Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019

Τι αλλάζει στην ανάληψη δημοσίων έργων.

Τον δρόμο για την ανάθεση έργων του Δημοσίου σε κατασκευαστικές εταιρείες οι οποίες συμμετείχαν στη διαδικασία διευθέτησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στο πλαίσιο της έρευνας για το «καρτέλ» των εργολάβων, ανοίγει πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της εξέτασης της σύμβασης για το έργο της ηλεκτροκίνησης του σιδηροδρομικού έργου Κιάτο - Ροδοδάφνη, με αναθέτουσα αρχή την ΕΡΓΟΣΕ και ανάδοχο την «Ακτωρ», τα μέλη της σχετικής επιτροπής έκριναν ότι είναι απαραίτητη η συμπληρωματική κατάθεση των μέτρων αυτοκάθαρσης, προκειμένου αυτά να αξιολογηθούν από την ΕΡΓΟΣΕ.
Οπως σημειώνουν στελέχη του κατασκευαστικού κλάδου, το Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνώρισε την ασάφεια της υφιστάμενης διαδικασίας υποβολής προσφορών σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων και συγκεκριμένα το κατά πόσον θα πρέπει ή όχι να δηλώνεται στο σχετικό έντυπο ότι η εταιρεία έχει συμμετάσχει ή όχι σε πρακτικές στρέβλωσης του ανταγωνισμού. Ως εκ τούτου, ζητούνται πρόσθετες διευκρινίσεις από την ανάδοχο εταιρεία. Ουσιαστικά, τα μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκριναν ότι η παραπάνω διαδικασία δεν συνιστά λόγο αποκλεισμού από τη συνέχεια του διαγωνισμού.

Κατόπιν, εφόσον αυτά τα μέτρα κριθούν επαρκή και γίνουν αποδεκτά και από την τριμελή επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών (με συμμετοχή και εκπροσώπων από το υπουργείο Υποδομών και το υπουργείο Δικαιοσύνης), θα είναι εφικτή η υπογραφή της σύμβασης, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει ο κίνδυνος νέων προσφυγών και «παγώματος» της υπογραφής της σύμβασης.

Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντική εξέλιξη, καθώς κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, αρκετοί διαγωνισμοί αδυνατούν να συμβασιοποιηθούν, καθώς προσωρινοί ανάδοχοι έχουν ανακηρυχθεί εταιρείες που ενεπλάκησαν στην έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα να γίνονται προσφυγές από τους επόμενους μειοδότες, που επιδιώκουν να αναλάβουν οι ίδιοι το έργο, ισχυριζόμενοι ότι οι εταιρείες αυτές επιχειρούν την παραπλάνηση των αναθετουσών αρχών, με το να δηλώνουν ότι δεν έχουν συμμετάσχει σε υποθέσεις στρέβλωσης του ανταγωνισμού. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί ο διαγωνισμός για τη νέα γραμμή 4 του μετρό, ο αντίστοιχος για τις πρόδρομες εργασίες του μετρό, αλλά και η εργολαβία «σκούπα» για τον οδικό άξονα Ακτιο - Αμβρακία. Ηδη μάλιστα, η «Αττικό Μετρό» έχει ζητήσει από τις εταιρείες Ακτωρ και Αβαξ την κατάθεση των μέτρων αυτοκάθαρσης που έλαβαν για το έργο του μετρό (γραμμή 4), ενώ το ίδιο αναμένεται να πράξει και το υπουργείο Υποδομών για το έργο του Ακτιο - Αμβρακία.

Από την άλλη πλευρά, γεννάται ένα διαφορετικό ζήτημα, το οποίο πιθανώς να χρειαστεί να επιλυθεί μέσω νομοθετικής ρύθμισης, καθώς τα μέτρα αυτοκάθαρσης δεν είναι καθορισμένα και συγκεκριμένα, πέραν ορισμένων προαπαιτούμενων που τίθενται και στη σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως, για παράδειγμα, η μη συμμετοχή στη διοίκηση ή στο διοικητικό συμβούλιο στελεχών τα οποία να έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις νόθευσης του ανταγωνισμού. Ως εκ τούτου, μια εταιρεία που κρίνει ότι έχει λάβει επαρκή μέτρα αυτοκάθαρσης θα μπορεί να ζητεί τον αποκλεισμό μια άλλης εταιρείας που δεν έχει προχωρήσει στη λήψη ανάλογων μέτρων. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατάσταση αυτή δεν είναι βιώσιμη για τον κλάδο, κάτι που σημαίνει ότι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα πρέπει να δοθεί οριστική λύση στο ζήτημα αυτό, χωρίς να γεννώνται νέα ολιγοπώλια και χωρίς να γίνονται διακρίσεις υπέρ της μιας ή της άλλης εταιρείας.

ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΣΑΝΟΓΛΟΥ
kathimerini.gr