Φίλε Χρίστο
Ειλικρινά λυπάμαι για αυτό που επεφύλαξε η «καλή μας διοίκηση « τόσο σε σένα όσο και σε άλλους συναδέλφους που κόπιασαν , αγωνίστηκαν και μάτωσαν για αυτόν τον Οργανισμό . Πολλές φορές σε αντίξοες συνθήκες μέσα στο κρύο , τα χιόνια ,την λάσπη και την βροχή. Πιστεύω ότι το μόνον που βλέπουν αυτοί oι άσχετοί « κύριοι « ( ακόμα και αν έχουν, που δεν έχουν, κάποια μεγάλα διπλώματα από πανεπιστήμια κλπ ) είναι κάποια αριθμητικά δεδομένα που λένε διώχνουμε τόσους μειώνουμε το έλλειμμα τόσο.Πιθανόν ο μόνος τρόπος που μπορούν να βρουν για αυτό είναι να κλείσουν μεγάλα κομμάτια του δικτύου όπως οι γραμμή Θεσσαλονίκη Φλώρινα και Θεσσαλονίκη Αλεξανδρούπολη και έτσι να περισσεύει προσωπικό . Αγνοούν όμως παντελώς ότι με αυτό που κάνουν θα γίνει οικονομικά ασύμφορο και το τμήμα Θεσσαλονίκη Αθήνας .Όταν η διοίκηση αποφάσισε να περιορίσει τις ανταποκρίσεις Φλώρινας Αμυνταίου άρχισαν να έχουν πρόβλημα πληρότητας και τα τρένα Θεσσαλονίκης Κοζάνης και όταν περιορίστηκαν και αυτά στην συνέχεια είχαν προβλήματα πληρότητας και τα τρένα Θεσσαλονίκης Αθηνών . Αυτό το απλό πράγμα δεν μπορεί να το καταλάβει η «διοίκηση» ;;;. Σίγουρα υπήρχαν πολλές υπερβολές τα προηγούμενα χρόνια που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση ( αλόγιαστα επιδόματα, υπερωρίες και εξαιρέσιμα εκ του μη όντως κλπ) Μήπως όμως αυτοί οι ίδιοι δεν ήταν που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση , μήπως δεν ήταν αυτοί οι ίδιοι που τους βάλανε τα κόμματα τους για να μας το παίζουν γενικοί διευθυντές που δίνανε τις υπερωρίες και τις Κυριακές σαν στραγάλια ;;;.Αντί όμως να κάτσουν και να διορθώσουν όλες τις παθογένειες και να βελτιώσουν έξυπνα τα οικονομικά αποτελέσματα,, βρήκαν την ανόητη και απαράδεκτη λύση να καταργούν τα τρένα το ένα μετά το άλλο την στιγμή μάλιστα που η Ευρωπαϊκή ένωση έδωσε πακτωλούς χρημάτων για να γίνουν ανακαινίσεις των γραμμών σε όλον τον χώρο της Βόρειας Ελλάδας. Εδώ μπορούμε να αναφέρουμε τον Επίκουρό , με κάποια παράφραση , που λέει ότι για να φέρει κάποιος αποτέλεσμα πρέπει να ξέρει ( και αυτοί δεν ξέρουν ούτε έναν παρά ) να θέλει ( πράγμα για το οποίο αμφιβάλω) και να μπορεί (πράγμα για το οποίο έχω επιφυλάξεις) . Δεν πρόλαβαν να κόψουν το τρένο της Κωνσταντινούπολης που είχε το καλοκαίρι 50 επιβάτες και τον χειμώνα 20 και το ξαναέβαλαν ( μήπως το ζήτησε ο Ερντογκάν από τον Γιωργάκη ;;) Πρόσφατα προσπάθησα να μεταφέρω κάποιους δικούς μου συλλογισμούς για βελτίωση σε έναν από του πολλούς του το έπαιζαν διευθυντές και μας ήρθαν στον κακό ΟΣΕ από τον καλό ιδιωτικό τομέα ( διάβαζε ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ). Διαπίστωσα μια πλήρη σύγχυση ανάμεσα στις έννοιες του κατ’ άξονα βάρους , του μήκους μια αμαξοστοιχίας και του περιτυπωματος Μάλιστα ο δόλιος ήταν και πετυχημένος manager στα αναψυκτικά.Φυσικά και οι προκάτοχοί του είχαν την ίδια γεύση Βλέποντας τώρα τις καταστάσεις με τα ονόματα των συναδέλφων που πρόκειται να μεταγάγουν διαπιστώνω με μεγάλη απογοήτευσή ότι σε αυτά περιλαμβάνονται μηχανικοί , μηχανοδηγοί ,σταθμάρχες, κλειδούχοι ,προσωπικό αμαξοστοιχιών κλπ . Προσωπικό δηληδή που χρειάζεται άμεσα στην λειτουργία του δικτύου. Μάλιστα οι περισσότεροι πάνε σε θέσεις σε νοσοκομεία από όπου λείπουν , σε ότι τουλάχιστον γνωρίζω , οι νοσοκόμες . Δηλαδή τι θα μπορούν να κάνουν οι δικοί μας εκεί ;; Θα κουβαλάνε πάπιες: Μάλιστα και με μια ηλικία περίπου 50 χρονών που είναι και δύσκολο να μάθουμε καινούργια πράγματα.
