(CNN) — Καθώς ο κόσμος ανοίγει ξανά στα διεθνή ταξίδια, ήρθε η ώρα να κοιτάξετε πέρα από τα συνηθισμένα τουριστικά μονοπάτια για την επόμενη περιπέτειά σας στις ράγες. Αλλά αντί να χρησιμοποιείτε το τρένο ως απλώς μέσο μεταφοράς, τι θα λέγατε να το κάνετε διακοπές; Ακολουθεί ο οδηγός μας για 10 από τις πιο υποτιμημένες γραφικές διαδρομές τρένων της Ευρώπης για το 2023.
Τρόντχαϊμ προς Bodø, Νορβηγία
Η μεγαλύτερη σιδηροδρομική γραμμή της Νορβηγίας καταλήγει στο Bodø.
Ντμίτρι Πιστρόφ/Adobe Stock
Λίγα ταξίδια με τρένο μπορούν να καυχηθούν για μια επίσκεψη στην Κόλαση και τη διάσχιση του Αρκτικού Κύκλου, αλλά ο υπέροχος σιδηρόδρομος Nordlands της Νορβηγίας (κύρια φωτογραφία) είναι εξαιρετικός από κάθε άποψη. Τρέχοντας για 452 μίλια από το Τρόντχαϊμ στο Μποντό, αυτός είναι ο μεγαλύτερος και πιο απομονωμένος σιδηρόδρομος στη Νορβηγία, διασχίζοντας βαθιές κοιλάδες, ψηλά οροπέδια και αμέτρητες λίμνες και φιόρδ στο επικό του ταξίδι 10 ωρών βόρεια.
Μόνο δύο τρένα την ημέρα κάνουν το πλήρες ταξίδι -- επιλέξτε το ημερήσιο για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τη θέα, αν και υπάρχει επίσης ένα άνετο τρένο ύπνου που συνδέεται με τρένα από και προς το Όσλο για την επιστροφή. Τα τρένα λειτουργούν τώρα από την SJ Nord , τμήμα των Σουηδικών Κρατικών Σιδηροδρόμων.
Η κατασκευή του σιδηροδρόμου προχώρησε με παγετώδεις ρυθμούς από το 1882 έως το 1940 όταν οι κατοχικές ναζιστικές δυνάμεις τον ώθησαν προς τα εμπρός. Ακόμα κι έτσι, η πλήρης διαδρομή προς το Bodø ολοκληρώθηκε μόλις τον Φεβρουάριο του 1962, 80 χρόνια μετά το πρώτο τμήμα από το Τρόντχαϊμ προς την Κόλαση (μισή ώρα ανατολικά της πόλης) υποδέχτηκε τους πρώτους επιβάτες του.
Παραμένει μια δύσκολη διαδρομή για διατήρηση, αλλά αποτελεί ζωτικής σημασίας σανίδα σωτηρίας για τις αραιοκατοικημένες περιοχές που εξυπηρετεί, ειδικά το χειμώνα. Εάν κατευθύνεστε ακόμα πιο βόρεια, προς το Narvik και το Tromsø, τα λεωφορεία συνδέονται με τρένα στο Fauske, κάνοντας μια εντυπωσιακή διαδρομή μέσα από απόκρημνα ορεινά τοπία και πάνω από αμέτρητα φιόρδ.
Ενώ ο σιδηρόδρομος Όσλο-Μπέργκεν κλέβει το μεγαλύτερο μέρος του φώτα της δημοσιότητας, υπάρχουν πολλά περισσότερα να δείτε στη Νορβηγία και τα περισσότερα ταξίδια θα προσφέρουν αξέχαστα τοπία -- κυρίως τον υποτιμημένο σιδηρόδρομο Nordlands.
