Μνήμες από το παρελθόν και ειδικότερα από τη «μαύρη» διετία 2006 - 2008 που τα σιδηροδρομικά ατυχήματα αποτελούσαν σχεδόν καθημερινότητα στους κόλπους του ΟΣΕ ξύπνησε ο προχθεσινός εκτροχιασμός αμαξοστοιχίας στον Αχλαδόκαμπο. Παλαιότερες μελέτες κατέτασσαν την Ελλάδα στην πρώτη θέση ατυχημάτων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, καθώς μόνο το διάστημα 2006 - 2008 σημειώθηκαν 23 σιδηροδρομικά ατυχήματα που στοίχισαν τη ζωή σε 45 άτομα. Τα αίτια του νέου σιδηροδρομικού δυστυχήματος, που στοίχισε τη ζωή σε έναν επιβάτη αναζητούνται ήδη από εμπειρογνώμονες του ΟΣΕ. Ως πιθανές αιτίες εξετάζονται το ενδεχόμενο του ανθρώπινου λάθους, αλλά και η πιθανότητα καθίζησης κάποιου σημείου της γραμμής, το οποίο δεν εντόπισε ο μηχανοδηγός λόγω χαμηλής ορατότητας.
Εργαζόμενοι στον ΟΣΕ εκφράζουν τον προβληματισμό τους επισημαίνοντας ότι το συγκεκριμένο τμήμα του δικτύου ήταν κλειστό για τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ανακαινιζόταν η γραμμή για να επαναλειτουργήσει το 2009. Κύκλοι του Οργανισμού τονίζουν, μάλιστα, ότι η αμαξοστοιχία τύπου Railbus, που εκτελούσε το δρομολόγιο, ήταν νέας τεχνολογίας και μετρούσε μόλις πέντε χρόνια ζωής. Ο μηχανοδηγός είχε πραγματοποιήσει μία ώρα νωρίτερα την αντίστροφη διαδρομή, άρα γνώριζε την περιοχή, ενώ το δύσβατο του σημείου δεν επιτρέπει την ανάπτυξη υψηλών ταχυτήτων.
Της Αλεξάνδρας Kασσιμη στην «Καθημερινή»
