Σάββατο 17 Απριλίου 2010

10 προτάσεις για την ανάπτυξη.Του Ευριπίδη Στυλιανίδη

Τη στιγμή της μάχης σίγουρα δεν αναζητούνται τα αίτια της κρίσης. Καμία στρατηγική ανάκαμψης, όμως, δεν μπορεί να πετύχει, αν δεν είναι σαφής η ανάλυση των γενεσιουργών αιτίων και δεν συμπληρώνεται η σταθεροποιητική συνταγή από αναπτυξιακό διά ταύτα. Χωρίς διάθεση απόδοσης ευθυνών, που έτσι κι αλλιώς μας αφορούν όλους, πολίτες, διαμεσολαβητές-δημοσιογράφους και πολιτικούς, διαχρονικά και διακομματικά, σε τίτλους θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε μερικά από αυτά τα αίτια, που εκτίναξαν το χρέος από το 30% του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο σημερινό 112% του ΑΕΠ:
- Τη δεκαετία του '80 οι απερίσκεπτοι κομματικοί και αναξιοκρατικοί διορισμοί. Το γιγάντωμα του δημόσιου τομέα και η αποσύνδεση των αδρών αμοιβών από την αποτελεσματικότητα των δημόσιων λειτουργών.
- Τη δεκαετία του '90 η συλλήβδην ενοχοποίηση της αγοράς και μέσα από το ιδεολόγημα της διαπλοκής, που σαφώς αφορούσε κάποιους αγοραστές πολιτικών συνειδήσεων, η γενικευμένη ενοχοποίηση της σχέσης συνεργασίας, που πρέπει να αναπτύσσεται μεταξύ πολιτικής και υγιούς επιχειρηματικής - ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
- Η ένταξη στη ζώνη του ευρώ χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, ώστε η κερδοσκοπική στρογγυλοποίηση των τιμών προς τα πάνω να μην μειώσει την αγοραστική δύναμη του Ελληνα, εκτινάσσοντας έτσι και τις δημόσιες δαπάνες (π.χ. αναγκαστική αύξηση μισθών).
- Η καθυστέρηση των μεγάλων Ολυμπιακών έργων, που οδήγησε στις ακριβές απευθείας αναθέσεις, σκόπιμα ή μη, εκτίναξε το πραγματικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων στο δεκαπλάσιο.
- Στη δεκαετία που διανύουμε, η κυβέρνηση Καραμανλή παρά τα όσα σημαντικά έκανε και δεν φάνηκαν, καθυστέρησε να προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης, στη λεγόμενη «επανίδρυση του κράτους» και δεν πέτυχε τους αναμενόμενους στόχους όσον αφορά τα έσοδα.
- Τέλος, η νέα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου έχασε πάνω από 5 μήνες για να θέσει σε στοιχειώδη λειτουργία την κρατική μηχανή. Πάγωσε κάθε αναπτυξιακό ή εξυγιαντικό σχέδιο, που ήταν σε εξέλιξη (ΟΣΕ, μεγάλα έργα). Καθυστέρησε εγκληματικά την ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ. Πήρε μέτρα αυστηρώς εισπρακτικά χωρίς αναπτυξιακή διάσταση, στεγνώνοντας την αγορά και κλονίζοντας την κοινωνία. Αυτοεγκλωβίστηκε στη μικροκομματική συκοφάντηση του παρελθόντος, υπονομεύοντας από μόνη της τη δανειοληπτική ικανότητα και τη διεθνή εικόνα της χώρας. Τα spreads έφθασαν σε ιστορικό ρεκόρ (πάνω από 450). Ποιος δανείζει το πλοίο, που ο ίδιος ο καπετάνιος του το αποκαλεί «Τιτανικό»; Η ελληνική κυβέρνηση αυτοπροσφέρθηκε ως «Ιφιγένεια» στον ανταγωνισμό ΗΠΑ και ευρωζώνης, τη στιγμή που οι ΗΠΑ επιδιώκουν να δώσουν αξία στο πληθωριστικό δολάριο και η