Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Κολλημένοι στο...μετρό




Θα πάρουμε δυνάμεις για να αντέξουμε την πολυκοσμία που μετά από ένα διάλειμμα έκανε ξανά την εμφάνισή της στα μέσα μεταφοράς, μέσα από την εξαιρετική δουλειά του φωτογράφου Michael Wolf.

Ένα από τα καλά του καλοκαιριού στην Αθήνα είναι οι άδειοι δρόμοι αλλά κυρίως τα άδεια μέσα μαζικής μεταφοράς. Ξυπνάς ένα πρωινό και συνειδητοποιείς ότι οι περισσότεροι έχουν φύγει καθώς στους σταθμούς του μετρό οι αποβάθρες είναι άδειες και στα βαγόνια έχεις πολλές πιθανότητες ακόμα και τις ώρες αιχμής να βρεις κενή θέση να αράξεις. Ειδικά τον τελευταίο χρόνο που οι επιβάτες των μέσων μεταφοράς έχουν αυξηθεί σημαντικά, είναι πολυτέλεια να κάνεις μία διαδρομή με άνεση.

Θα παρατηρήσατε βέβαια ότι η περίοδος χάριτος για τους εναπομείναντες στην Αθήνα έληξε. Οι περισσότεροι επέστρεψαν στις βάσεις τους και μαζί με αυτούς επέστρεψε και η κίνηση στους δρόμους κάτω από τη γη. Οι αποβάθρες έχουν αποκτήσει ξανά ζωή και οι τουρίστες με τις βαλίτσες τους που αποχαιρετούν την όμορφη Ελλάδα μπλέκονται με εργαζόμενους και φοιτητές που μπαίνουν σιγά-σιγά σε ρυθμούς φθινοπώρου.

Το τρέξιμο στις σκάλες για να προλάβεις τον συρμό, το σκούντημα με τους διπλανούς σου και φυσικά η ορθοστασία σε κάποιους από τους σταθμούς του μετρό, μας μεταφέρουν απότομα και σχεδόν βίαια σε μία πραγματικότητα που θα θέλαμε να είναι ένας κακός εφιάλτης. Λένε βέβαια ότι για να εκτιμήσεις όλα όσα έχεις πρέπει ή να τα χάσεις ή να ζήσεις τα χειρότερα. Και επειδή το δεύτερο θα θέλαμε να ανήκει στη σφαίρα του φανταστικού, αποφασίσαμε προκειμένου να αντέξετε τις καμιά φορά δύσκολες συνθήκες στα μέσα μεταφοράς, να σας παρουσιάσουμε το φωτογραφικό έργο του καλλιτέχνη Michael Wolf.

Με ιδιαίτερη αγάπη στην αποτύπωση της αστικής ζωής σε μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου, ο Michael Wolf δεν θα μπορούσε να μην εντυπωσιαστεί και να μην προβληματιστεί από τις συνθήκες που επικρατούν στο μετρό του Τόκιο. Είναι γνωστό άλλωστε, και αν δεν το ξέρετε είναι μία καλή ευκαιρία να το ψάξετε, ότι στο Τόκιο παρατηρείται, λόγω του τεραστίου αριθμού κατοίκων, υπερβολική κίνηση στους υπόγειους σιδηροδρόμους.
Στο βραβευμένο φωτογραφικό του έργο «Tokyo Compression» ο Michael κάνει μία βουτιά κάτω από τη γη, στέκεται σε κεντρικούς σταθμούς του μετρό στο Τόκιο και προσπαθεί με περισσό θράσος να απαθανατίσει εικόνες, συμπεριφορές και τα συναισθήματα των επιβατών. Επιδιώκοντας τις πολύ κοντινές λήψεις προσπαθεί να σφραγίσει με ένα κλικ όλα όσα πιθανά αισθάνονται οι χιλιάδες επιβάτες που χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς στο Τόκιο και να μας παρουσιάσει μία άλλη πραγματικότητα, που για καλή μας τύχη, απέχει πολύ από όσα ζούμε εμείς καθημερινά στην «ταπεινή» Αθήνα.



Στο «Tokyo Compression» η δυσφορία, ο συνωστισμός, η δυσαρέσκεια, η έλλειψη αντοχών, η εξάντληση και η ενόχληση βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Προτιμά να εστιάζει τον φακό του στα πρόσωπα των επιβατών καθώς εκεί, στο βλέμμα, στις εκφράσεις, στους σπασμούς του προσώπου, αποτυπώνεται ολόκληρος ο ψυχικός κόσμος των ανθρώπων. Όταν πατήσει το κλικ της μηχανής ευελπιστεί να έχει καταφέρει να συλλάβει μία ενδεικτική στιγμή της κατάστασης.

Άνθρωποι εγκλωβισμένοι, σχεδόν παγιδευμένοι σαν τα ποντίκια στη φάκα, προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μεταφοράς για να φτάσουν στον προορισμός τους. Ακουμπισμένοι στα παράθυρα των βαγονιών, τα δυνατά βλέμματα, σε όσα μάτια παραμένουν ανοιχτά, διαπερνούν τα τζάμια και σαν κραυγές απόγνωσης ζητούν μία χείρα βοηθείας. Άλλοι σχεδόν εκλιπαρούν ενώ άλλοι αρνούνται να εκτεθούν μπροστά σε έναν φακό που δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια.

Η αστική παράνοια προβάλλεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο έργο του Wolf, για αυτό και όχι άδικα το «Tokyo Compression» κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Καθημερινή Ζωή» στον Παγκόσμιο Φωτογραφικό Διαγωνισμό του 2009 ενώ ο ταλαντούχος Martin Parr επέλεξε τη συγκεκριμένη δουλειά ως μία από τις 30 με τη μεγαλύτερη επιρροή κατά τη χρονιά 2010-2011.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε αγανακτισμένοι στα αθηναϊκά μέσα μεταφοράς, φέρτε στο μυαλό σας τις φωτογραφίες του Wolf και σίγουρα θα νιώσετε μία ανακούφιση που μπορείτε τουλάχιστον να αναπνέετε.

Αξίζει τον κόπο να ρίξετε μία πιο διεισδυτική ματιά στο συνολικό έργο του καλλιτέχνη, μέσα από την προσωπική του σελίδα.

Θεοδόσης Λάζαρης


pathfinder.gr