Το Hyperloop εισέρχεται σε μια ώριμη φάση στην Ευρώπη, καθώς μια νέα μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σηματοδοτεί την ετοιμότητα για επιδείξεις και σκιαγραφεί πώς η ΕΕ θα μπορούσε να διαμορφώσει τα επόμενα βήματα της τεχνολογίας.
Railway Supply.
Η Επιτροπή εντάσσει το Hyperloop σε μια ευρύτερη πολιτική ατζέντα και, σύμφωνα με την ειδική μελέτη διερεύνησης στοιχείων της ΕΕ για το hyperloop , η τεχνολογία συνάδει με τους στόχους για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, την ψηφιοποίηση, την περιφερειακή συνοχή και την βιομηχανική ανανέωση. Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ότι το Hyperloop βρίσκεται παράλληλα με άλλα στρατηγικά εργαλεία και όχι στο περιθώριο της πολιτικής μεταφορών.
Οι κατασκευαστές συνεχίζουν να βελτιώνουν τα ευρωπαϊκά έργα, επομένως η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Hyperloop έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου οι δοκιμές σε κλίμακα επίδειξης φαίνονται δικαιολογημένες παρά εικασίες. Ωστόσο, το ίδιο έγγραφο υπογραμμίζει επίσης πώς το υψηλό κόστος κεφαλαίου και οι κατακερματισμένοι εθνικοί κανόνες εξακολουθούν να επιβαρύνουν τους επενδυτές και τους αξιωματούχους που πρέπει να αναλάβουν το πολιτικό ρίσκο.
Κόστος, ρύθμιση και οδοί δοκιμών για το Hyperloop
Η μελέτη αναφέρει ότι οι εκτιμήσεις για τις κεφαλαιουχικές δαπάνες κυμαίνονται από 33,9 εκατομμύρια ευρώ έως 36,9 εκατομμύρια ευρώ ανά χιλιόμετρο, και ένας ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας πρότεινε έναν πιθανό μακροπρόθεσμο στόχο κάτω των 20 εκατομμυρίων ευρώ ανά διαδρομή-χιλιόμετρο. Επειδή οι υποθέσεις αλλάζουν καθώς η τεχνολογία και η εμπειρία συσσωρεύονται, η Επιτροπή καθορίζει επίσης γενικά επενδυτικά σενάρια από 23 δισεκατομμύρια ευρώ έως 808 δισεκατομμύρια ευρώ, ώστε οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων να μπορούν να δουν την κλίμακα των πιθανών δεσμεύσεων.
Η ΕΕ υποστηρίζει ήδη τον έγκαιρο συντονισμό μέσω της Κοινής Επιχείρησης Σιδηροδρόμων της Ευρώπης, και το Hyper4Rail επικεντρώνεται στην εναρμόνιση και τη διαλειτουργικότητα, ώστε οι ανταγωνιστικές λύσεις να μην αποκλίνουν πριν αναδυθεί πλήρως οποιαδήποτε αγορά. Ταυτόχρονα, η μελέτη υπογραμμίζει τον ρόλο των κοινών απαιτήσεων ασφάλειας, των πιο συνεκτικών κανόνων δοκιμών και της μακροπρόθεσμης ευθυγράμμισης με τους στόχους του ΔΕΔ-Μ ως ουσιαστική βάση και όχι ως προαιρετικά πρόσθετα στοιχεία.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ενδέχεται να βασίζονται σε συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, επειδή μπορούν να προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια και να κατανείμουν τον κίνδυνο των αρχικών έργων πιο ισότιμα μεταξύ των κρατών και της βιομηχανίας. Ωστόσο, ένα επαναλαμβανόμενο μήνυμα στην έκθεση είναι ότι το κανονιστικό περιβάλλον πρέπει να παραμείνει αρκετά ευέλικτο για πειραματισμό, αλλά και αρκετά δομημένο ώστε να παρέχει σαφήνεια - «διαφορετικά», όπως θα το έθετε ένας σχεδιαστής, «μπορούμε να δούμε τον γκρεμό να έρχεται».
