Περικοπές, έλλειψη προσωπικού, κατάργηση δρομολογίων, έλλειψη απλών καθημερινών αναλώσιμων υλικών.
Επιτέλους κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά. Ως πότε πλέον θα ανεχόμαστε τη συνειδητή απαξίωση του ΟΣΕ; Γιατί πρέπει να συμβιβαστούμε με την τόση απραγία απέναντι σε αυτούς που οδηγούν τον ΟΣΕ στο κλείσιμο και την ιδιωτικοποίηση;
Είναι εξωφρενικό να κόβονται τρένα όπως το 54 και το 57 είναι όμως ενθαρρυντικό να υπάρχουν αντιδράσεις από διάφορους φορείς για το κόψιμο των I510 και I511.
Εδώ στη βόρεια Ελλάδα, είναι έγκλημα το γεγονός ότι κανείς ποτέ δεν φρόντισε να Οργανώσει όλους τους φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση δίπλα στο ασφαλέστερο οικολογικότερο και φθηνότερο μέσω μεταφοράς που είναι ο ΟΣΕ.
Είναι τραγικό να κινδυνεύουν να κοπούν μηχανές λόγω έλλειψης από πισέλαια στο Μ.Θ. Κάποια στιγμή πρέπει ναι κατανοήσουμε, όλοι μας επιτέλους, ότι θα πρέπει να αντιδράσουμε απέναντι στην απαξίωση του ΟΣΕ.
Τα ερωτήματα πάντως είναι δύο
1)Ως πότε θα ανεχόμαστε αυτές τις διοικήσεις του ΟΣΕ, που συστηματικά υπονομεύουν τον κόπο μας και την δουλεία μας και συνεχίζουν ανενόχλητες το έργο τους προς την ιδιωτικοποίη και το ξεπούλημα ;
2) Ως πότε αυτό το συνδικαλιστικό όργανο που λέγεται ΣΣΒΕ θα είναι άλαλο και άπραγο μπροστά στις εξελίξεις που έρχονται επειδή οι διευθύνοντες σύμβουλοι έχουν διοριστοί από τους πολιτικούς τους φορείς ;
Δίκτυο Σιδηροδρομικών Βορείου Ελλάδος
