Όλοι έχουμε δει το παλιό τραμ που βρίσκεται μόνιμα σταθευμένο στην παραλιακή, γνωρίζουμε όμως την ιστορία του;
Τα πρώτα τραμ έκαναν την εμφάνισή τους στην Αθήνα το 1882, αλλά ήταν πολύ μακριά από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως τραμ.
Για την ακρίβεια, έμοιαζαν περισσότερο με τουριστικά τρενάκια, ήταν ανοιχτά, έλκονταν από 3 άλογα και πήγαινε περίπου με 15 χιλιόμετρα την ώρα. Λίγα χρόνια αργότερα, κατέφτασε ο απόγονός του. Το ατμήλατο τρένο του Φαλήρου, που κινείτο με τη δύναμη του ατμού. Ήταν το έτος 1887 και εξυπηρετούσε τους Αθηναίους εκδρομείς, αφού ξεκινούσε από την Ακαδημία, περνούσε από τις λεωφόρους Πανεπιστημίου, Αμαλίας και Θησέως, έφτανε στις Τζιτζιφιές και μέσω της παραλιακής λεωφόρου κατέληγε στον Φαληρικό όρμο. Ξεκινούσε στις 5:15 το πρωί και τελείωνε στις 10 το βράδυ.
Για την ακρίβεια, έμοιαζαν περισσότερο με τουριστικά τρενάκια, ήταν ανοιχτά, έλκονταν από 3 άλογα και πήγαινε περίπου με 15 χιλιόμετρα την ώρα. Λίγα χρόνια αργότερα, κατέφτασε ο απόγονός του. Το ατμήλατο τρένο του Φαλήρου, που κινείτο με τη δύναμη του ατμού. Ήταν το έτος 1887 και εξυπηρετούσε τους Αθηναίους εκδρομείς, αφού ξεκινούσε από την Ακαδημία, περνούσε από τις λεωφόρους Πανεπιστημίου, Αμαλίας και Θησέως, έφτανε στις Τζιτζιφιές και μέσω της παραλιακής λεωφόρου κατέληγε στον Φαληρικό όρμο. Ξεκινούσε στις 5:15 το πρωί και τελείωνε στις 10 το βράδυ.
Τα δρομολόγια μάλιστα για την παραλία ήταν τα εξής: 1Α Ακαδημία - Παλαιό Φάληρο. 1B Ακαδημία - Νέο Φάληρο και 1Γ Νέο Φάληρο -Παλαιό Φάληρο. Η γραμμή για Παλαιό Φάληρο έφτανε μέχρι τον Φλοίσβο. Αλλά ο σταρ των δρομολογίων ήταν η γραμμή 1, γνωστή και ως «κωλοσούρτης», ειρωνικό παρατσούκλι για την "ιλλιγγιώδη" του ταχύτητα. Πολλοί αποκαλούσαν το τραμ και "θηρίο", αφού τρόμαζε τους Αθηναίους της εποχής με τον θόρυβο και την κάπνα του! Χαρακτηριστικό είναι επίσης πως πολλές φορές οι επιβάτες έπρεπε να σπρώξουν σε ανηφορικά σημεία ενώ οι επιβάτες κυριολεκτικά κρέμονταν από τα βαγόνια, γαντζωμένοι από στηρίγματα ή πατώντας πάνω στους προφυλακτήρες και τα σκαλάκια του τραμ, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε "σκαλομαρία".
Το τραμ άλλαξε πάλι το 1908 όταν έγινε η ηλεκτροκίνηση των τροχιοδρόμων και πολλοί ταξίδευαν ως το τέρμα χωρίς προορισμό, ίσα ίσα για να απολαύσουν τη διαδρομή (και τα αναπαυτικά καθίσματα!). Το 1928 η γραμμή τραμ του Παλαιού Φαλήρου επεκτάθηκε μέχρι το χείμαρρο της Πικροδάφνης, τη σημερινή στάση «Εδέμ».
Μετά την κατοχή και το τέλος του εμφυλίου, το τραμ κρίθηκε δυσκίνητο και θορυβώδες. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 το τραμ χτύπησε για τελευταία φορά το καμπανάκι. Πενήντα χρόνια αργότερα, ενόψει και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, επέστρεψε στους δρόμους της πρωτεύουσας, πλήρως εκσυγχρονισμένο.
Συντάκτης: Πωλίνα Παρασκευοπούλου
Πηγή: nou-pou.gr
