Ποίηση. Επιβατικός σταθμός - Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου.

Edward Hopper

Στη μνήμη τής Κορνηλίας

Κοντά στα τρένα υπάρχει μια κρυφή ροή νερού

Αργά ράθυμα δροσίζει τ’ αναμμένα βαγόνια

Η Κορνηλία σκύβει απ’ το παράθυρο επικίνδυνα

Σ’ ένα κουπέ με κόκκινα βελούδα

Ανοίγει μια πετσέτα στα γόνατά της

Ψωμί τυρί αυγό και αλατοπίπερο

«Θα ‘ρθεις μαζί μου ως το θάνατο;» λέει

Ποιος ντυμένος στα μαύρα κόβει εισιτήρια σήμερα

Ποιος ελεγκτής μάς κοιτάζει με μια νέα υποψία

Ο κλειδούχος ας ξεκλειδώσει επιτέλους την καρδιά του

Ας χορτάσει ο μηχανοδηγός μια θεία ανάπαυση

Και οι γραμμές να γυαλίσουν τα παπούτσια τους

Στην πλατεία κοιμάται η αγία τεμπελιά

Ένας καφές φουσκώνει ως τον ουρανό

Σκάζει στα χείλη τού σταθμάρχη που ρουφάει τη μέρα

Σα να ‘ναι η πρώτη του κι η τελευταία

Πηγή: homouniversalisgr.blogspot.gr