Ινβερνές προς Kyle of Lochalsh, Σκωτία
Η διαδρομή Inverness της Σκωτίας στο Kyle of Lochalse σας μεταφέρει μέσα από το όμορφο Plockton.
korkeakoski/Adobe Stock
Η Σκωτία είναι ευλογημένη με μερικά από τα καλύτερα γραφικά σιδηροδρομικά ταξίδια της Ευρώπης. Το West Highland Line από τη Γλασκώβη στο Mallaig έχει ψηφιστεί συχνά ως το καλύτερο ταξίδι στον κόσμο, αλλά βορειότερα είναι ένας άλλος ισχυρός υποψήφιος για αυτόν τον τίτλο.
Οι εντυπωσιακές σιδηροδρομικές γραμμές εκτείνονται προς τρεις κατευθύνσεις από το Inverness, στα Highlands της Σκωτίας: νότια προς τη Γλασκώβη, βόρεια έως το Thurso (το πιο βόρειο σημείο του σιδηροδρομικού συστήματος του Ηνωμένου Βασιλείου) και -- η επιλογή μας -- δυτικά προς το μικρό λιμάνι του Kyle of Lochalsh , πύλη στο τραχύ νησί Skye.
Τρέχοντας για 80 μίλια και διαρκεί δύο ώρες και 40 λεπτά, το τρένο ScotRail σκαρφαλώνει πάνω από άγρια βαλτότοπο (προσέξτε για κοπάδια ελαφιών) με θέα στις κορυφές Torridon Peaks βορειότερα πριν κατέβει για να διασχίσει τις ακτές του Loch Carron. Σκεφτείτε μια ενδιάμεση στάση στο όμορφο χωριό Plockton δίπλα στη λίμνη, τοποθεσία της δραματικής σειράς του BBC "Hamish Macbeth" και μέρη της περιβόητης ταινίας του 1973 "The Wicker Man". Ίσως να μην περιμένετε να δείτε φοίνικες τόσο βόρεια, αλλά χάρη στους θερμαινόμενους ανέμους του Gulf Stream, το Plockton απολαμβάνει ένα ασυνήθιστα ήπιο κλίμα.
Αν και οι εγκαταστάσεις επιβατών στο μικρό πετρελαιοκίνητο τρένο είναι αρκετά βασικές, θα είστε πολύ απασχολημένοι με το να απολαύσετε τη θέα για να παρατηρήσετε. Τα τελευταία μίλια στον τερματικό σταθμό της προκυμαίας είναι αξέχαστα. Η εξαιρετική θέα στο Loch Carron και το Loch Alsh στα βουνά Cuillin στο Skye σας παραπέμπουν να συνεχίσετε (με λεωφορείο, δυστυχώς) στον πεζοπόρο παράδεισο του Skye ή να επισκεφθείτε το κοντινό κάστρο Eilean Donan στο Dornie, μια άλλη άμεσα αναγνωρίσιμη τοποθεσία τηλεόρασης και ταινίας.
Βελιγράδι προς Μπαρ, Σερβία και Μαυροβούνιο
Η 660 πόδια οδογέφυρα Mala Rijeka είναι το αποκορύφωμα της διαδρομής Βελιγράδι προς Μπαρ.
jbdodane/Alamy Στοκ Φωτογραφία
Αν αναζητάτε επικά επιτεύγματα πολιτικού μηχανικού, κατευθυνθείτε στα Βαλκάνια για ένα από τα πιο εντυπωσιακά σιδηροδρομικά ταξίδια της Ευρώπης. Δύο τρένα την ημέρα συνδέουν τη σερβική πρωτεύουσα, το Βελιγράδι, με το λιμάνι Bar της Αδριατικής στο γειτονικό Μαυροβούνιο. Η διαδρομή 296 μιλίων και 11 ωρών είναι ένα θαύμα της μηχανικής του 20ου αιώνα με 254 σήραγγες και 435 γέφυρες, συμπεριλαμβανομένης της -- μέχρι το 2001 -- της υψηλότερης σιδηροδρομικής γέφυρας στον κόσμο. Με πρωτοβουλία του δικτάτορα Στρατάρχη Τίτο στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η κατασκευή της γραμμής ήταν τόσο δύσκολη που τα τρένα δεν μπορούσαν να κάνουν το πλήρες ταξίδι μέχρι το 1976.
