Μανώλης Κοκκινάκης: Υπομονή, επιμονή και αδιάκοπη έρευνα.
Η υπομονή, η επιμονή και η αδιάκοπη έρευνα χαρακτηρίζουν το έργο του 41χρονου Μανώλη Κοκκινάκη. “Σπεσιαλίστας” στα “διοράματα” και στην αναπαράσταση ιστορικών σκηνών, ο Μανώλης έχει δημιουργήσει δύο σπάνιες και πολυβραβευμένες κατασκευές με αναφορά στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ενα γερμανικό υποβρύχιο και ένα ολόκληρο σιδηροδρομικό σταθμό! Μπαίνοντας στο εργαστήριό του στο Ακρωτήρι αντιλαμβανόμαστε τους λόγους που οι κατασκευές του πραγματικά εντυπωσιάζουν.
Ολα οργανωμένα στην εντέλεια, ξεχωριστός χώρος για το βάψιμο, το κόλλημα, τεράστια ποικιλία από γρανάζια, μεταλλικά, πλαστικά, ξύλινα αντικείμενα, εξοπλισμός για αεροσκάφη, άρματα μάχης, πλοία, ελικόπτερα, για τοπία κ.ά.
«Ημουν με τη γιαγιά μου, μαθητής δημοτικού, και μπαίνοντας σε ένα κατάστημα με παιχνίδια, πέφτει το μάτι μου σε ένα “κιτ”, ένα μοντέλο ιστιοφόρου. Ρώτησα τον ιδιοκτήτη τι είναι αυτό και αφού μου εξήγησε ότι το κατασκευάζεις μόνος σου κολλώντας τα τμήματά του κομμάτι-κομμάτι ενθουσιάστηκα, το πήρα και ξεκίνησα να το φτιάχνω. Το ένα έφερε το άλλο και καταλήξαμε εκεί που είμαστε σήμερα» θυμάται ο Μανώλης.
Μας εξηγεί τον συλλογισμό ενός μοντελιστή. Θέλοντας π.χ. να φτιάξει ένα αεροσκάφος, επιλέγει τη χρονική περίοδο, τα χρώματα, τα χαρακτηριστικά, τα σχέδια, αν θα φτιάξει μηχανή κ.ά. Πέρα όμως από πολλή δουλειά, για τον ίδιο τον Μανώλη ο μοντελισμός είναι πάνω από όλα ξεκούραση. «Προσωπικά ξεκουράζομαι και χαλαρώνω. Όσοι ασχολούμαστε, είμαστε υπομονετικοί άνθρωποι. Υπάρχουν και στιγμές που αγανακτείς και λες νισάφι πια, αλλά λίγο μετά θα συνεχίσεις. Προσωπικά δεν μου αρέσει να αφήνω κάτι στη μέση» λέει χαρακτηριστικά.
Μας δείχνει πώς φτιάχνει τα φύλλα και πώς τα τοποθετεί σε ένα δέντρο μιας νέας του κατασκευής, ένα πεσμένο αεροσκάφος σε αγρό στη Νορμανδία στη Γαλλία! Απίστευτη δουλειά, δουλεμένη μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια.
Καθημερινά αφιερώνει ένα δίωρο στην κατασκευή ενώ έχουν υπάρξει και φορές που έμεινε πάνω από τη δημιουργία και ένα οκτάωρο «μέχρι που τα μάτια μου έκαναν… πουλάκια» όπως λέει χιουμοριστικά. Για τις μεγάλα του έργα, απαιτήθηκαν δύο χρόνια κατασκευής και ένας έρευνα!
Οι συγγενείς, οι φίλοι του δεν μπορούν παρά να εντυπωσιάζονται. «Στην αρχή μου έλεγαν “τα παιδία παίζει”. Οταν όμως βλέπουν τις κατασκευές δεν μπορεί να μην καταλάβουν ότι ο μοντελισμός είναι κάτι διαφορετικό» τονίζει.
Πηγή: haniotika-nea.gr
