"Θα σας παρακαλούσα αν θέλετε να δημοσιεύσετε δυο λόγια που έγραψα σαν ένα παιδί που έζησα τον σιδηρόδρομο και τον ΟΣΕ ως γιος ενός ανθρώπου με 34 χρόνια υπηρεσίας.
Είμαι και εγώ γιος ενός εκ των ανθρώπων που έδιναν καθημερινά όλον τους τον εαυτό για την εξυπηρέτηση του πολίτη.
Είμαι και εγώ από τα παιδιά που δεν θυμάται Χριστούγεννα και Πάσχα με τον πατέρα του γιατί όπως πάντα έλεγε πρέπει να δουλέψουμε για να κάνει Γιορτές όλος ο κόσμος σπίτι του , στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Είμαι και εγώ ένα παιδί από αυτά που ζούσαν την αγωνία τους για το αν θα γυρίσει ο πατέρας του σπίτι, για το αν θα εκτροχιαστεί το τρένο που οδηγούσε...
Είμαι και εγώ γιος ενός ανθρώπου που πληγώθηκε όταν οι δημοσιογράφοι για να εξυπηρετήσουν πολιτικά παιχνίδια κατηγορούσαν τους υπαλλήλους του οργανισμού για παχυλούς μισθούς την ίδια στιγμή που αυτοί έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους για τον ΟΣΕ για τον ελληνικό σιδηρόδρομο.
Τον μόνο που έχω να πω είναι συλλυπητήρια στις οικογένειες των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους. Μακάρι να είναι αυτοί που οι τελευταίοι που χάνουν την ζωή τους σε ένα ψυχοφθόρο και επικίνδυνο επάγγελμα όπως αυτό του μηχανοδηγού.
Ηλίας Μπούρας
