Με ένα αγκάθι στην καρδιά
φεύγω χωρίς αντίο,
φεύγει το τρένο μακριά
Το βαγόνι περιμένω.
Το βαγόνι πουθενά!
Κι εσένα σε προσμένω
με σπασμένα τα φτερά.
Με του συρμού το σφύριγμα
να ελπίζω σταματώ
πως θα ρθεις να με βρεις
Μη ξεχνάς πως σ’αγαπώ!!!!
Μαρίνα Κοντού
Μαθήτρια 2ου Γυμνασίου Ευόσμου