1η
Μαΐου: Ημέρα Μνήμης και Τιμής – Αφετηρία μάχης & διεκδικήσεων
Η Πρωτομαγιά είναι η παγκόσμια
ημέρα μνήμης και τιμής για τους πολύχρονους αγώνες και τους αμέτρητους αγωνιστές
του Εργατικού Κινήματος, μια μέρα “ορόσημο” για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας
που υπενθυμίζει με εμφατικό τρόπο πως όλα κατακτήθηκαν και τίποτα δεν μας
χαρίστηκε.
Τα τελευταία 4 χρόνια στην Ελλάδα
των Μνημονίων, το “διακύβευμα” της 1ης του Μάη μοιάζει περισσότερο
επίκαιρο παρά ποτέ, άλλωστε τα αιτήματα των πρώτων Πρωτομαγιάτικων
κινητοποιήσεων στη χώρα μας (1892-94)
για οκτάωρο και κυριακάτικη αργία από στοιχειώδεις κατακτήσεις έχουν καταστεί
πλέον σε αγωνιώδεις διεκδικήσεις.
Με όχημα τη “συνταγή” ακραίας
λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης, και πρόσχημα τα εκβιαστικά διλήμματα για
τη χρηματοδότηση της Ελληνικής Οικονομίας, δρομολογούνται μια σειρά ανάλγητων
και αυταρχικών παρεμβάσεων στον πυρήνα του συλλογικού και ατομικού εργατικού
δικαίου που ουσιαστικά χάνει τον υπαρξιακό του ρόλο. Η δογματική εμμονή στην
αδιέξοδη και απάνθρωπη ιδεοληψία ταύτισης της ανταγωνιστικότητας με τη
συρρίκνωση του εργασιακού κόστους οδηγεί σε μια πρωτοφανή κατακρήμνιση των
μισθών. Οι πιο παράλογοι εργοδοτικοί “πόθοι” νομιμοποιούνται και
μονιμοποιούνται με την αγορά εργασίας να εξελίσσεται σε “γαλέρα” παραπέμπoντας σε τριτοκοσμικά
πρότυπα.
Θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα
ισοπεδώνονται κατά παράβαση Διεθνών και Ευρωπαϊκών Συνθηκών, οι Ελεύθερες
Συλλογικές Διαπραγματεύσεις καταστρατηγούνται στην πράξη κατά παρέκκλιση του
Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, οι κανόνες υγείας και ασφάλειας “παραδίδονται” στην
ευρύτερη “ελαστικοποίηση”, ενώ ο κοινωνικός διάλογος αποδυναμώνεται δραστικά.
Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης επεκτείνονται
άναρχα και αποτελούν πλέον το κυρίαρχο εργασιακό πρότυπο, η ακραία εργασιακή
επισφάλεια της ενοικίασης και των εργολαβιών γενικεύεται και η “γενιά των 245€”
θεωρείται “προνομιούχα” όταν σχεδόν 1,5 εκατ. άνεργοι συμπολίτες μας αναζητούν
μάταια το αναφαίρετο “δικαίωμά τους στη δουλειά”, εκατοντάδες χιλιάδες φτωχοί
εργαζόμενοι προσδοκούν χωρίς αποτέλεσμα μια αξιοπρεπή αμοιβή και περίπου 1
εκατ. συνάδελφοι παραμένουν απλήρωτοι για χρονικό διάστημα μέχρι και 16 μήνες.
Το Κράτος Πρόνοιας μεταλλάσσεται
σε “Κράτος Φιλανθρωπίας”, ο δημόσιος χαρακτήρας του Ασφαλιστικού Συστήματος
υπονομεύεται ευθέως και οι συντάξεις γίνονται “φιλοδωρήματα ανέχειας” με τις
περικοπές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας να συνιστούν παραβιάσεις του Χάρτη
Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι υποβάλλονται
σε διαδοχικές “φοροεπιδρομές” και σε συνδυασμό με τις εκτεταμένες μειώσεις στα
εισοδήματά τους διαμορφώνονται οι όροι για την μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου σε
βάρος των οικονομικά ασθενέστερων.
Οι εισοδηματικές, κοινωνικές και
εκπαιδευτικές ανισότητες διευρύνονται, η φτώχεια απλώνεται πάνω από κάθε
ελληνικό σπίτι με τους άστεγους να πολλαπλασιάζονται και τα συσσίτια να
γεμίζουν από νοικοκυραίους του χτες.
ΩΣ ΕΔΩ… Η 1η του Μάη
μας εμπνέει και μας δείχνει το “δρόμο” προκειμένου να αγωνιστούμε για ένα κόσμο
ανθρώπινο και χώρους δουλειάς με εργασιακή δικαιοσύνη και εργασιακή προστασία.
Οι τεράστιες επιτυχίες του Εργατικού Κινήματος μας γεμίζουν αυτοπεποίθηση και
μας δίνουν το δικαίωμα να οραματιστούμε ένα καλύτερο αύριο για την Πατρίδα μας
και τις οικογένειές μας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ΔΑΚΕ Ι.Τ.
καλεί όλους τους πολίτες της χώρας, τους άνεργους, τους εργαζόμενους, τους
συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες να συμμετάσχουν μαζικά,
αποφασιστικά, δυναμικά και ειρηνικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της φετινής
Εργατικής Πρωτομαγιάς στέλνοντας ένα ακόμη ισχυρό και ηχηρό μήνυμα προς τους
κυβερνώντες πως ο κόσμος της εργασίας είναι ΕΔΩ και ότι όσοι απεργάζονται να
μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε “είλωτες μια χρήσης” πλανώνται πλάνην οικτράν…
Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΕ ΟΛΗ
ΤΗ ΧΩΡΑ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΗΝ ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