Αν και η Σερβία και το Μαυροβούνιο παραβλέπονται σε μεγάλο βαθμό από τους επισκέπτες της Ευρώπης, το τρένο Βελιγράδι-Μπαρ γίνεται όλο και πιο δημοφιλές στους διεθνείς τουρίστες που χρησιμοποιούν κάρτες Interrail ή Eurail. Αλλά ακόμη και χωρίς πάσο, το ταξίδι των 11 ωρών μπορεί να κοστίσει μόλις 21 € (21 $) απλής μετάβασης. Είναι το αγαπημένο του εμπειρογνώμονα των σιδηροδρομικών ταξιδιών Μαρκ Σμιθ , πιο γνωστό ως "The Man in Seat 61", ο οποίος το κατατάσσει "μεταξύ των καλύτερων €21 που θα ξοδέψετε ποτέ".
Το καλύτερο τοπίο βρίσκεται στο Μαυροβούνιο, μεταξύ Bijelo Polje και Bar, όπου θα βρείτε την οδογέφυρα Mala Rijeka ύψους 660 ποδιών. Πάρτε μια θέση στη δεξιά πλευρά του τρένου για την καλύτερη θέα.
Δυστυχώς, ενώ το ημερήσιο τρένο "Tara" έτρεχε καθημερινά πριν από την πανδημία, οι ημερομηνίες του 2023 είναι από τις 17 Ιουνίου έως τις 17 Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, μπορείτε να απολαύσετε την καλύτερη θέα από το νυχτερινό τρένο "Lovcen" εάν ταξιδεύετε το καλοκαίρι.
Ζυρίχη προς Ίνσμπρουκ, Ελβετία και Αυστρία
Η γέφυρα Trisanna μήκους 390 ποδιών είναι το αποκορύφωμα της διαδρομής Ζυρίχη προς Ίνσμπρουκ.
wildman/Adobe Stock
Αρκετοί τύποι τρένων εκτελούν δρομολόγια μεταξύ Ελβετίας και Αυστρίας, όλοι εξίσου άνετοι, αλλά αυτό είναι το καλύτερο: το τρένο EuroCity Transalpin από τη Ζυρίχη προς το Γκρατς, μια φορά την ημέρα, το οποίο περιλαμβάνει ένα υπέροχο ελβετικό πανοραμικό αυτοκίνητο για επιβάτες Πρώτης Θέσης. Το πρώτο μέρος του ταξιδιού, από τη Ζυρίχη στο Ίνσμπρουκ, είναι αυτό που θέλετε.
Αυτό το ελικοειδή ταξίδι Δύσης-Ανατολής, που διαρκεί 3,5 ώρες, ακολουθεί έναν από τους παλαιότερους εμπορικούς δρόμους της Ευρώπης, το πέρασμα Arlberg. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους μεγάλους σιδηροδρόμους των Άλπεων, η γραμμή Arlberg δεν έχει παρακαμφθεί, ούτε υπάρχουν σχέδια για κάτι τέτοιο. Παραμένει σε μεγάλο βαθμό μη εκσυγχρονισμένο -- και αυτό είναι μέρος της γοητείας του.
Αιχμηρές καμπύλες και αμέτρητες σήραγγες που παραβιάστηκαν από τον βράχο των Άλπεων από εργάτες του 19ου αιώνα αφθονούν καθώς η ενιαία διαδρομή προσκολλάται σε στενές προεξοχές, σκαρφαλώνοντας απότομα και από τις δύο κατευθύνσεις στη σήραγγα κορυφής στα 4.300 πόδια -- έναν από τους υψηλότερους σημαντικούς σιδηροδρόμους στην Ευρώπη.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το ορεινό τμήμα μήκους 84 μιλίων ήταν πάντα δύσκολο να διατηρηθεί καθαρό -- οι χιονοστιβάδες, οι καταπτώσεις βράχων, οι κατολισθήσεις λάσπης και οι πλημμύρες αποτελούν μια συνεχή απειλή και το κλείσιμο κάθε άλλο παρά άγνωστο. Πριν από την ηλεκτροδότηση το 1924, το προσωπικό και οι επιβάτες έπρεπε επίσης να υπομείνουν τις ασφυκτικές συνέπειες των ατμομηχανών που λειτουργούσαν επίπεδη μέσα από τις πολλές σήραγγες. Είναι πολύ πιο ευχάριστο με τον κλιματισμό!
