Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Ο τυπος εγραψε, «Ριζοσπαστης»: Η ασφάλεια των τρένων και τα «ανθρώπινα λάθη»



Μετά από κάθε σιδηροδρομικό ατύχημα ή δυστύχημα, εκτός από τα ρεπορτάζ στις εφημερίδες, στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, γράφονται και ξαναγράφονται άρθρα και αναλύσεις για την «εγκληματική αδιαφορία των υπευθύνων», για την αδήριτη ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα. Ωστόσο, αν και το πρόβλημα είναι αρκετά σοβαρό, κανείς από τους αρμοδίους μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά. Οι πενιχρές εξαγγελίες για τη λήψη μέτρων μένουν εξαγγελίες και έτσι το πρόβλημα διαιωνίζεται. Βέβαια, την περασμένη Κυριακή, ευτυχώς αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, σύγκρουση αμαξοστοιχιών στη σιδηροδρομική γραμμή Σέρρες - Δράμα. Ωστόσο, το περιστατικό ήταν σοβαρό και έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ευθύνες που έχουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι διορισμένες απ' αυτές διοικήσεις του ΟΣΕ, για τη λειτουργία των ελληνικών σιδηροδρόμων. Και αυτή τη φορά, πάντως, η παρ' ολίγον μετωπική σύγκρουση των αμαξοστοιχιών, αποδίδεται προκαταβολικά από τους αρμόδιους, στο «ανθρώπινο λάθος». Το «ανθρώπινο λάθος» είναι η προκλητική - και πάντα εσπευσμένη - ετυμηγορία των εκάστοτε αρμοδίων για να συγκαλύψουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες. Και όταν λέμε εγκληματικές ευθύνες, εννοούμε ακριβώς την εγκληματική πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στον ελληνικό σιδηρόδρομο. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής: Δεν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας της κυκλοφορίας των τρένων, ούτε γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις στους κλάδους αιχμής, που εμπλέκονται άμεσα και με την ασφάλεια. Δε χορηγούνται οι αναπαύσεις και οι οφειλόμενες άδειες στο προσωπικό κίνησης και των σταθμών, ενώ οι διπλοβάρδιες και η καταστρατήγηση των κανονισμών εργασίας έχουν γίνει καθεστώς. Ε, με αυτήν την πολιτική, οι πιθανότητες του «ανθρώπινου λάθους» - για να μιλήσουμε με τους όρους των αρμοδίων - είναι πολλαπλάσιες από αυτές του ...μη λάθους. Και, δυστυχώς, όσο θα συνεχίζεται αυτή η πολιτική, τόσο θα αυξάνονται και οι πιθανότητες του «ανθρώπινου λάθους», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του ελληνικού σιδηροδρόμου και την ασφαλή εξυπηρέτηση του ελληνικού λάου.