Αγαπητά Σιδηροδρομικά Νέα,
Πριν και πρώτα από όλα, εύχομαι ολοψύχως σε όλες και όλους τους αναγνώστες αλλά και στους διαχειριστές του εξαιρετικού ιστοτόπου των «ΣΝ» ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία και ότι καλό και αγαθό ο Θεός να χαρίζει στην καθεμιά και στον καθένα προσωπικά και στους οικείους τους!
Το 2025 από πλευράς ειδήσεων φαίνεται ότι «εισήλθε με το δεξί», αφού με ευχάριστη έκπληξη διαβάσαμε ότι ο Δήμος Νοτίου Πηλίου θα παραγγείλει από την ελβετική εταιρία κατασκευής σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού Stadler και για λογαριασμό του Τραίνου του Πηλίου, τρεις αυτοκινητάμαξες «όμοιες με του Οδοντωτού»:
Πριν όμως «πηδήξουμε από τη χαρά μας» οφείλουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά:
Α. πρώτα από όλα δεν κατασκευάζει αποκλειστικώς και μόνον η εταιρία Stadler τροχαίο υλικό για σιδηροδρόμους στενού εύρους. Σίγουρα είναι μια πολύ σοβαρή εταιρία, πιθανόν και μια από τις κορυφαίες στον κόσμο για τέτοιες «απαιτητικές» περιπτώσεις, αλλά όχι η μοναδική, οπότε ο διαγωνισμός θα πρέπει αφενός να θέτει τις προδιαγραφές που θέλει ο αγοραστής και αφετέρου να απευθύνεται προς όλες τις εταιρίες κατασκευής τροχαίου υλικού στενού εύρους. Φυσικά, καθόλου δεν θα μας λυπούσε να προκρινόταν ως κατασκευαστής η εταιρία Stadler!
Β. η Stadler και όταν της κατοχυρώθηκε ο διαγωνισμός για την κατασκευή αυτοκινηταμαξών για τον Οδοντωτό, έθεσε μια σειρά από προαπαιτούμενες προδιαγραφές της σιδηροδρομικής επιδομής. Έτσι ξηλώθηκε ολόκληρη η σιδηροδρομική επιδομή και ενισχύθηκαν οι γέφυρες του Οδοντωτού ώστε να αντέχουν τόσο το αξονικό βάρος των νέων συρμών όσο και τις αυξημένες επιδόσεις τους. Άρα λοιπόν πρέπει να προηγηθεί ο διαγωνισμός για τους συρμούς και εν συνεχεία να ξεκινήσει και σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θα θέσει ο κατασκευαστής, η ανακαίνιση της σιδηροδρομικής επιδομής!
Γ. το νέο τροχαίο υλικό χρειάζεται ανάλογη φύλαξη και συντήρηση! Οι αυτοκινητάμαξες του Οδοντωτού δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα που υφίσταται με τη σιδ/κή γραμμή του Πηλίου, δηλαδή να βρίσκονται εκτός λειτουργίας 13 χιλιόμετρα σιδ/κού δικτύου και μάλιστα η τεχνική βάση και το μηχανοστάσιο να βρίσκονται πολύ μακριά από τα Άνω Λεχώνια και συγκεκριμένα στον Βόλο! Ως εκ τούτου μήπως ήρθε η ώρα οι Ελβετοί να δώσουν λύση και στη χάραξη της γραμμής από τον σιδ/κό σταθμό Αγριάς έως τον σιδ/κό σταθμό των Άνω Λεχωνίων και οι «νέοι» συρμοί να εκκινούν από Άγιο Κωνσταντίνο ή στην εσχάτη περίπτωση από τον Άναυρο;
Δ. Χωρητικότητα των νέων συρμών: η εμπειρία από τη δηζελομηχανή Schoma και τις τέσσερις ξύλινες επιβατάμαξες ήταν σε πολλές περιπτώσεις ως εξής: οι επιβάτες να κρέμονται σαν τα τσαμπιά και άλλοι τόσοι να παραμένουν στις αποβάθρες των Άνω Λεχωνίων! Οπότε οι τρεις τριβάγονες αυτοκινητάμαξες μπορεί να κρίνονται ανεπαρκείς για τη μετακίνηση των υποψηφίων επιβατών! Ένας λογικός αριθμός είναι να τεθεί ως προδιαγραφή, κατά την παραγγελία, η χωρητικότητα κάθε συρμού να είναι 99 ατόμων (συν ένας ο μηχανοδηγός οδηγός 100) και μόνον καθήμενοι!
Ε. Καύσιμο για την κίνηση των συρμών! Οι αυτοκινητάμαξες του Οδοντωτού χρησιμοποιούν δηζελοκινητήρες, φυσικά νέας τεχνολογίας και χαμηλής εκπομπής ρύπων! Όμως παραγγέλθηκαν στις αρχές της χιλιετίας ενώ σήμερα η τάση είναι οι μηδενικοί ρύποι! Επομένως, οι συρμοί μπορεί να είναι μπαταρίας και έτσι να… «ξεμουτζουρωθεί» εντελώς ο Μουτζούρης! Το επιχείρημα κάποιων Βολιωτισσών ότι ο πάλαι ποτέ ατμοκίνητος Μουτζούρες «στάχτιζε» τις μπουγάδες τους, με αποτέλεσμα να ωθήσουν τις αρχές της «Επταετίας» να αναστείλουν τη λειτουργία του θρυλικού τραίνου τον Αύγουστο του 1971 δεν θα υφίσταται πλέον και ο πάλαι ποτέ «Μουτζούρης» θα μπορεί άνετα και περήφανα να κινείται λ.χ. στην οδό Δημητριάδος, χωρίς πλέον το φόβο ότι θα «λεκιάσει» τα λευκά προικιά κάποιας Βολιώτισσας νοικοκυράς… Τώρα αν ο Δήμαρχος Νοτίου Πηλίου θέλει να φερθεί λίγο πιο καινοτόμα και να τον «παίξουν» μέχρι και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, θα μπορούσε να παραγγείλει τους συρμούς λ.χ. να κινούνται με υδρογόνο! Αν ποτέ γινόταν αυτό, οι επιβάτες θα πολλαπλασιάζονταν και θα χρειαζόταν να παραγγελθούν όχι τρεις, αλλά… δεκατρείς συρμοί ώστε να προλαβαίνουν να εξυπηρετούν! Σε αυτήν την περίπτωση φυσικά ως αφετηρία του τραίνου ασυζητητί θα πρέπει να τεθεί «ex officio» η ιστορική αφετηρία του Μουτζούρη, δηλαδή ο σιδηροδρομικός σταθμός του Βόλου…
Μακάρι λοιπόν οι συσχετιζόμενοι με το Τραίνο του Πηλίου υπηρεσιακοί παράγοντες, αρμόδιοι και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης να καταλάβουν την αξία του «επιχειρείν», δηλαδή την «μπίζνα» που μπορεί να ανοίξει κάποιος με μια τέτοια υποδομή, όπως τα Τραίνα Πηλίου και Οδοντωτού και γιατί όχι να αποτελέσουν «πιλότο» και για τις υπόλοιπες ανενεργές σιδηροδρομικές γραμμές στην Ελλάδα υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος, όπως λ.χ. στην Πελοπόννησο, στην Αιτωλοακαρνανία, στον Νέστο και γιατί όχι στα Τέμπη!
Με εκτίμηση
Σ. Βενέτης