Σε όλο αυτό το προσωπικό ο ΟΣΕ δαπάνησε μεγάλους πόρους για την διαμόρφωσή του είτε αρχικά σε μαθητείες είτε διαδοχικά αργότερα σε σεμινάρια . Ένας σταθμάρχης και ένας κλειδούχος γίνονται μετά από ένα χρόνο περίπου μαθητεία , ένας μηχανοδηγός μετά από δύο και ένας μηχανικός γίνεται μηχανικός σιδηροδρόμου μετά από πέντε χρόνια τουλάχιστον συνεχούς συνειδητής απασχόλησης με τις γραμμές , τις μηχανές η την εκμετάλλευσή . Μάλιστα αυτά τα πράγματα δεν τα μαθαίνεις σε κανένα σχολείο, σε κανένα πανεπιστήμιο και σε κανένα Πολυτεχνείο . Τα μαθαίνεις μέσα από τις παραγωγικές διαδικασίες στους σταθμούς , στα τρένα, στα εργοτάξια , στα συνεργία .
Αν κάποιος ανοίξει ακόμα και ένα στοιχειώδες βιβλίο για διοίκηση επιχειρήσεων θα δει ότι εκτός από τους παραδοσιακούς παράγοντες ς που συντελούν στην λειτουργία μιας επιχειρήσεως όπως το κεφάλαιο , η εργασία και οι εγκαταστάσεις προστέθηκε και το ανθρώπινό δυναμικό της .Όλο αυτό το πολύτιμο δυναμικό του Οργανισμού μας η «διοίκησή « του με την τακτική που ακολουθεί και με τις ενέργειές της πετάει στον κάλαθο των αχρήστων. Είναι συνεπώς φυσικό και πάλι να αποτύχει μια που καμία επιχείρηση άξια του ονόματος δεν ακολουθεί παρόμοιές τακτικές . Να θυμίσω ότι γίναμε από ΣΕΚ ΟΣΕ για τον ίδιο ακριβώς λόγο και στην συνέχεια από ΟΣΕ ΤΡΕΝΟΣΕ, ΓΑΙΟΣΕ, κλπ πάλι για τον ίδιο λόγο , άραγε από το ΤΡΕΝΟΣΕ κλπ που ήμαστε τώρα πώς θα γίνουμε στην συνέχεια ΧΡΕ-ΟΣΕ που ΤΕΛΕΙ-ΟΣΕ ;;
Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω ακόμη μία φορά τον αγαπητό συνάδελφο Χρίστο Γιαννακίδη για την φιλοξενία και να ευχηθώ τόσο σε αυτόν όσο και σε όλους τους συναδέλφους το καλλίτερο και ότι επιθυμούν είτε μείνουν στο κολοβωμένο πλέον ΟΣΕ είτε μεταγάγουν αλλού.
Με εκτίμηση
Μυλωνάκης Ανδρέας
Τέως Αρχιμηχανικός Εκμεταλλεύσεως
e-mail address andmil@otenet.gr
