Γράφει ο Βασίλης Διαμαντάκης*
Συγκλονισμένη όλη η Ελλάδα από το ασύλληπτης έκτασης σιδηροδρομικό δυστύχημα και ανείπωτη η θλίψη για τους ανθρώπους που χάθηκαν. Τα ερωτήματα πολλά και αμείλικτα. Το κυριότερο βέβαια είναι αν θα μπορούσε να αποφευχθεί το (κατά τις πρώτες ενδείξεις) ανθρώπινο λάθος. Η απάντηση είναι ναι! Αν λειτουργούσαν τα συστήματα Τηλεδιοίκησης και Σηματοδότησης, ναι, θα μπορούσε να αποφευχθεί το μοιραίο.
Το ιστορικό
Το 2014 υπογράφτηκε μεταξύ της ΕΡΓΟΣΕ και της Ανάδοχης Κοινοπραξίας Εταιρειών η Σύμβαση 717 για την ανάταξη των παραπάνω συστημάτων, για να καταστούν λειτουργικά και να συμβάλουν στην ασφαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας. Συμβατικός προϋπολογισμός 40 εκατ. και χρόνος παράδοσης σε 3 χρόνια.
Το 2016 και ενώ είχε υλοποιηθεί το 60% του συμβατικού αντικειμένου σταμάτησαν οι εργασίες, ενώ παράλληλα διαπιστώθηκε ότι θα χρειαζόταν συμπληρωματική σύμβαση ύψους 15 εκατ. για την ολοκλήρωση του έργου.
Το 2018 (;) το Δ.Σ. της ΕΡΓΟΣΕ ενέκρινε τη συμπληρωματική σύμβαση και ως εκ τούτου την επομένη θα μπορούσε να υπογραφεί η σύμβαση και να συνεχιστούν οι εργασίες. Αυτό δεν έγινε μέχρι το 2019 που αποχώρησε η προηγούμενη διοίκηση. Η νέα διοίκηση χρειάστηκε 2 χρόνια μέχρι να ενημερωθεί και να υπογράψει τη συμπληρωματική σύμβαση το 2021 με συμβατικό χρόνο ολοκλήρωσης τον Ιούλιο του 2023!
Από την απλή παράθεση των γεγονότων προκύπτει ότι υπήρξε τουλάχιστον 5ετής καθυστέρηση, που εγώ δεν γνωρίζω την αιτιολόγησή της, και για ένα έργο που θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε 3-4 χρόνια πέρασαν 9 χρόνια - και λίγους μήνες πριν ολοκληρωθεί (σύμφωνα με τις ανακοινώσεις) συνέβη το μοιραίο.
Τα ερωτήματα για τις καθυστερήσεις, που ίσως απέβησαν μοιραίες, παραμένουν και ζητούν απαντήσεις. Ας ευχηθούμε αυτό να ήταν το τελευταίο σιδηροδρομικό δυστύχημα στον πολύπαθο ΟΣΕ και στη χώρα μας.
*Πρώην πολιτικός μηχανικός του Ομίλου ΟΣΕ
sidirodromikanea.blogspot.com
