Ο σιδηροδρομικός σταθμός Άργους είναι ένα νεοκλασικό κτίριο που χτίστηκε λίγο πριν το 1900 και γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση μέχρι το 1960 αλλά και αργότερα όσο λειτουργούσε το τρένο, συνδυάζοντας τη λειτουργικότητα και τη λιτότητα με ενδιαφέροντα μορφολογικά στοιχεία. Ο σταθμός αποτέλεσε τον κεντρικό σύνδεσμο διακίνησης ανθρώπων και προϊόντων από και προς Αθήνα και το λιμάνι του Πειραιά για πάνω από έναν αιώνα.
Πρόκειται για ένα μακρόστενο πετρόκτιστο οικοδόμημα, με τοξωτά ξύλινα ταμπλαδωτά πορτοπαράθυρα, που τον κατατάσσουν στα πρώτα δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής στο νεότερο ελληνικό κράτος και μάλιστα περιλαμβάνεται στον διαρκή κατάλογο κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδος. Με την κατάργηση των τακτικών σιδηροδρομικών δρομολογίων στα τέλη του 2010, άρχισε σταδιακά να περιέρχεται σε πλήρη ανυπολυψία, παρότι πρόκειται για ιστορικό μνημείο της πόλης, έχοντας παραβιαστεί και λεηλατηθεί αρκετές φορές.
Προσφάτως (λίγο πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου) επιχειρήθηκε η σφράγισή του προκειμένου να αποφευχθεί η κατ' επανάληψή παραβίασή του από αλλοδαπούς και ναρκωμανείς που έβρισκαν εκεί καταφύγιο. Η μέθοδος σφράγισης που επιλέχθηκε, δηλαδή το χτίσιμο του με τούβλα, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις γιατί δεν συμβάδιζε με τις αρχικές υποσχέσεις που έκαναν λόγο για καλλωπισμό και αποκατάσταση, όπως έγινε στην περίπτωση του Ναυπλίου. Πλέον τα τούβλα είναι παρελθόν και ο σταθμός έγινε και πάλι ...καλοκαιρινός!
Προς όλους τους μελλοντικούς "ενοίκους" ανοίξαμε και σας περιμένουμε!
Τα τούβλα δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν η ενδεδειγμένη λύση. Όμως γιατί επιστρέψαμε πάλι στην προηγούμενη κατάσταση;
Και ακόμα χειρότερη, όπως φαίνεται και από την αυτοψία που κάναμε, αφού πλέον μπαίνεις από παντού! Τρεις πόρτες του ξεσφραγίστηκαν και είναι πλέον ορθάνοιχτες, ακόμα και αυτή που οδηγεί κατευθείαν στο οροφοδιαμέρισμα (αν αντέχει η σκάλα)! Αυτή τη φορά δεν κρατήθηκαν ούτε τα προσχήματα...
Σε πρώτη φάση μπορεί να μην εντοπίσαμε καταληψίες ίσως και λόγω του "ακατάλληλου" της ώρας, αλλά απ' ότι φαίνεται είναι θέμα χρόνου να κάνουν την επανεμφάνισή τους, αν δεν την έχουν κάνει ήδη, καθώς οι πόρτες δεν μπορεί να έσπασαν από μόνες τους...
Οι περίοικοι καταγγέλουν συγκεκριμένα περιστατικά, όπως την προ μηνών κατάληψη κτιρίου του ΟΣΕ πλησίον του σταθμού από έναν υπήκοο Ρουμανίας (τον είχαμε γνωρίσει τότε και μάλιστα προσπαθούσε να το παίξει ως ο "προστάτης" του σταθμού που τον φύλαγε από τους κακούς!), ο οποίος έμενε εκεί παράνομα επί 7 μήνες χωρίς κανένας να τον ενοχλεί, αλλά με τον ίδιο να ενοχλεί επανηλειμμένως την γειτονιά με την συμπεριφορά του. Μας καταγγέλουν επίσης πως ζουν καθημερινά με τον φόβο, αφού όταν πέφτει το σκοτάδι η περιοχή δεν είναι ασφαλής και ο κίνδυνος παραμονεύει ανά πάσα στιγμή.
Τριγύρω από τον σταθμό παίζουν καθημερινά παιδιά και περνούν καθημερινά από το μονοπάτι που έχουν διανοίξει οι ίδιοι οι κάτοικοι προς διευκόλυνσή τους.
Ο κίνδυνος όμως δεν είναι μόνο οι απρόσκλητοι επισκέπτες που κάνουν την εμφάνισή τους τις βραδινές ώρες, αλλά και η ίδια η φύση που, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, έχει μετατρέψει τον σταθμό σε ζούγκλα γεννώντας ένα ολόκληρο δάσος από χορτάρια, το τέλειο καταφύγιο για πάσης φύσεως ερπετά και τρωκτικά, αλλά συνάμα και ιδανικό προσάναμα για φωτιές.
Η πυρκαγιά που θα κατέστρεφε ολοκληρωτικά το νεοκλασικό κτίριο του 1900 θα μπορούσε να ξεσπάσει και πολύ ευκολότερα, από ένα απλό βραχυκύκλωμα, αν κάποιος από τους καταληψίες στην προσπάθειά του να ζεσταθεί τον χειμώνα, πειράξει τον πίνακα της ΔΕΗ από τον οποίον ηλεκτροδοτούταν και κλιματιζόταν ο σταθμός πριν κλείσει. Και τότε δεν θα τους ξέπλενει ούτε ο Ιορδάνης...
Ο σιδηροδρομικός σταθμός θα πρέπει το ταχύτερο δυνατό να καθαριστεί, να φωταγωγηθεί και να φυλαχθεί.
Αν ο ΟΣΕ αδυνατεί να τον προστατεύσει τότε θα πρέπει να αναλάβουν δράση αυτοί που νοιάζονται πραγματικά για την πόλη. Μέχρι τώρα μόνο βαρύγδουπες δηλώσεις έχουμε ακούσει αλλά βελτίωση της κατάστασης δεν βλέπουμε. Κάναμε μία επίσκεψη και στο "σπιτάκι των προσκόπων" στον Άγιο Βασίλη αλλά πρόσκοπους δεν είδαμε (τουλάχιστον προς το παρόν)...
Ο Δήμος Άργους - Μυκηνών μπορεί να μην έχει την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει φέρει τον σταθμό ο ιδιοκτήτης του, αλλά μπορεί σαν ένας άλλος Δήμος Ελευσίνας να διεκδικήσει να το πάρει και να το αξιοποιήσει μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, στεγάζοντας κάποιες υπηρεσίες του ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να ξαναδώσει στο κτίριο ζωή. Άλλωστε μιλάμε για ένα ιστορικό μνημείο της πόλης που βρίσκεται μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο που προσεχώς αναβαθμίζεται ποιοτικά.
Συντάκτης: Κ.Κ.
Πηγή: anagnostis.org
