Ένας χρόνος Μνημόνιο. Ένας χρόνος νεοφιλελεύθερης κοινωνικής λεηλασίας Ένας χρόνος διάλυσης του ΟΣΕ και εκδίωξης 1.700 σιδηροδρομικών
Η συμπλήρωση ενός χρόνου από την ένταξη της χώρας μας στο Μηχανισμό Στήριξης και την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου με τις αλλεπάλληλες επικαιροποιήσεις του βρίσκει το σύνολο του κόσμου της μισθωτής εργασίας, των συνταξιούχων, των νέων και της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, σε μια οδυνηρή και βίαιη φτωχοποίηση, χωρίς σταματημό. Tα στοιχειώδη εργασιακά και συνταξιοδοτικά κεκτημένα καταπατώνται γυρίζοντας μας όλους δεκαετίες πίσω. Η οξεία κρίση δανεισμού του ελληνικού καπιταλισμού, το δυσβάσταχτο για τον ελληνικό λαό δημόσιο χρέος που συνειδητά δημιούργησαν και διεύρυναν οι διαδοχικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μαζί με τα δυσθεώρητα δημόσια ελλείμματα ως αποτέλεσμα της δικομματικής και διαχρονικής λεηλασίας του κράτους βάθυναν στο έπακρο τη συστημική κρίση και ανάγκασαν το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο.
Ένα πρόσωπο αποκρουστικό, σκληρό και ταξικά ανάλγητο, που δεν διστάζει, μπροστά στην ανάγκη διασφάλισης και αναπαραγωγής της κερδοφορίας του Κεφαλαίου, να ρίξει βίαια τους εργαζόμενους και την κοινωνία στην φτώχεια, την ανέχεια και την περιθωριοποίηση. Ένα πρόσωπο όσο ποτέ άλλοτε αυταρχικό με νέα είδη αστυνομικών σωμάτων (Δίας, δέλτα κλπ) να πλημμυρίζουν τους δρόμους με το πρόσχημα της ασφάλειας και αυθαίρετο με συνεχή κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα μέσω των οποίων έχει αναβαθμιστεί ο ρόλος του υπουργού οικονομικών σε απόλυτου μονάρχη.
Το σχέδιο της Τρόικα, όπως αποδείχθηκε, αποτέλεσε συνειδητή επιλογή της Κυβέρνησης εντασσόμενη στο πλαίσιο της πιο επιθετικής ανασυγκρότησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών με την παράλληλη διάσωση των δανειστών της χώρας. Στην κυριολεξία παρέδωσε στους δανειστές τα κλειδιά της οικονομίας και μαζί ολόκληρη την κοινωνία και μέσα από το ψευδεπίγραφο τρομοδίλλημα «Μνημόνιο ή Χρεοκοπία», οδηγεί τελικά σε ένα συνεχές καταστροφικό αδιέξοδο.
Το Μνημόνιο, που παρουσιάστηκε ως φάρμακο, αποδείχτηκε θανατηφόρο δηλητήριο. Ο απολογισμός του ενός χρόνου από την εφαρμογή του, προκαλεί πραγματικά ίλιγγο.
Πρόκειται εμφανέστατα για την πιο μεγάλη και βίαια και συνοπτική αναδιανομή του πλούτου σε βάρος των εργαζομένων, που υπήρξε ποτέ στη χώρα μας.
Οι σιδηροδρομικοί (μαζί με εργαζόμενους άλλων ΔΕΚΟ) είδαν το εισόδημα τους να μειώνεται κατά 25-30% ενώ η καταστροφική ΣΣΕ που υπέγραψε η ΠΑΣΚ με την ανοχή της ΔΑΚΕ επιβράβευσε την πολιτική του μνημονίου και τους αφαίρεσε κατακτήσεις δεκαετιών. Παράλληλα η ΣΣΕ επικύρωσε το ν.3819/10 με τον οποίο προχωράει η διάλυση του ΟΣΕ και η εκδίωξη 1.700 σιδηροδρομικών. Ήδη το δίκτυο έχει συρρικνωθεί κατά το 1/3, τα μειωμένα δρομολόγια καρκινοβατούν και o σιδηρόδρομος περνά την πιο δύσκολη περίοδο της μεταπολίτευσης.
Παρά την υποταγή της συντριπτικής πλειοψηφίας των οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος στις κυβερνητικές απαιτήσεις και την απροκάλυπτη τρομοκρατία που ασκούν συστηματικά σε καθημερινή βάση η κυβέρνηση και ΜΜΕ, αναπτύχθηκαν σημαντικοί εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες, αναδείχθηκαν νέα μαχητικά κοινωνικά κινήματα, ενώ και άλλα κοινωνικά στρώματα που χτυπήθηκαν από το Μνημόνιο εντάχθηκαν σε μια λογική συνολικής πολιτικής ανατροπής του.
Σ’ αυτή την κρίσιμη ιστορική περίοδο πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας, ώστε το Συνδικαλιστικό Κίνημα να ξαναγίνει γίνει σημείο αναφοράς και συσπείρωσης ευρύτατων κοινωνικών δυνάμεων με πολιτικά αιτήματα και ταξικά χαρακτηριστικά.
Οι εργαζόμενοι δεν χρωστούν τίποτα σ' αυτούς που λεηλάτησαν και λεηλατούν τη ζωή τους.
11 ΜΑΗ: ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στις ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
(Προσυγκέντρωση των σιδηροδρομικών 10π.μ. στην Καρόλου
και πορεία προς το Μουσείο)
