Οι ευκαιρίες αυτές αφορούν όσους πρωτοασφαλίστηκαν πριν από το 1993 και η ηλικία εξόδου έχει να κάνει με τη λεγόμενη «κατοχύρωση», δηλαδή με τα έτη ασφάλισης που έχουν οι εργαζόμενοι μέχρι το 2012 και με το πόσο κοντά ή μακριά είναι σήμερα από την ηλικία που θα έβγαιναν στη σύνταξη με το παλιό καθεστώς.
Παράδειγμα κατοχύρωσης ηλικίας:
• Ασφαλισμένη 58 ετών η οποία είχε το 2012 9.000 ημέρες ασφάλισης και σήμερα έχει -εφόσον εργάζεται- 10.200. Αν διακόψει την εργασία, θα πάρει πλήρη σύνταξη στα 67 και μειωμένη στα 62 γιατί ο χρόνος ασφάλισής της ως το 2012 δεν της επιτρέπει να ενταχθεί σε καμία από τις κατηγορίες που ισχύουν για χαμηλότερα όρια ηλικίας. Μπορεί όμως να αποχωρήσει 9 χρόνια νωρίτερα με πλήρη σύνταξη και να αποφύγει τα 67. Ιδού πώς: Αναγνωρίζει 1.000 ημέρες για το 2012 (από χρόνο σπουδών ή παιδιών ή ανεργίας κ.λπ.) και συμπληρώνει τις 10.000 τη χρονιά αυτή. Αυτομάτως κατοχυρώνει τα όρια που ισχύουν για σύνταξη γυναικών με 10.000 ένσημα ως το 2012.
Οι 10.000 ημέρες συμπληρώνονται το 2012, οπότε η ασφαλισμένη κατοχυρώνει την ηλικία των 58,5 ετών για πλήρη σύνταξη και των 56,5 ετών για μειωμένη. Επειδή θα γίνει 58,5 ετών μέσα στο 2016, δηλαδή μετά την αύξηση των ορίων ηλικίας, αυτό σημαίνει ότι θα συνταξιοδοτηθεί με το νέο όριο ηλικίας που ισχύει για την ηλικία που κατοχύρωσε, δηλαδή με το όριο που ισχύει για τα 58,5 το 2016, και είναι 60,8 ετών για να πάρει πλήρη σύνταξη. Χωρίς την εξαγορά πλασματικού χρόνου, δεν θα μπορούσε να κατοχυρώσει ούτε το όριο των 58,5 ετών ούτε όμως θα μπορούσε να έχει θεμελιωμένο δικαίωμα για να βγει με μειωμένη σύνταξη, από τα 56,6.
