Την ώρα μεγάλου θυμού και της μεγάλης οργής, την ώρα που το αίμα έχει παγώσει στις φλέβες των υποχρεωτικός μετατασσομένων σιδηροδρομικών ορισμένοι «συνάδελφοι τους» μη αντιλαμβανόμενοι το εύρος του εγκλήματος που διαπράττεται εις βάρος των μετατασσομένων συναδέλφων τους, προκαλούν αντί να σωπαίνουν. Τούτη την ώρα, που σιδηροδρομικοί βιώνουν μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής τους, βρήκαν, ορισμένοι, έστω ελάχιστοι, την στιγμή να αποκαλύψουν το επαίσχυντο κομματικό τους προσωπείο. Βρήκαν την στιγμή να κάνουν κηρύγματα κομματικού πάθους και στήριξης των πιο απάνθρωπων πράξεων. Αντί να στηρίξουν τους συνάδελφους τους, που μαζί μάτωσαν, έκλαψαν, πόνεσαν, ξενύχτισαν, θέτουν πάνω από την ανθρώπινη αλληλεγγύη το κομματικό τους πάθος, ποτίζοντας τους χολή. Είναι ευτυχώς μειοψηφία και θα απομονωθούν από την συντριπτική πλειοψηφία των σιδηροδρομικών που συμπάσχουν και αγωνιούν για την τύχη και την πορεία των συναδέλφων τους ως πραγματικοί συνάδελφοι. Συμπάσχουν σε εκείνους που την ώρα αυτή ζουν το δικό τους οικογενειακό δράμα. Είναι μια πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται κανείς διαβάζοντας τα δεκάδες μηνύματα που φτάνουν στα χέρια μας. Ας σωπάσουν καλύτερα λοιπόν….
