου έφτασα σε κάποιο σημείο να κάνω μόνος μου γλυπτό. Συμμετέχω σε ομαδικές εκθέσεις. Ο κ. Μυρωνίδης δεν έκρυψε το παράπονο του για την έλλειψη εκθέσεων γλυπτικής στην Θεσσαλονίκη, σαν αυτή που πραγματοποιήθηκε στην Αθηνά κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων όπου μεγάλη γλυπτές παγκοσμίου κύρους παρουσίασαν τα εκπληκτικά έργα τους. Κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει και εδώ στη Θεσσαλονίκη τόνισε με έμφαση ο κ. Μυρωνίδης.
Πλούσιο το καλλιτεχνικό έργο και του ζωγράφου Γιάννη Μορέλλου, τα έργα του οποίου μπορούν να σταθούν με αξιώσεις δίπλα στα έργα των μεγάλων καλλιτεχνών του είδους. Αν και αυτοδίδακτος εν τούτης οι πινελιές του δίνουν «πνοή» και ζωντάνια στα έργα του που τα κάνουν να ξεχωρίζουν και να είναι ζηλευτά αριστουργήματα. Η θεματολογία των έργων του είναι εμπνευσμένη από τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, σκιαγραφώντας των μόχθο και την αγωνία των απλών ανθρώπων. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης: « Με ενδιαφέρει η μορφή, το πρόσωπο ενός γέροντα, βλέπω τις ρυτίδες σαν ρωγμές του χρόνου σαν γραμμές του δίσκου γραμμοφώνου. Είναι ο γέροντας η αρχή και το τέλος, είναι ένα ζωντανό μουσείο». Μέσα από τους συμβολισμούς που αποτυπώνει στην προσωπογραφία του έργου του δείχνει την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να επιβίωση κάτω από το βάρος των καθημερινών προβλημάτων του. Σημαντικά είναι και τα έργα που αναφέρονται σε εικόνες αγίων, εδώ ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την βυζαντινή τεχνοτροπία στα έργα του, βαδίζοντας στα χνάρια του μεγάλου ζωγράφου Πανσέληνου, του οποίου είναι λάτρης. Ο Γιάννης Μορέλλος έχει συμμετάσχει σε δυο ατομικές εκθέσεις και τέσσερις ομαδικές, ενώ έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές ένα εκ των οποίων είναι στην αίθουσα συνεδριάσεων «Ν. Πεντζίκης» του δήμου Ελευθερίου - Ν. Κορδελιού.
Στο χώρο της παραδοσιακής μουσικής ο Σταύρος Κουρουκλίδης κατέχει μια ξεχωριστεί θέση όχι μόνο στις καρδιές των συνάδελφών του αλλά και ευρύτερα στον κόσμο της παραδοσιακής μουσικής αφού κάνει κατά καιρούς και δημόσιες εμφανίσεις. Με το επιδέξιο παίξιμο της ποντιακής λύρας και το μεγάλο ρεπερτόριο των τραγουδιών του δημιουργεί φανταστική ατμόσφαιρα γλεντιού και κεφιού. Ο ίδιος μας λέει: «Αυτό προέρχεται γιατί την ώρα που παίζω και τραγουδώ και εγώ διασκεδάζω είναι πηγαίο αυτό που κάνω». Η ενασχόληση του με την παραδοσιακή μουσική ξεκίνησε από μικρό παιδί όταν τα πρώτα ακούσματα προήλθαν από το οικογενειακό του περιβάλλον. « Μεγάλωσα μας είπε μέσα σε οικογένεια γλεντζέδων που παίζανε και τραγουδούσαν παραδοσιακά τραγούδια, ήταν φυσικό επακόλουθο να ακολουθήσω και εγώ αυτό δρόμο» λέει με υπερηφάνεια ο Σταυρός Κουρουκλίδης, ένα δρόμο που επέλεξαν να ακολουθήσουν τα χνάρια του πατέρα τους και τα δυο του παιδιά, ο Νίκος και Αγγελική.
Διπλά λοιπόν υπερήφανος ο κ. Κουρουκλίδης.
Χρήστος Γιαννακίδης
