Παρά τις προσπάθειες σχεδόν μισού αιώνα το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο παραμένει στα χαρτιά.
Ο έκτος κατά σειρά διαγωνισμός οδηγείται σε νέα αναβολή, χωρίς να αποκλείται η ακύρωση.
Προς νέα αναβολή, ακόμα και ακύρωση στην περίπτωση που δεν μπορούν να ενσωματωθούν στη σημερινή προκήρυξη οι απαιτήσεις των υποψηφίων, οδηγείται και ο έκτος διαγωνισμός για το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο.
Οι δεσμευτικές προσφορές των υποψηφίων πρέπει να κατατεθούν την 1η Αυγούστου, αλλά θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως ουδείς θα εμφανιστεί.
Ηδη οι Κινεζοι της Cosco ξεκαθάρισαν πως δεν πρόκειται να καταθέσουν προσφορά επειδή ο διαγωνισμός αφορά την αξιοποίηση μικρού τμήματος (588 στρέμματα) από τα περίπου 2.000 στρέμματα που κατέχει συνολικά ο ΟΣΕ στο Θριάσιο. Φαίνεται, μάλιστα, πως δεν καλύφθηκαν με τις τελευταίες αλλαγές στην προκήρυξη οι οποίες προβλέπουν ότι ο επενδυτής στον οποίο θα παραχωρηθούν τα 588 στρέμματα για την κατασκευή του εμπορευματικού θα έχει μελλοντικά τον πρώτο λόγο και για υπόλοιπα 1.500 στρέμματα.
Γιατί οι Κινέζοι χρειάζονται το Θριάσιο; Γιατί το Εμπορευματικό Κέντρο θα τους επιτρέψει να αποσυμφορήσουν τμήματα του λιμανιού του Πειραιά ώστε να αναπτύξουν δραστηριότητες που θεωρούν πως έχουν σημαντικά περιθώρια. Για παράδειγμα αναζητούν τρόπο για να ενισχύσουν τον τερματικό σταθμό μεταφοράς αυτοκινήτων (car terminal). Η έκταση του Θριασίου μπορεί να συμβάλλει και στην υπογραφή συμφωνιών που δεν θα προβλέπουν μόνο διακίνηση εμπορευμάτων, αλλά και κάποιας μορφής συναρμολόγηση, κλπ.
Στην αγορά κυκλοφορούσε τους τελευταίους μήνες πως κόντρα στην Cosco ετοιμάζονταν να κατέβει ένα σχήμα υπό τον όμιλο της Goldair, χωρίς να είναι γνωστοί ούτε οι ξένοι συνεργάτες, ούτε και οι πιθανοί μεγάλοι πελάτες του μελλοντικού εμπορευματικού κέντρου. Χωρίς κάποιος μεγάλους πελάτες είναι δύσκολο να γεμίσεις τους στεγασμένους χώρους των 255.000 τετραγωνικών μέτρων που θα αναπτυχθούν στην έκταση των 588 στρεμμάτων.
Επειτα από απανωτές αλλαγές στα τεύχη δημοπράτησης, η εν εξελίξει διαδικασία (ο έκτος κατά σειρά διαγωνισμός τις τελευταίες δεκαετίες…) προβλέπει πως το έργο ανάπτυξης του διεθνούς Εμπορευματικού Κέντρου Θριάσιου Πεδίου θα υλοποιηθεί μέσω σύμβασης παραχώρησης της έκτασης των 588 στρεμμάτων.
Ο ανάδοχος που θα προκύψει από τον διαγωνισμό θα συστήσει ανώνυμη εταιρεία ειδικού σκοπού που θα γίνει η παραχωρησιούχος και η οποία θα αναλάβει τη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση για 50 έτη του εμπορευματικού κέντρου συνδυασμένων μεταφορών που θα κατασκευαστεί, με ταυτόχρονη καταβολή οικονομικού ανταλλάγματος προς τη ΓΑΙΑΟΣΕ Α.Ε. Ο επενδυτής θα έχει τη δυνατότητα δόμησης περίπου 235.000 τ.μ. στεγασμένων χώρων, ενώ το ακίνητο διαθέτει οδικές συνδέσεις προς τον αυτοκινητόδρομο της Αττικής Οδού και τη Λεωφόρο ΝΑΤΟ, σιδηροδρομική σύνδεση με το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο και το λιμάνι του Πειραιά με το οποίο θα λειτουργήσει ουσιαστικά συμπληρωματικά.
Ο σχεδιασμός ξεκίνησε στη δεκαετία του ‘70
Το διαφαινόμενο ναυάγιο δεν αποτελεί έκπληξη αν και ο ΟΣΕ προσπαθεί σχεδόν μισό αιώνα να αξιοποιήσει την έκταση του Θριασίου. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 ενσωματώνεται στο σχεδιασμό του ΟΣΕ η δημιουργία τερματικών σταθμών και άλλων υποδομών που συνδέονται με τις εμπορευματικές μεταφορές. Μάλιστα το 1976, ο ΟΣΕ με δικούς του πόρους απέκτησε την έκταση του Θριασίου μέσω απαλλοτριώσεων. Χρειάστηκαν, όμως, οκτώ χρόνια μέχρι να παρουσιαστεί το πρώτο Στρατηγικό Σχέδιο (Master Plan) για το εμπορευματικό κέντρο από τη ρουμανική εταιρεία Contransimex. Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1999, παρουσιάζεται το δεύτερο Master Plan, το οποίο αυτή τη φορά είχε αναπτύξει η γερμανική εταιρεία De Consult.
