Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., συγγραφέας, τ.
μέλος Δ.Σ. «ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε.»
"Εθνος"
Μοίρα τραγική, έφυγε πριν λίγο καιρό αναπάντεχα από το
εξαίσιο θαύμα της ζωής ο Γιάννης Πετρόπουλος. Και μας γέμισε ο χαμός του με
άφατη θλίψη, για την απώλεια ενός ατίμητου φίλου, ενός λαμπρού συνεργάτη μα και
υψηλόφρονα ανθρώπου, που μπορούσε μέσα στην αποπνικτική εποχή μας, να κάνει
υψηλές ενατενίσεις της ανθρώπινης ζωής.
Γιατί είχε συναιρέσει την επίζηλη επιστημονική του πολυμέρεια, με τη βαθιά ουμανιστική του παιδεία, που τον καθιστούσε ξεχωριστό. Την ευρυδιάστατη ακαδημαϊκή του αρματωσιά, με τις γερές και πλατιές του ρίζες στην ελληνική και ξένη γραμματεία, που τον ανεδείκνυαν μοναδικό θηρευτή και ξωμάχο του πνεύματος, στη στείρα τεχνοκρατική εποχή μας.
Γιατί είχε συναιρέσει την επίζηλη επιστημονική του πολυμέρεια, με τη βαθιά ουμανιστική του παιδεία, που τον καθιστούσε ξεχωριστό. Την ευρυδιάστατη ακαδημαϊκή του αρματωσιά, με τις γερές και πλατιές του ρίζες στην ελληνική και ξένη γραμματεία, που τον ανεδείκνυαν μοναδικό θηρευτή και ξωμάχο του πνεύματος, στη στείρα τεχνοκρατική εποχή μας.
Αθλησε πνευματικά σε δύσκολους καιρούς και έδρεψε με
την επίμοχθη πνευματική του προσπάθεια, πλήθος από επιστημονικές και ηθικές
αριστείες, που τον ανέδειξαν σε κορυφαίο. Με λαμπρές σαν Μηχανικός σπουδές και
μεταπτυχιακά στην Αγγλία, υψηλότατης επιστημονικής στάθμης. Εχοντας σ' αυτήν τη
μακρά και επιτυχημένη ακαδημαϊκή διαδρομή, την εμπνευστική θαλπωρή και την
ατίμητη στήριξη των άξιων γονιών του που μετέτρεψαν την αντιδρομή των δύσκολων
μεταπολεμικών μας δεκαετιών, σε ευλογημένη δημιουργία. Και είναι για αυτούς όλα
τα λαμπρά του επιτεύγματα, κότινος ηθικής αριστείας.
Δεν περιχαράκωσε όμως ο αγαπημένος μας Γιάννης, την
παιδεία του στα στενά μονοπάτια της τεχνικής και της επιστήμης. Υπήρξε ρέκτης
της παγκόσμιας γραμματείας. Εντρύφησε και αγάπησε με το θερμουργό πάθος της
ψυχής του και την απαράμιλλη ευαισθησία του, όλα τα λαμπρά επιτεύγματα στην
τέχνη και τον πολιτισμό και με την ακαταπόνητη προσπάθειά του, τα έκανε κτήμα
του. Για τούτο και σύντομα διακρίθηκε πέρα από σπουδαίος τεχνοκράτης και
manager και ως ένας ξεχωριστός μύστης του πολιτισμού και των γραμμάτων.
Γονιμοποιώντας την πολυεδρική του παιδεία, και την πολυεστιακή κοινωνική του
όραση, σε μια σπάνια και επιτυχημένη παρουσία δημοσίου ανδρός. Και για τούτο η
ελληνική πολιτεία τον τίμησε με την ανάθεση πλήθους τιμητικών δημοσίων
αξιωμάτων. Ως Διευθύνοντα Σύμβουλο στην ΗΛΠΑΠ Α.Ε., ως Μέλος του Δ.Σ. του ΟΑΣΑ,
ως Διευθύνοντα Σύμβουλο στην ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., ως μέλος του Δ.Σ. του Ταχυδρομικού
Ταμιευτηρίου και αλλού.
Αλλά θα έλθω στη γνωριμία μου μαζί του στο Διοικητικό
Συμβούλιο της ΕΡΓΟΣΕ, όπου είχα την ηθική ευτυχία να διασταυρώσω τα βήματά μου,
με το πολυδύναμο πνευματικό του σήμα. Ως Δ/νων Σύμβουλος υπήρξε άξιος και
τίμησε στο έπακρο την ελληνική πολιτεία. Ενώ με το αδαμάντινο ήθος του ως
συνάδελφος, αλλά και με την πολιτική του ευπρέπεια, που δεν του επέτρεψε ποτέ
να διολισθήσει στα δολερά μονοπάτια του κομματισμού, ήταν μοναδικός. Και
επέτυχε με την ενορατική του παρουσία, στο τιμόνι μιας εταιρείας που
διαδραματίζει κορυφαίο ρόλο στον εκσυγχρονισμό των δημοσίων μεταφορών, μέσα σε
δίσεκτες ώρες για την ελληνική πατρίδα, να ξεπεράσει όλους τους υφάλους και να
την καταστήσει ατμομηχανή της ανάπτυξης.
Δρομολόγησε και ολοκλήρωσε κατά την εμπνευσμένη
παρουσία του μερικά από τα μεγαλύτερα και πιο σπουδαία έργα στις δημόσιες
μεταφορές και δη στο σιδηροδρομικό μας δίκτυο, που αναδεικνύουν σιγά σιγά την
Ελλάδα, σε πυλώνα του διαμετακομιστικού εμπορίου στη Νοτιανατολική Μεσόγειο. Με
χαρακτηριστικότερο αυτό του Ικονίου - Θριασίου. Εργα που θα θυμίζουν για πάντα
στην Ελλάδα, την εμπνευσμένη και γόνιμη παρουσία του στη δύσκολη αναπτυξιακή
της πορεία. Αλλά υπήρξε ο ατίμητος φίλος, παράλληλα με τις ακαδημαϊκές του
αριστείες, πρωτίστως ενεργός πολίτης, με δημοκρατικό ήθος και έμπεδη κρίση για
το ελληνικό πρόβλημα.
Κλείνοντας τη στερνή μου προσλαλιά στον αγαπητό
Γιάννη, θέλω να εμμείνω στην απαράμιλλη αγάπη του και το θερμουργό πάθος του
για τον άνθρωπο. Αγάπησε με το ευσυγκίνητο μάτι του, ό,τι γύρω του ατένιζε στην
κοινωνική πραγματικότητα και θα μείνει για πάντα ανεξίτηλη η εμπνευστική
θαλπωρή της ψυχής του, σε όσους είχαν την ηθική ευτυχία να τον γνωρίσουν.
Αγαπημένε μας Γιάννη, έφυγες νέος από κοντά μας, υπακούοντας στην τραγικότητα
της ανθρώπινης μοίρας. Η ευγενική σου φυσιογνωμία όμως και το ζεστό χαμόγελό
σου θα μείνουν για πάντα ανεξάλειπτα στην καρδιά και τη μνήμη όλων μας. Θα σε
θυμόμαστε για πάντα με αγάπη οι φίλοι σου.