Το αποκορύφωμα του ταξιδιού είναι η λεπτή γέφυρα Trisanna της Αυστρίας, η οποία υψώνεται 390 πόδια σε ένα βαθύ φαράγγι κοντά στο Landeck, με θέα το παραμυθένιο κάστρο Wiesberg. Αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα στο ταξίδι από αυτή τη φευγαλέα ματιά. Από τις όχθες της λίμνης της Ζυρίχης και του Walensee στην Ελβετία μέχρι τις απόκρημνες χιονισμένες Άλπεις και το τελευταίο πόδι μέσα από τη μεγάλη κοιλάδα του ποταμού Inn, είναι μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία που αιχμαλωτίζει ακόμη και τους πιο κουρασμένους ταξιδιώτες. Και μην ανησυχείτε αν δεν μπορείτε να κάνετε το Transalpin -- μπορεί να μην έχουν όλα πανοραμικά αυτοκίνητα, αλλά κάθε τρένο από τη Ζυρίχη προς το Ίνσμπρουκ κάνει αυτήν τη διαδρομή.
Δουβλίνο προς Γουέξφορντ, Ιρλανδία
Η γραμμή Δουβλίνο-Γουέξφορντ έχει έναν βράχο που αψηφά τον θάνατο.
Dawid/Adobe Stock
Η αξέχαστη θέα ξεκινά από τη στιγμή που το τρένο σας με τον ιρλανδικό σιδηρόδρομο 2,5 ωρών φεύγει από τον σταθμό Connolly στο κέντρο του Δουβλίνου και διασχίζει τη σιδερένια γέφυρα που εκτείνεται στον ποταμό Liffey. Διασχίζοντας τα εύπορα νότια προάστια της πόλης, δεν αργεί να περιπλανηθεί γύρω από τη σχεδόν μεσογειακή διαδρομή του Killiney Bay για να φτάσει στην παραθαλάσσια πόλη Bray.
Αλλά στο μονοπάτι του βρίσκεται ο τεράστιος όγκος του Bray Head, όπου τα βουνά Wicklow πέφτουν κατευθείαν στη Θάλασσα της Ιρλανδίας. Ο θρυλικός βικτωριανός μηχανικός σιδηροδρόμων Isambard Kingdom Brunel χάραξε ένα στενό μονοπάτι μέσα από αυτό το τρομερό εμπόδιο, όπου τα βουνά συναντούν τη θάλασσα, επιτρέποντας στον σιδηρόδρομο να φτάσει στο Wicklow. Δυστυχώς, η εκτεθειμένη τοποθεσία και ο κίνδυνος πτώσης βράχων άφησε τις επόμενες γενιές μηχανικών να βρίζουν την «ανοησία του Μπρούνελ». Στην πραγματικότητα, η τρέχουσα διαδρομή δεν είναι καν η αρχική του, η οποία ήταν πιο κοντά στην άκρη του γκρεμού -- οδηγώντας ένα τρένο να καταλήξει στο νερό.
Το Bray Head είναι μόνο ένα από τα ψηλά σημεία ενός υπέροχου ταξιδιού πλούσιου με εκπληκτική θέα στη θάλασσα, επιβλητικά βουνά, καταπράσινες δασώδεις κοιλάδες και ελκυστικές μικρές πόλεις. Σταματήστε για να απολαύσετε το εξαιρετικό τοπικό φαγητό και τις παμπ στο Wicklow ή στο Wexford ή συνεχίστε στο Rosslare, όπου μπορείτε να πάρετε ένα πλοίο για την Ουαλία, τη Γαλλία ή ακόμα και τη βόρεια Ισπανία.
