Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

ΔΑΚΕ.Ι.Τ. «Η ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ “ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ” ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ»


Τα επίσημα στοιχεία για τους ανασφάλιστους εργαζόμενους, που ανέρχονται πλέον στο 40,5% του εργατικού δυναμικού της χώρας, επιβεβαιώνουν δυστυχώς τη θέση της ΔΑΚΕ Ι.Τ. ότι “οι βίαιες μειώσεις μισθών θα πυροδοτήσουν την έξαρση της μαύρης-αδήλωτης εργασίας”, την οποία εκφράσαμε υπεύθυνα από την πρώτη στιγμή της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού του κατώτατου μισθού και της επακόλουθης μείωσής του από τα 751€ στα 586 € και 510€ για τους νέους έως 25 ετών.


Τα όποια αμφισβητούμενα “οφέλη” για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας με τη μείωση του μοναδικού κόστους εργασίας εξανεμίζονται όταν η απώλεια εισφορών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία ξεπερνά τα 2,5 δις € ενώ η πτώση της παραγωγικότητας “τροφοδοτεί” την αύξηση της ανεργίας και το έλλειμμα εσόδων του κράτους από έμμεσους και άμεσους φόρους εντείνεται.

Η… “εξαίρεση” της Μανωλάδας τείνει να γίνει κανόνας σ’ όλη την Ελλάδα, καθώς η συρρίκνωση των μισθών ξεπερνά το 40% την ώρα που οι τιμές των βασικών καταναλωτικών αγαθών όχι μόνο δεν διατηρούνται σταθερές, αλλά αυξάνονται.

Η κυβέρνηση οφείλει να  επανεξετάσει από μηδενική βάση τις διατάξεις της “λογιστικής συνθήκης” (Μνημόνιο) αφού τα αποτελέσματα σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία είναι τραγικά. Αποδεικνύεται, λοιπόν, με τα πιο μελανά χρώματα ότι οι κυβερνήσεις και το κοινοβούλιο δεν μπορούν να εφαρμόσουν θετικές πολιτικές παρεμβάσεις εντός του στενού ασφυκτικού λογιστικού πλαισίου, και ως εκ τούτου έχουν υποχρέωση να το επαναδιαπραγματευθούν καθώς κανένας στόχος δεν επιτυγχάνεται.

Σ΄ ότι αφορά το “Πολυνομοσχέδιο” που προωθείται προς ψήφιση στη Βουλή με τη μορφή του κατεπείγοντος περιλαμβάνοντας διατάξεις για απολύσεις υπαλλήλων αορίστου χρόνου, καθώς και κατάργηση της έκδοσης ή της ισχύς των προσωρινών αποφάσεων (ασφαλιστικά μέτρα-προσωρινή διαταγή) των δικαστηρίων για εργαζόμενους ή συμβασιούχους εργαζόμενους, πρόκειται για αποκύημα νοσηρών τεχνοκρατών και είναι καταδικαστέο.

Η παραπάνω πραξικοπηματικού περιεχομένου διάταξη που ευτυχώς -έστω και την ύστατη ώρα- αποσύρθηκε με παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, θα αποτελούσε  την “κερκόπορτα” για χιλιάδες νέες, αναίτιες και καταχρηστικές απολύσεις ή οριστικές απομακρύνσεις και στον αμιγώς Ιδιωτικό Τομέα της οικονομίας, καθώς η προσφυγή σε ασφαλιστικά μέτρα και οι προσωρινές διαταγές αφορούν την αγορά εργασίας στο σύνολό της, και όχι μόνο τον Δημόσιο ή ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, όπως εσφαλμένα ή σκόπιμα επιχειρείται να προβληθεί. Η κυβέρνηση οφείλει να περιφρουρήσει την έννομη τάξη και το Κράτος Δικαίου απορρίπτοντας κάθε τέτοια διάταξη-εκτροπή, που στοχεύει στην πλήρη αποδυνάμωση της εργατικής πλευράς.

Επίσης, είναι αδιανόητο να απολύονται εργαζόμενοι, οι οποίοι έχουν, ήδη, υποστεί δραματικές περικοπές στους μισθούς τους και με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή και με τις δικές τους θυσίες, παρήχθει δημοσιονομικό πλεόνασμα. Αντί λοιπόν να επικεντρώνονται σε αντικοινωνικά μέτρα τα οποία δεν παράγουν δημοσιονομικό αποτέλεσμα, οφείλουν να σταματήσουν τις σπατάλες και να εξορθολογήσουν τις λειτουργικές δαπάνες του κράτους.

Ταυτόχρονα, οι διατάξεις του άρθρο 33 του ν.4141/2013 σχετικά με το Πτωχευτικό Δίκαιο καταργούν οριστικά κάθε εύλογο προνόμιο του βιοποριστικού μισθού των εργαζομένων στις απαιτήσεις της πτωχευτικής περιουσίας. Η προνομιακή κατάταξη του Δημοσίου στην 2η σειρά για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις αναδεικνύει ότι η αγωνία του κράτους να μαζέψει όπως – όπως έσοδα, αφήνει σε 3η μοίρα τους πολίτες που πληρώνουν τόσο την κρίση, όσο και την λανθασμένη “συνταγή”  των Μνημονίων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, καλούμε τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας στη συγκέντρωση – συλλαλητήριο των Συνδικάτων την Κυριακή 28 Απριλίου & ώρα 18:30 στο Σύνταγμα.