«ΚΡΥΦΟ ΧΡΕΟΣ του Δημοσίου αποτελούν τουλάχιστον τα 8,5 δισ. ευρώ, από το σύνολο των περίπου 10 δισ. ευρώ του ελλείμματος του ΟΣΕ», τόνισαν χτες μέλη του επιστημονικού προσωπικού του Οργανισμού, τα οποία παρουσίασαν αναλυτικά στοιχεία για τον εκτροχιασμό των ελληνικών σιδηρδρόμων. Χαρακτήρισαν «υπεραπλουστευτικά και ατελέσφορα» τα σενάρια εκποίησης του ΟΣΕ, επισημαίνοντας ότι δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα παραγωγής ελλειμμάτων του Οργανισμού. Οπως τόνισαν, ειδικά την περίοδο 2002-2009 το Δημόσιο ανάγκαζε τον ΟΣΕ να δανείζεται με επαχθέστατους όρους από τις τράπεζες, ακόμα και για τη δική του συμμετοχή στα μεγάλα έργα σιδηροδρομικής υποδομής. «Ο ΟΣΕ υποχρεώνεται να λειτουργεί με πολιτικά κριτήρια, ενώ αξιολογείται με επιχειρηματικά» τόνισε χαρακτηριστικά ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κυριάκος Κιουλάφας, ο οποίος ανέφερε ότι το Δημόσιο παρά την υποχρέωσή του να καλύπτει τα ελλείμματα του ΟΣΕ, εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις του μόνο κατά ένα μικρό μέρος, δίνοντας παράλληλα εγγυήσεις για τον ολοένα αυξανόμενο δανεισμό του. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν ο κ. Κιουλάφας και το επιστημονικό προσωπικό του ΟΣΕ, από τα δημοσιευμένα οικονομικά αποτελέσματα του Οργανισμού προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι κυρίως το κόστος των συνολικών δανειακών υποχρεώσεων του ΟΣΕ που το 2007 ανέρχονταν σε 7.76 δισ. ευρώ, ενώ ο δανεισμός μόνο για το έτος 2008 ανήλθε σε 1,135 δισ. ευρώ. Την περίοδο 2002- 2008 το σύνολο των οφειλών του ΟΣΕ υπερτριπλασιάστηκε, παρουσιάζοντας μέση ετήσια αύξηση περίπου 55%. Σε απόλυτα μεγέθη το 2002 οι οφειλές ανέρχονταν σε 2.561 εκατ. ευρώ, ενώ το 2008 ανήλθαν σε 7.760 εκατ., τα δε τοκοχρεολύσια από 272 εκατ. ευρώ το 2002 ανήλθαν σε 673 εκατ. το 2008, δηλαδή παρουσίασαν μέση ετήσια αύξηση περίπου 41%. Στις άλλες αιτίες που επιβάρυναν σημαντικά την κατάσταση του ΟΣΕ, συμπεριλαμβάνονται: Οι επιχορηγήσεις του Δημοσίου από το 2002 ώς το 2009, οι οποίες υπολείπονται κατά 770 εκατ. ευρώ όσων κρίνονταν αναγκαίες για την υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων μεγάλων έργων. Η τιμολογιακή πολιτική, που παραμένει καθηλωμένη, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των δρομολογίων να είναι ελλειμματική. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος του εισιτηρίου υπολείπεται κατά περίπου 30% του αντίστοιχου των ΚΤΕΛ, ενώ σε περίπτωση που αυτά εξισώνονταν, οι εισπράξεις του ΟΣΕ θα αυξάνονταν κατά 40 εκατ. ευρώ ετησίως. Το Δημόσιο επιβάλλει την εκτέλεση δρομολογίων άγονων γραμμών χωρίς επιχορήγηση του ΟΣΕ, όπως γίνεται στα υπόλοιπα μέσα, με αποτέλεσμα τα περίπου 270 τέτοιου τύπου δρομολόγια να κοστίζουν στον Οργανισμό 140 εκατ. ευρώ ετησίως. Το Δημόσιο δεν έχει εκπληρώσει την υποχρέωση χρηματοδότησης των προγραμματικών συμφωνιών που συνήψε ο ΟΣΕ για την προμήθεια τροχαίου υλικού και τον εκσυγχρονισμό της υποδομής, ύψους 920 εκατομμυρίων ευρώ. Από το 2004 μέχρι σήμερα το Δημόσιο δεν έχει προβεί στην επιστροφή ΦΠΑ κυρίως από επενδύσεις ποσού περίπου 570,4 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, όπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι και ενώ έχει στοχοποιηθεί το προσωπικό του ΟΣΕ, η κακοδιαχείριση του Οργανισμού οδήγησε σε σκάνδαλα που στοίχισαν εκατομμύρια ευρώ στον Οργανισμό (εκποίηση του δήθεν παλαιού σκραπ, αόρατα νοικιασμένα ή «μαύρα» βαγόνια, χαριστικές παροχές και διαγραφές χρεών από μεταφορικές εταιρείες κ.λπ.).
«ΤΑ ΝΕΑ»
