Στη Συλλογή, «Εικόνες σιδηροδρόμου», παρουσιάζεται μια σειρά από διάφορες εικόνες σε σκίτσα και σχόλια, που αποτυπώνουν, από μια διαφορετική ματιά, τον κόσμο του σιδηροδρόμου.
Η συλλογή αυτή είναι μια συναισθηματική προσωπική οπτική, εκφρασμένη με εικόνες και σκέψεις, που επιθυμώ να τις κοινοποιήσω και να τις μοιραστώ μαζί σας.
Με μηχανοδηγό τη συλλογή αυτή, σας δίνεται η δυνατότητα να κάνετε ένα φανταστικό ταξίδι στο σιδηρόδρομο, με όχημα, όχι το τρένο, αλλά τις εικόνες για το τρένο.
Εικόνες φιλοτεχνημένες με πενάκι και κάρβουνο σε λευκό χαρτί.
Αποτυπώσεις παραστάσεων με σκίτσα από τον κόσμο του σιδηροδρόμου.
Είναι ένα ταξίδι γνωριμίας με το πρώτο μηχανοκίνητο μέσο χερσαίας μεταφοράς.
Από τις παλιές ατμομηχανές μέχρι τους υπερσύγχρονους ηλεκτροκίνητους συρμούς μεγάλων ταχυτήτων.
Από τους απλούς γραφικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς μέχρι τους μεγάλους, με την υπέροχη αρχιτεκτονική τους.
Από τις γέφυρες που ζεύουν τους ποταμούς και τις χαράδρες έως και τις σήραγγες και τα τούνελ που διατρέχουν τα βουνά.
Από τις παλιές εικόνες εγκατάλειψης, γεμάτες μνήμες και ιστορία μέχρι τις σημερινές σύγχρονες και εντυπωσιακές κατασκευές.
Ο σιδηρόδρομος, αποτελούσε και αποτελεί το επίκεντρο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής κάθε περιοχής και επέβαλε συνθήκες ανάπτυξης.
Φορτώθηκε όνειρα κι ελπίδες, γεύτηκε χαρές και πίκρες και ταυτόχρονα ενέπνευσε και εμπνέει καλλιτεχνικά όλους τους χώρους της τέχνης.
Γι’ αυτό ένα ταξίδι μέσα από τη συλλογή αυτή δεν μπορεί παρά να είναι ένα υπέροχο ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο, πάνω σε ατέρμονες γραμμές, χωρίς προορισμό.
Γι’ αυτό σαν βγεις στον πηγεμό να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος…
Καλό ταξίδι.
Δημήτρης Τσιγάρας
Όμορφα μέρη του σιδηροδρόμου
γεμάτα μυρουδιές, εικόνες, ήχους, αναμνήσεις,
γεμάτα συναισθήματα,
που κράτησαν αλώβητο το παρελθόν
και μας το παρέδωσαν να το σεβαστούμε.
Σφυρίγματα τρένων,
ατμομηχανές που «ασθμαίνουν»
σε ανηφορικές διαδρομές και πέτρινα γεφύρια,
τροχοί που συρίζουν εκκωφαντικά πάνω στις ράγες
και ο καπνός να «τρέχει» σαν... «κυνηγημένος»
προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Το τρένο, με την ιδιόμορφη εμφάνισή του,
τον όγκο και το σκούρο χρώμα της ατμομηχανής,
το πλήθος των βαγονιών,
τα ξεφυσήματά του,
τα σφυρίγματά του
κι ακόμη με τη «λαχανιασμένη» του πορεία
πάνω στις σιδερένιες γραμμές,
ζωγράφιζε και ζωγραφίζει τα όνειρά μας.
Όνειρα στοιβαγμένα
στων βαγονιών τα τρένα
αχ να με παίρνανε και μένα
που τα μετρώ ένα - ένα.
κι από τα μετρημένα
ξεσκαρτάρω τα καμένα.
και κρατάω τα αναμμένα,
για σένα και για μένα.
Παράλληλες οι σιδηροδρομικές γραμμές
καθορίζουν την πορεία.
Αυθαίρετες και διασταυρωμένες οι πορείες
καθορίζουν το ταξίδι, καταξιώνοντας τον αταβισμό.
Καλό προορισμό!
Κι όταν το τρένο φτάνει
Στο σταθμό περιμένω
να ΄ρθεί το τρένο
γεμάτες οι αποσκευές μου
από ονείρων φτερά.
Τάχα ποιος να το ξέρει
σε άγνωστα μέρη
των στροφών οι γραμμές μου
αν αλλάξουν φορά.
Κι όταν το τρένο φτάνει
ένας κόμπος στο στέρνο με πιάνει
άραγε θα πετύχω,
«Γεια χαρά», ψιθυρίζω
την Ιθάκη μου χαιρετίζω.
Κι όταν το τρένο φτάνει
μια ελπίδα αισιόδοξο με κάνει
ίσως και να πετύχω,
ίσως και πάλι πίσω
στην Ιθάκη μου να γυρίσω.
Με το τρένο μετέχω
ότι έχω και δεν έχω
στα δυο μου χέρια κρατάω
κι ως το τρία μετρώ.
Με το τρένο ταξίδι
της ζωής το παιχνίδι
με λαχτάρα το ρουφάω
αγαπιέμαι κι αγαπώ.
Τότε που το τρένο ήταν η πολυτέλεια της μεταφοράς.
Ο καφές, βαρύς, ζεστός και αληθινός στη γεύση
συνόδευε το παιχνίδισμα του ήλιου
με τις ακριβές πορσελάνες
λες και ήταν κρυφτό στις αντανακλάσεις.
