Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2024

Συμπόσιο για τον Σιδηρόδρομο Πελοποννήσου, στο Ναύπλιο


Συμπόσιο για τον Σιδηρόδρομο Πελοποννήσου με συνδιοργάνωση του Δήμου Ναυπλίου, της Ελβετικής Πρεσβείας και της Ελληνικής Εταιρίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) πραγματοποιήθηκε το διήμερο (Πέμπτη 5 και Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου) στο Ναύπλιο, στο ιστορικό κτήριο του Βουλευτικού.

 Αποτελεί το δεύτερο βήμα με πρωτοβουλία της Ελβετικής Πρεσβείας μετά την πρώτη συνάντηση που έγινε στην Αθήνα τον περασμένο Μάρτιο και τις εκδηλώσεις που ακολούθησαν λίγο μετά στην Τρίπολη, Παρθένι κ.λπ. 
Στο Συμπόσιο εκτός από τον οικοδεσπότη δήμαρχο κ. Δημήτρη Ορφανό και τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Πολιτισμού κ. Κώστα Καράπαυλο παρέστη και η αντιπεριφερειάρχης Υποδομών κ. Αθηνά Κόρκα. Τη δεύτερη ημέρα μίλησε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Δημήτρης Πτωχός, όπως κι ο ευρωβουλευτής κ. Γιάννης Μανιάτης. 
Σκοπός του Συμποσίου με την άμεση συμμετοχή του Ελβετού Πρέσβη, κ. Stefan Esterman, υπήρξε κατ’ αρχάς η ανάδειξη των προαπαιτούμενων ενεργειών για την πραγματοποίηση των αναγκαίων ολοκληρωμένων μελετών κι άλλων προετοιμασιών για την εξεύρεση πόρων κτλ προκειμένου να δρομολογηθεί τόσο η ανάταξη της γραμμής όσο και οι λύσεις για τον τρόπο λειτουργίας της. Χαιρέτισε η αντιπρόεδρος (ιδρύτρια) της ΕΛΛΕΤ, κ. Λυδία Καρρά, ενώ βασικός εισηγητής ήταν ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, κ. Bernd Scholl. 
Στις εργασίες συμμετείχαν Eλβετοί εμπειρογνώμονες, ο έμπειρος συγκοινωνιολόγος κ. Γιώργος Νάθενας, καθηγητές – μηχανικοί του ΕΜΠ και άλλοι. 
Παρέμβαση έγινε και από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΣΕ, κ. Παναγιώτη Τερεζάκη, ενώ παρέστη κι ο πρώην Πρόεδρος του ΟΣΕ, κ. Γιάννος Γραμματίδης.
Στο Συμπόσιο παρευρέθηκε και ο δήμαρχος Μεγαλόπολης, Κωνσταντίνος Μιχόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στην πρόταση να επεκταθεί η σιδηροδρομική γραμμή από την περιοχή Ίσαρη (ανάμεσα Χράνους – Δεσύλλα) και να συνδεθεί με το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας σε απόσταση 3 χιλιομέτρων για την ενίσχυση της τουριστικής αξιοποίηση της γραμμής στην περιοχή της Μεγαλόπολης. 
Εκ μέρους του Κινήματος Διάσωσης κι Επαναλειτουργίας Σιδηροδρόμου Πελοποννήσου στις εργασίες συμμετείχαν οι εκπαιδευτικοί κ.κ. Παναγιώτης Βέμμος και Κωνσταντίνος Μπρούσαλης, ο δικηγόρος κ. Δημήτρης Καραμήτζος, ο γιατρός κ. Ηλίας Νταίβης (Μεσσηνία) κι ο τ. Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, κ. Γιώργος Καραμπάτος, κι από την Αθήνα η αρχιτέκτων χωροτάκτης κ. Ειρήνη Φρεζάδου (συντονίστρια εκδήλωσης) και ο αρχαιολόγος- ξεναγός κ. Απόλλων Κύρκος. της Παρέστησαν επίσης από τον Σύλλογο Φίλων Σιδηροδρόμου (Αθήνας) ο αρχιτέκτονας κ. Νίκος Πολυζώης και ο δικηγόρος κ. Σπύρος Φασούλας. 
Συγκινητική υπήρξε και η παρουσία με εκδηλώσεις μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Φιχτίων Αργολίδας, μέσω της δράσης Fichti Art του τοπικού συλλόγου και διευθύντρια την κ. Ελένη Τσετσέκου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δημοκρατίας και Ανθρώπινης αξιοπρέπειας του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στο Συμπόσιο ανταλλάχτηκαν ενδιαφέρουσες ιδέες και προτάσεις ή ακούστηκαν καλές προθέσεις. 

Οι εργασίες του ήταν επιτυχείς. 

