Στο φως οι πρώτες μαρτυρίες από την τραγωδία του Νταμάρα
Γκατ
Κάθε χρόνο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, χιλιάδες ινδουιστές
προσκυνητές συρρέουν στο απομονωμένο χωριό Νταμάρα Γκάτ για να επισκεφθούν το
ναό της θεότητας Κατγιαγίνι.
Η Κουσούμ Κουμάρι, μητέρα τριών παιδιών, ταξίδεψε στο
χωριό μαζί με γείτονες της για να προσευχηθεί. Επειδή ο δίχρονος γιος της είχε
αποκοιμηθεί, η 32χρονη θεώρησε προτιμότερο να επισκεφθεί το ναό αφού τα πλήθη
είχαν διαλυθεί, καθυστερώντας να αποβιβαστεί από το τρένο. Η απόφαση αυτή
αποδείχτηκε σωτήρια. Μερικά λεπτά αργότερα τρένο από την αντίθετη κατεύθυνση
έπεσε πάνω σε προσκυνητές, κυρίως γυναίκες και παιδιά.
«Ήταν θέμα μερικών λεπτών. Καθώς το τρένο εξπρές πέρασε από
τις διπλανές ράγες, άκουσα ανθρώπους να κλαίνε. Βγαίνοντας από το τρένο
αντίκρισα άψυχα σώματα παντού»,είπε στο BBC.
Ο αριθμός των νεκρών έφθασε τους 37. Μετά το δυστύχημα,
οργισμένο πλήθος επιτέθηκε στον οδηγό του τρένο και τον ξυλοκόπησε
τραυματίζοντάς τον σοβαρά ενώ έβαλε και φωτιά σε πολλά βαγόνια.
Ο Νταρμές Κουμάρ, κάτοικος γειτονικής πόλης, περίμενε
στην αποβάθρα για να υποδεχτεί συγγενείς. «Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δει τόσους
πολλούς νεκρούς. Οι άνθρωποι ζητούσαν ιατρική βοήθεια, η οποία όμως δεν έφτασε
παρά μόνο τρεις ώρες αργότερα. Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να
μεταφέρουμε όσους ζούσαν ακόμη στην αποβάθρα. Πολλοί πέθαναν μπροστά στα μάτια
μας», δήλωσε.
Απάθεια και αδιαφορία
Στο χωριό Νταμάρα Γκατ ρούχα, κοσμήματα και σανδάλια των
θυμάτων παραμένουν σκορπισμένα στις ράγες του τρένου ως υπενθύμιση του τραγικού
δυστυχήματος. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες μετά το ατύχημα ορισμένοι τραυματίες
χρειάστηκαν να περπατήσουν μέχρι και πέντε χιλιόμετρα για να λάβουν ιατρική
μέριμνα. Οι ντόπιοι είναι οργισμένοι με την αδιαφορία των διαδοχικών
κυβερνήσεων.
«Εκατοντάδες χιλιάδες άτομα επισκέπτονται τον ναό. Η
κυβέρνηση έχει αγνοήσει το αίτημα μας για αναβάθμιση του σταθμού», δήλωσε ο
71χρονος Πρατάπ Ράι, προσθέτοντας πως τέτοιου είδους δυστυχήματα
συμβαίνουν συχνά _ πριν από μερικούς μήνες ο μικρότερος αδερφός του έχασε τη
ζωή του όταν τον χτύπησε τρένο της ίδιας σιδηροδρομικής γραμμής που πλησίαζε με
μεγάλη ταχύτητα.
Ωστόσο, το πολύνεκρο δυστύχημα της Δευτέρας έφερε στο
προσκήνιο τις καταγγελίες για αδιαφορία των αρχών. Η Μπιχάρ είναι μια από τις
πιο φτωχές και υποανάπτυκτες πολιτείες της Ινδίας. Εξαιτίας του άσχημου
αυτοκινητιστικού δικτύου οι περισσότεροι ταξιδιώτες επιλέγουν να μετακινηθούν
με τρένο. Στους περισσότερους μικρούς σιδηροδρομικούς σταθμούς δεν εφαρμόζονται
τα βασικά μέτρα ασφαλείας. Πολλές σιδηροδρομικές διαβάσεις δεν επιτηρούνται, ενώ
συχνά δεν υπάρχουν μέσα επικοινωνίας.
Εκτός από τα υπερπλήρη τρένα, τα πλοία αποτελούν τη μοναδική
εναλλακτική στις μετακινήσεις.
Παρά το ότι οι αρχές υποσχέθηκαν να διεξάγουν έρευνα σχετικά
με τα αίτια του ατυχήματος, υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για την ασφάλεια των
χιλιάδων επιβατών που χρησιμοποιούν καθημερινά τρένο για τις μετακινήσεις τους.
«ΤΟ ΒΗΜΑ»