Γερμανία να μαλακώσει χωρίς κόστος το σκληρό ευρώ, για να ανακτήσει από τους Κινέζους τη διεθνή πρωτοκαθεδρία ως εξαγωγική δύναμη. Γίναμε από μόνοι μας βορά στους διεθνείς κερδοσκόπους, που προβληματίζονταν ποιον να διαλέξουν για τα παιχνίδια τους ανάμεσα σε Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα. Η κυβέρνηση αντιδρά έστω και αργά και η αξιωματική αντιπολίτευση για πρώτη ίσως φορά στηρίζει ειλικρινά και υπεύθυνα. Στηρίζει, όμως, μόνο εκείνα τα μέτρα που μπορούν να οδηγήσουν σε αποτελέσματα. Ενώ δεν στηρίζει μέτρα που στεγνώνουν από ρευστότητα την αγορά, χτυπούν τα μεσαία και φτωχά εισοδήματα, βγάζοντας απέναντι την κοινωνία και υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική. Η Νέα Δημοκρατία δίνει μεγάλη βαρύτητα στην αναπτυξιακή διάσταση της οικονομικής πολιτικής. Θεωρεί ότι το κράμα πολιτικής, που ακολουθεί η κυβέρνηση, δεν είναι επαρκές διότι βασίζεται κυρίως στην εισπρακτική λογική, ενώ λείπει η αναπτυξιακή φιλοσοφία. Γι' αυτό δεν περιοριζόμαστε μόνο στην κριτική, αλλά συμμετέχουμε με θετικό λόγο. Καταθέτουμε προτάσεις για την ανάπτυξη που θα τονώσουν την αγορά, θα αυξήσουν τον εθνικό πλούτο, θα αντιστρέψουν τη διεθνή μας εικόνα. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή για την Ελλάδα είναι βέβαιο ότι δοκιμάζεται και η αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Εκτός λοιπόν από τη στήριξή μας στη διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης και την άσκηση αυστηρής, αλλά καλοπροαίρετης κριτικής, είναι σημαντικό να καταθέσουμε και προτάσεις βγαλμένες μέσα από τη δική μας κυβερνητική εμπειρία. Συγκεκριμένα προτείνω:
1) Η αναμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης περνά μέσα από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Δεν αρκεί μόνο η συρρίκνωση του γιγάντιου δημόσιου τομέα. Χρειάζεται και η ποιοτική του βελτίωση όσον αφορά στη στελέχωση και τη λειτουργία. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί ως εξής:
α) Καθένας που διορίζεται αξιοκρατικά στο Δημόσιο να έχει υποχρεωτική τριετή προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα.
β) Απλούστευση, κωδικοποίηση και ψηφιοποίηση της νομοθεσίας, ώστε να μην μένουν περιθώρια για αυθαίρετες και αντιφατικές ερμηνείες στον κάθε «διεφθαρμένο» ή ανεπαρκή δημόσιο λειτουργό.
γ) Διαδικτύωση συμβατή σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.
δ) Διασφάλιση της ισότητας στην πρόσβαση σε όλους τους πολίτες, ώστε η διοίκηση να αντιδρά άμεσα και αποτελεσματικά χωρίς κοστοβόρες καθυστερήσεις και παλινωδίες.
2) Δημιουργία ειδικού υφυπουργείου για την καταγραφή και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
3) Επιθετική προώθηση στοχευμένων αποκρατικοποιήσεων που θα προσελκύουν νέα επενδυτικά κεφάλαια στην Ελλάδα, καθώς και προγραμμάτων εξυγίανσης και εκσυγχρονισμού των δημοσίων ΔΕΚΟ (π.χ. άμεση εφαρμογή προγράμματος ΟΣΕ που αδικαιολόγητα πάγωσε).
