Με αφορμή την παραλαβή σήμερα της νέας ηλεκτρονικής σιδηροδρομικής ταυτότητας, μας ήρθε στο νου το χιλιομετρικό βιβλιαράκι που χρησιμοποιούσαν, τα παλαιοτέρα χρόνια, οι σιδηροδρομικοί για να ταξιδεύουν με το τραίνο τόσο οι ίδιοι όσο και οικογένειες τους.
Για το θέμα αυτό με τίτλο « Κάποτε... ήταν το χιλιομετρικό» γράφαμε στο περιοδικό «Ενημέρωση» το 2003.
«Περισσότερα από 20 χρόνια έχουν περάσει από τότε που το χιλιομετρικό βιβλιαράκι έχει καταργηθεί και αντικατασταθεί από την υπηρεσιακή ταυτότητα.
Σε κάθε ταξίδι το χιλιομετρικό ήταν απαραίτητο προκειμένου ο υπάλληλος να ταξιδεύσει δωρεάν. Εκεί καταγράφονταν από τον υπάλληλο των αμαξοστοιχιών τα χιλιόμετρα που διένυε ο υπάλληλος που ταξίδευε διότι υπήρχε περιορισμός στις δωρεάν μετακινήσεις του. Κάθε χρόνο η υπηρεσία ανανέωνε το βιβλιαράκι του χιλιομετρικού. Όμως υπήρχαν και περιπτώσεις που τα χιλιόμετρα δεν επαρκούσαν για τον κάτοχο και την οικογένεια του για τα ταξίδια που προγραμμάτιζε . Έτσι έκανε περικοπές στον προγραμματισμό του ή εύρισκε άλλους πλάγιους τρόπους για να καλύψει την διάφορα.
Υπήρχαν άλλοι που πολύ ή λίγο το χρησιμοποιούσαν. Ο κ. Βασίλης Καμπάνης, συνταξιούχος σιδηροδρομικός σήμερα, μας λέει: « Μας έγραφε η υπηρεσία στο βιβλιαράκι του χιλιομετρικού κάθε χρόνο 3000 χιλιόμετρα για να ταξιδέψουμε εμείς και η οικογένεια μας δωρεάν. Πολλές φορές δεν εξαντλούσαμε όλα τα χιλιόμετρα γιατί δουλεύαμε συνέχεια. Είχαμε πολύ δουλειά τόση που ακόμα και τις άδειες τις πληρωνόμασταν. Το προσωπικό ήταν πολύ λίγο για να καλύψει της ανάγκες και έτσι μας περίσσευαν χιλιόμετρα από το βιβλιαράκι».
Ο κ. Νίκος Καρακατσούλης και ο κ. Δημήτρης Μυλωνάς θυμούνται: «Για να μην χρεώνουμε το χιλιομετρικό χρησιμοποιούσαμε την κάρτα τροφίμων. Αυτήν την είχαμε για να πάμε εμείς και οι οικογένειες μας για ψώνια στην πόλη».
Σ.Σ. Πάγια θέση των «Σ.Ν» είναι η σιδηροδρομική ταυτότητα να χορηγηθεί σε όλους τους μεταταγμένους συνταξιούχους σιδηροδρομικούς ανεξάρτητα αν υπέγραψαν η όχι την μετάταξη τους. Είναι ηθικό χρέος να αποκατασταθεί αυτή η αδικία…
Χρήστος Γιαννακίδης