Εάν είστε τυχεροί, ίσως μπορέσετε ακόμη και να ζήσετε τη διαδρομή από ένα από τα υπέροχα ατμοκίνητα τρένα "Sea Breeze" που λειτουργεί από το Railway Preservation Society of Ireland -- τα μόνα τρένα στον κόσμο που σερβίρουν πίντες βυθού Guinness από το αυτοκίνητο μπαρ.
Λοκάρνο προς Domodossola, Ελβετία και Ιταλία
Η διαδρομή Locarno προς Domodossola διασχίζει πολλές κοιλάδες.
Sara Daepp/Ferrovia Vigezzina-Centovalli
Διασχίζοντας τον κόκκο του τοπίου όπου οι ελβετικές Άλπεις αλληλεπιδρούν με τη βόρεια Ιταλία, αυτό το απολαυστικό ταξίδι κερδίζει πραγματικά τον λογαριασμό του "100 Valleys". Σε σύγκριση με τις εμβληματικές διαδρομές Bernina Express και Glacier Express βορειότερα, το Centovalli παραβλέπεται κάπως -- χωρίς καλό λόγο.
Πηδώντας σε αμέτρητες γέφυρες που εκτείνονται στις κοιλάδες των ποταμών που μεταφέρουν το λιωμένο χιόνι από τις ψηλές Άλπεις στις πεδιάδες της Βόρειας Ιταλίας, το Centovalli, το οποίο διαρκεί λίγο λιγότερο από δύο ώρες, είναι ένα από τα λίγα τρένα που τρέχουν από τα ανατολικά προς τα δυτικά σε όλη την περιοχή. Παρέχει μια σύνδεση μεταξύ των διαδρομών Gotthard και Simplon Pass, οι οποίες υπήρξαν δύο από τις βασικές αρτηρίες για το εμπόριο και τους ταξιδιώτες μεταξύ της Βόρειας Ευρώπης και της Ιταλίας για αιώνες.
Ξεκινώντας από το Λοκάρνο, μια διάσημη τουριστική πόλη στην κορυφή της λίμνης Maggiore, τα τρένα Centovalli στρίβουν και σκαρφαλώνουν μέσα από το υπέροχο προαλπικό τοπίο της περιοχής του Τιτσίνο, περνώντας καταρράκτες, γραφικά χωριά και βραχώδη φαράγγια πριν διασχίσουν τα σύνορα στην Ιταλία και κατηφορίσουν στο σιδηροδρομικός κόμβος στο Domodossola.
Για ένα μικρό συμπλήρωμα, αξίζει να πάρετε το τουριστικό Treno Panoramico Vigezzo Vision, ένα ειδικό πανοραμικό τρένο με μεγαλύτερα παράθυρα. Ένας τυχερός επιβάτης ανά ταξίδι μπορεί ακόμη και να κάθεται δίπλα στον οδηγό για την απόλυτη γραφική σιδηροδρομική εμπειρία!
Ακόμα καλύτερα, μπορείτε να ολοκληρώσετε και να ακολουθήσετε τη διαδρομή με άλλες εμβληματικές σιδηροδρομικές εμπειρίες. Αν ξεκινήσετε τη μέρα σας στο Brig, μπορείτε να πάρετε το εμβληματικό Glacier Express στο Andermatt και, στη συνέχεια, τον ορεινό σιδηρόδρομο Gotthard στο Λοκάρνο. Ολοκληρώστε μετά το ταξίδι σας στο Centovalli επιστρέφοντας στο Brig μέσω της γραμμής Simplon Tunnel.