4) Προετοιμασία 10 τουλάχιστον μεγάλων επενδυτικών projects σε διαφορετικούς τομείς πλήρως αδειοδοτημένων και έτοιμων να απορροφήσουν το ξένο επενδυτικό κεφάλαιο στη χώρα, με παράλληλη έξυπνη παρουσίασή τους (road show) στις διεθνείς αγορές.
5) Ολοκλήρωση του προγράμματος «οπτική ίνα στο σπίτι» που ήδη προετοιμάσαμε νομικά, το οποίο θα αποφέρει δύο δισ. ευρώ επενδύσεις, θα μειώσει κατά πολύ το κόστος του οικογενειακού προγραμματισμού και το λειτουργικό κόστος της κάθε επιχείρησης και θα εισάγει την Ελλάδα επιθετικά και αποτελεσματικά στη νέα ψηφιακή εποχή.
6) Κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην ανώτατη εκπαίδευση. Δημιουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα και επιθετική πολιτική προσέγγισης 100.000 ξένων φοιτητών στη χώρα που θα δημιουργήσουν ένα νέο έσοδο για την οικονομία, νέες θέσεις εργασίας, ένα ισχυρό ανθρωποδίκτυο για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής και θα την καταστήσουν διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο.
7) Αποκρατικοποίηση κάποιων δημόσιων νοσοκομείων και εφαρμογή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη διοίκηση των δημοσίων νοσοκομείων, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται οι εγκαταστάσεις τους και από ιδιώτες γιατρούς με μίσθωση κερδοφόρα για το ίδρυμα. Το δοκιμασμένο αυτό σύστημα στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και να προσφέρει σημαντικά έσοδα και στα δημόσια νοσοκομεία.
8) Επιθετική στήριξη του εξαγωγικού εμπορίου, των υπηρεσιών γενικότερα και του τουρισμού που μπορούν να επιφέρουν σημαντικά έσοδα για την εθνική οικονομία.
9) Στήριξη με κάθε τρόπο της ελληνικής ναυτιλίας, ώστε να διατηρήσει τη διεθνή πρωτιά, που πολλαπλασιάζει όχι μόνο τα οφέλη της οικονομίας μας αλλά και τη διεθνή μας επιρροή.
10) Εξυπνη διπλωματία και επιθετική ανάπτυξη στον τομέα της ενέργειας τόσο της εναλλακτικής (ηλιακή, αιολική, γεωθερμία) όσο και της συμβατικής με την πολιτική των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, ώστε να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά η Ελλάδα ως χώρα διέλευσης και παραγωγής, να ενισχυθεί η ενεργειακή μας ασφάλεια και να δημιουργηθούν νέα έσοδα. Η ενεργειακή στρατηγική της χώρας μπορεί να μας ξαναβάλει στον χάρτη των πρωταγωνιστών.
Αυτές οι δέκα προτάσεις για την επιθετική ανάπτυξη της χώρας μπορούν να υλοποιηθούν και να αποδώσουν μόνο αν υποστηριχθούν από μία νέα νοοτροπία και αντίληψη της πολιτικής και της κοινωνίας. Μία νοοτροπία και αντίληψη που θα απενοχοποιεί το κέρδος και τη φιλοδοξία, θα ενεργοποιεί το φιλότιμο και θα αξιοποιεί το δαιμόνιο του Ελληνα, που επί χρόνια απονευρώθηκε από την εφαρμογή ξεπερασμένων αντιλήψεων.
Η Ελλάδα και οι Ελληνες μπορούν, αρκεί η πολιτική ηγεσία να ενισχύσει εκ νέου την εθνική μας αυτοπεποίθηση.
Ευρυπιδης Στυλιανιδης Βουλευτή ΝΔ Ροδόπης, τ. υπουργού και Διδάκτορος Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιου του Αμβούργου
"Κέρδος"