ΤΟ ΤΡΕΝΟ πλησιάζει την πόλη. Απέχει μεν ο χρόνος της ολοκληρωμένης λειτουργίας της νέας γραμμής, μας χτυπά όμως την πόρτα ο προγραμματισμός της υποδομής με το κομβικό ερώτημα της διέλευσης. Ποια μορφή θα έχει η χάραξη της γραμμής ως προς τα όρια του πολεοδομικού μας συγκροτήματος;
ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ είναι γνωστά, ανεξαρτήτως κόστους, πιθανοτήτων και σκοπιμότητας ή ρεαλιστικών δυνατοτήτων. Υπόγεια διέλευση, επίγεια, ενδιάμεσου βάθους ή και περιφερειακή χάραξη, κατά τα πρότυπα της Περιμετρικής.
Ο ΦΟΡΕΑΣ εκτέλεσης φαίνεται ότι έχει καταλήξει στην οικονομικότερη και συντομότερη λύση, προσπαθεί δε να ρυμουλκήσει τις τοπικές δυνάμεις προς την επιλογή αυτή, ώστε να την αποδεχθούν ως πραγματιστική, αναγκαστική και απορροφήσιμων επιπτώσεων. Μιλάμε, για όσους δεν το έχουν καταλάβει, για επίγεια διέλευση.
ΕΝΑΝΤΙ αυτής, διατυπώνεται η ένσταση ότι μια τέτοια γραμμή θα έκοβε την πόλη στη μέση. Διατυπώνεται, μάλιστα, με κάθετο τρόπο και με προειδοποίηση αρνητικών- επιθετικών αντιδράσεων. Έχει όμως η πόλη τα μέσα που θα επέτρεπαν στις αντιδράσεις αυτές να αποφέρουν καρπούς; Εδώ, ο έχων το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι. Εμείς έχουμε το όπλο του πολιτικού και κοινωνικού θορύβου. Μέχρι πού μπορεί αυτός να φτάσει;
ΕΙΝΑΙ αναγκαία η εναρμόνιση των θέσεων και των κινήσεων της πόλης. Όχι με δογματισμούς, διότι το ζήτημα είναι περίπλοκο, αλλά με θεμελίωση του τοπικού συμφέροντος πάνω στην αρχή να διεκδικήσουμε την κάλλιστη και πιο λειτουργική λύση, όπως επίσης και τη δέουσα αντιπαροχή, σε ό,τι αφορά τη γενικότερη διάταξη και αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου.
Η «Π», όπως και άλλες επιστημονικές, κοινωνικές, πολιτικές δυνάμεις, υπογραμμίζουν ότι οι αποφάσεις θα δεσμεύσουν την όψη και τη ζωή της πόλης για κάμποσες γενιές. Γι' αυτό, Πολιτεία, Κυβέρνηση, Αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι στο ζήτημα αυτό πάρα πολύ μελετημένοι και σοβαροί.
Πηγή: pelop.gr