Ο σιδηρόδρομος Πελοποννήσου αποτελεί ένα πολύπλευρα σημαντικό ζήτημα για την περιοχή. Εκτός από την κοινωνία των πολιτών θέλει να συνδράμει ακόμα και η ελβετική πρεσβεία. Χωρίς όμως την κρίσιμη ανταπόκριση της κυβέρνησης με έμπρακτη πολιτική για διάθεση πόρων η υπόθεση της διάσωσής του για όφελος της Πελοποννήσου δεν μπορεί να προχωρήσει. Αυτό εξακολουθεί να παραμένει δραματικά το ζητούμενο. Παρέμβαση στο Συμπόσιο του Κωνσταντίνου Μπρούσαλη Στις παρεμβάσεις του ο κ. Κωνσταντίνος Μπρούσαλης πρόβαλε έντονα την αναγκαιότητα επειγόντων μέτρων αποτροπής της καταστροφής της γραμμής πριν εξαφανιστεί από την επιθετική δασοποίηση και τις άλλες φυσικές καταστροφές. Πριν το κόστος ανάταξής της γίνει δυσθεώρητο κι αποτελέσει μελλοντικά δικαιολογία για την πλήρη εγκατάλειψή της. Επεσήμανε επίσης την αποδυνάμωση της βιωσιμότητας της μετρικής στην Πελοπόννησο που δημιουργείται με την αποκοπή της από την βιομηχανική περιοχή Ασπροπύργου- Ελευσίνας. Ανάμεσα σε άλλα ανέφερε: «(…) Ιδιαίτερα δε, θέλω να ευχαριστήσω τον καθηγητή Bernd Scholl o οποίος τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία με τις πολύτιμες πρωτοβουλίες του και τις συστηματικές ενέργειές του μέσω του ΕΤΗ, του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, αποτελεί την ψυχή του εγχειρήματος κι επιχειρεί να βοηθήσει τον δύσκολο αγώνα που διεξάγουμε εδώ στην Ελλάδα μέσα σε ένα δυστοπικό περιβάλλον αντίξοων καταστάσεων για πολύ σοβαρά θέματα που σχετίζονται με τον σιδηρόδρομο στη χώρα μας. Σας λέω εξ αρχής ότι εμείς που επιμένουμε να κρατάμε ψηλά τη σημαία αυτού του αγώνα σάς θεωρούμε μεγάλους και πολύτιμους συμμάχους στην άνιση μάχη που διεξάγουμε περίπου για 25 χρόνια κόντρα σε θεούς και δαίμονες για να διασωθεί ο ιστορικός σιδηρόδρομος εδώ στην Πελοπόννησο. Αυτός ο σιδηρόδρομος τον οποίο εμείς νιώθουμε ως βαρύτιμη πολιτιστική, αρχιτεκτονική και βιομηχανική κληρονομιά στον τόπο μας και τον οποίο έχουμε χρέος να υπερασπίσουμε. Γιατί είναι μια μάχη με αντίπαλο όχι μόνο, μεγάλα οικονομικά συμφέροντα αλλά και απέναντι σε δεσπόζουσες νοοτροπίες κι έλλειψη επαρκούς περιβαλλοντικής υπευθυνότητας, αισθητικής και πολιτισμού. Προσκρούουμε διαρκώς σε μια πολιτική που προτάσσει με γενναιοδωρία ως αναπτυξιακή πανάκεια, τη διευκόλυνση του αυτοκινήτου και τις φαραωνικές οδικές υποδομές αφήνοντας πίσω τον σιδηρόδρομο. Σας εξομολογούμαι λοιπόν, έχοντας άμεση γνώση των όσων έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια, ότι εμείς νιώθουμε μεγάλη απογοήτευση από όσα συμβαίνουν στη χώρα γύρω από τον σιδηρόδρομο. Ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση νιώθουμε για όσα συμβαίνουν εδώ στον εγκαταλελειμμένη γραμμή της Πελοποννήσου η οποία ανακαινίστηκε με σημαντική δαπάνη από Κόρινθο μέχρι Καλαμάτα. Η γραμμή απειλείται πλέον με οριστική καταστροφή κι εξαφάνιση αφού μέρα με τη μέρα γίνεται αδιαπέραστο δάσος. Ακόμα και μέσα στους σιδηροδρομικούς σταθμούς έχουν φυτρώσει ψηλές συστοιχίες δέντρων. Αξιόλογα αρχιτεκτονικά και διατηρητέα κτήρια καταρρέουν. Και μην εξαπατόμαστε από την εικόνα της γραμμής στο τμήμα Παρθένι- Ελαιοχώρι. Εκεί διατηρείται ακόμα σε αξιοπρεπή κατάσταση κι έτσι διευκολύνθηκε η κυκλοφορία των δραιζινών για την εξόρμηση που διοργανώθηκε τον περασμένο Μάρτη. Αυτό είναι στις εξαιρέσεις. Αλλού η κατάσταση έχει γίνει απελπιστική. Φοβούμαστε πλέον ότι αν δεν γίνει κάτι σύντομα η υπόθεση θα χαθεί οριστικά. Ότι μελλοντικά το μεγάλο κόστος ανάταξης της γραμμής θα χρησιμοποιηθεί ως ισχυρή δικαιολογία για την οριστική εγκατάλειψή της. Φοβούμαστε πως ό,τι απομείνει θα αποτελέσει πρόκληση κι αντικείμενο μόνο μελλοντικών ανασκαφών για φιλόδοξους αρχαιολόγους. Θέλω λοιπόν να πιστεύω ότι οι κατευθύνσεις που δίνονται και μέσα από αυτό συμπόσιο που βασίζονται τόσο στην επιστημονική προσέγγιση, την τεχνογνωσία όσο και στην πολύπλευρη εμπειρία αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο. Ένα όργανο χρήσιμο για την συστηματικότερη θεμελίωση και στήριξη του κοινού μας αγώνα. Ότι στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση και στα αρμόδια κέντρα των αποφάσεων για την αποτροπή μιας καταστροφής. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα συμβάλλουν στο να υπερνικηθεί πριν είναι αργά η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για τη διάσωση ενός μνημειώδους έργου πολιτισμού και τη σύγχρονη επαναξιοποίησή του στην Πελοπόννησο». 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΡΟΥΣΑΛΗΣ, ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