Ο ΟΣΕ είχε εξασφαλίσει τρία χρόνια νωρίτερα, το 1996, κοινοτική χρηματοδότηση 60 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του εμπορευματικού με στόχο να ολοκληρωθούν τα έργα το 2000! Το Νοέμβριο του 2000, το ποσό της κοινοτικής χρηματοδότησης αυξήθηκε στα 125 εκατ. ευρώ με στόχο ολοκλήρωσης των έργων στις 31 Δεκεμβρίου 2006 και με προϋπόθεση πως θα επιλεγεί ιδιώτης διαχειριστής του εμπορευματικού κέντρου. Μάλιστα, η ελληνική πλευρά είχε λάβει περιθώριο μέχρι 21 Μαρτίου 2003 από την Κομισιόν για την επιλογή του επενδυτή γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα διακόπτονταν η χρηματοδότηση.
Γι’ αυτό και το 2001 ο ΟΣΕ προκήρυξε διαγωνισμό για την επιλογή συμβούλου που θα προετοιμάσει το διαγωνισμό. Ο διαγωνισμός για τον επενδυτή που θα κατασκεύαζε και θα εκμεταλλεύονταν το εμπορευματικό προκηρύχθηκε τελικά στις 16 Ιουλίου του 2002, αλλά με μεγάλη καθυστέρηση κηρύχθηκε άγονος. Όπως ήταν αναμενόμενο, η κοινοτική χρηματοδότηση πάγωσε.
Το 2004 ο ΟΣΕ αποφάσισε να ιδρύσει μια νέα θυγατρική, με την επωνυμία Θριάσιο ΑΕ η οποία το 2005 μετονομάστηκε σε Εμπορευματικά Κέντρα ΑΕ, για τη διαχείριση της έκτασης. Το 2004 προκηρύχθηκε νέος διαγωνισμός για την παραχώρηση επτά τμημάτων της έκτασης των 2.000 στρεμμάτων ώστε να κατασκευαστούν και να λειτουργήσουν αποθήκες. Ο διαγωνισμός ακυρώθηκε πριν καν υποβληθούν προσφορές! Το Δεκέμβριο του 2005, η ιδιοκτησία της έκτασης, που μέχρι τότε παρέμενε στον ΟΣΕ, μεταφέρθηκε στην Εμπορευματικά Κέντρα ΑΕ με στόχο να προκηρυχθεί ένας ακόμα διαγωνισμός.
Το 2006 προκηρύσσεται ο νέος διαγωνισμός και εξασφαλίζεται χρηματοδότηση 90,3 εκατ. από την Ευρωπαϊκή Ενωση, πάλι υπό την προϋπόθεση πως η διαχείριση του εμπορευματικού κέντρου θα γίνει από ιδιώτη. Με βάση τη συμφωνία με την Κομισιόν τα έργα θα ολοκληρώνονταν το 2009… Τον Ιούλιο του 2007 η Εμπορευματικά Κέντρα ΑΕ απορροφήθηκε από την ΓΑΙΑΟΣΕ η οποία και συνέχισε το διαγωνισμό. Οι δεσμευτικές προσφορές υποβλήθηκαν το Δεκέμβριο του 2007 και ακολούθησε κυκεώνας προσφυγών στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια. Μια κοινοπραξία υπό την ΑΚΤΩΡ επελέγη τον Ιούλιο του 2009 ως προτιμητέος επενδυτής η οποία λίγους μήνες μετά απέσυρε την προσφορά της.
Τον Ιούνιο του 2010 ανακοινώθηκε πως θα προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός για την παραχώρηση της έκτασης με ημερομηνία κατάθεσης δεσμευτικών προτάσεων τις 19 Ιουλίου 2011. Αφού χρειάστηκαν μήνες παζαριών με τους υποψήφιους ώστε να αλλάξουν οι αρχικοί όροι της προκήρυξης τελικά ουδείς εκδήλωσε ενδιαφέρον. Στις 13 Μαρτίου 2012 προκηρύχθηκε ο νέος διαγωνισμός και ένα μήνα μετά κατατέθηκαν δύο προσφορές.
Τελικά και αυτός ο διαγωνισμός ακυρώθηκε και τώρα βρισκόμαστε προ της ματαίωσης της τελευταίας προσπάθειας. Εχουν μεσολαβήσει σχεδόν σαράντα χρόνια από την απόφαση του ΟΣΕ να επενδύσει στη μεταφορά φορτίων.
Συντάκτης: Φώτης Κόλλιας
Πηγή: euro2day.gr
