Και ποιος δεν έχει βιώσει την αρπαγή οικείου αντικειμένου –ένα παραλυτικό αστροπελέκι βίας– ως αιφνίδιο αποπνικτικό κενό, ακαριαία κατάρρευση του παρόντος χρόνου· πριν από την αποκαρδιωτική αίσθηση της απώλειας και το φούντωμα της οργής...
Μία από τις κοινές ληστρικές τακτικές σε μέσα σταθερής τροχιάς είναι η αφαίρεση προσωπικού είδους από επιβάτη, κλάσματα του λεπτού πριν κλείσουν οι πόρτες και ο συρμός αναχωρήσει. Συνέβη πρόσφατα στο μετρό, νεαρός κλέφτης να αρπάξει κινητό από τα χέρια κοπέλας που στεκόταν όρθια, δίπλα στην πόρτα του βαγονιού. Δεν είχε υπολογίσει τη συνέχεια. Εκείνη, σαν αίλουρος, πετάχτηκε έξω από τον συρμό πίσω του, βγάζοντας ένα διαπεραστικό, μακρόσυρτο, τρομακτικό ουρλιαχτό. Η αίσθηση της απώλειας του πιο πολύτιμου υπάρχοντος; Είναι αλήθεια ότι το κινητό, εκτός από εργαλείο άμεσης επικοινωνίας, αγαθό που εξαργυρώνεται συνεχώς ως κοινωνικό νόμισμα, όπλο, «ζωντανό» πράγμα που συντροφεύει, παρηγορεί, δεκατίζει φόβους, ψυχαγωγεί, είναι, ιδίως για τους νέους, η μηχανική προέκταση του κεντρικού νευρικού συστήματος, η πραγματοποίηση του ονείρου για ένα επιπλέον μέλος, καλύτερο από τα βιολογικά, μέσω του οποίου μπορούν να εξηγούν τον κόσμο, να επαναπροσδιορίζουν τις δυνατότητές τους, να οικοδομούν νέες πραγματικότητες, χρωματιστές κι αθάνατες. Η απώλειά του θεωρείται πιο σημαντική από την απώλεια πλοίου, αεροπλάνου, από την αρρώστια. Ολα αυτά μαζί φαίνεται παρήγαγαν την ανατριχιαστική οιμωγή, τόσο καθηλωτική, που ο κλέφτης αλαφιάστηκε, πάγωσε, έσκυψε και άφησε –δεν πέταξε– το κινητό στο δάπεδο του σταθμού.
Η αναπάντεχη ωρυγή, πιο αποτελεσματική και από αστυνομική σειρήνα, νίκησε τον κλέφτη. Ομως συνέβη άπαξ. Παγίως, ο αιφνιδιασμός αποσοβεί αντιδράσεις. Προχθές, γεροδεμένος νεαρός άρπαξε σακίδιο από τουρίστα στην ουρά για εισιτήριο εισόδου σε μουσείο. Υπάλληλος τον κυνήγησε, πρόφθασε να αποσπάσει το σακίδιο, αλλά όχι και τη δεμένη πάνω του «μπανάνα». Υστερα από μια σύντομη διελκυστίνδα, η «μπανάνα» έμεινε στα χέρια του κλέφτη, που έγινε καπνός. Πορτοφολάδες μαδούν συστηματικά τουρίστες στην Αθήνα. Μια συνθήκη διόλου διαβατική, που τείνει να συμπέσει με τη σιδηροπαγή βεβαιότητα ότι κάτι θα σου αφαιρεθεί βιαίως ενώ μετακινείσαι ή περιφέρεσαι στο άστυ... Μένει να φανεί εάν με τους αστυνομικούς σε τουριστικό κέντρο και μετρό –πολιτική κίνηση με ισχυρό μήνυμα– θα είναι πια αχρείαστες οι στριγγλιές και οι εναγώνιες διελκυστίνδες.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ
kathimerini.gr