Bastia προς Αζαξιό, Κορσική
Ο Γκουστάβ Άιφελ δεν έχτισε απλώς έναν πύργο. κατασκεύασε αυτή την οδογέφυρα στην Κορσική.
allard1/Adobe Stock
Ορεινό, αραιοκατοικημένο και πυκνόδασος, το μεσογειακό νησί της Κορσικής δεν είναι ιδανική περιοχή για σιδηροδρόμους. Επιπλέον, οι δευτερεύοντες σιδηρόδρομοι της Γαλλίας αποδεκατίστηκαν στα μέσα του 1900. Όμως, κόντρα σε όλες τις πιθανότητες, στην Κορσική, έχουν επιβιώσει τρεις γραμμές.
Η προκλητική τοπογραφία της Κορσικής έκανε τη ζωή δύσκολη για τους μηχανικούς του τέλους του 19ου αιώνα και τους 20.000 εργάτες που κατασκεύασαν τον σιδηρόδρομο, αλλά δημιούργησαν μια μοναδική εμπειρία για τους ταξιδιώτες. Οξωτές κορυφές, πυκνά δάση, καταρράκτες, παρθένα μεσαιωνικά χωριά, ιστορικές πόλεις, χρυσαφένιες αμμουδιές και μπλε ζαφείρι περιμένουν όσους θέλουν να αφιερώσουν το χρόνο τους και να εξερευνήσουν το νησί με το τρένο.
Το δίκτυο έχει 32 σήραγγες -- η μεγαλύτερη έχει μήκος 2,4 μίλια, σε υψόμετρο 2.972 ποδιών -- και 51 γέφυρες, η πιο εντυπωσιακή από τις οποίες είναι η γέφυρα Vecchio ύψους 308 ποδιών που σχεδιάστηκε από τον Gustave Eiffel. Ναι, αυτός -- όπως και ο παρισινός πύργος του, ο Άιφελ σχεδίασε επίσης μερικές από τις καλύτερες σιδηροδρομικές γέφυρες της Ευρώπης.
Τρένα με μέτρο, γνωστά ως Trinichellu ή «Μικρό τρένο», εκπέμπονται από τον κόμβο της ενδοχώρας στο Ponte Leccia, κινούνται κατά μήκος της άκρης των παραλιών και των πόλεων προς το L'Ile Rousse και το Calvi, παρέχοντας εύχρηστη μεταφορά για τους καλοκαιρινούς τουρίστες .
Οι δύο άλλοι κλάδοι σχηματίζουν την «κύρια» γραμμή 98 μιλίων από τη Μπαστιά στα βορειοανατολικά μέσω του Κόρτε έως το Αζαξιό, την πρωτεύουσα της Κορσικής, στη νοτιοδυτική ακτή.
Παρά τις πολλές προσπάθειες να κλείσει το σύστημα, το Chemins de fer de la Corse (CFC) συνεχίζει να λειτουργεί πέντε τρένα την ημέρα (τέσσερα τα Σαββατοκύριακα) μεταξύ Bastia και Ajaccio, που διαρκεί περίπου τέσσερις ώρες, καθώς και μικρότερα ταξίδια σε άλλα δρομολόγια. Το CFC δεν διαθέτει επίσημο ιστότοπο, αλλά οι επισκέπτες μπορούν να βρουν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται εδώ .
Βιέννη προς Τεργέστη, Αυστρία, Σλοβενία, Ιταλία
Αυτό το εντυπωσιακό ταξίδι τελειώνει στον αστραφτερό κόλπο της Τεργέστης.
lucarts/Adobe Stock
Οι απόηχοι της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας είναι αδύνατο να αγνοηθούν σε αυτόν τον εννιάωρο περίπατο σε τρεις χώρες και σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο συνδυασμό τοπίων. Μία φορά την ημέρα, το τρένο EuroCity "Emona" της ÖBB συνδέει τη Βιέννη με τη Λιουμπλιάνα και την υπέροχη παραθαλάσσια πόλη της Τεργέστης: το κύριο λιμάνι της Αυστριακής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1918.
Αφού διαπραγματευτεί τις βάναυσες ανηφόρες και τις έντονες καμπύλες της Γραμμής Semmering της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO , το αργό αλλά άνετο τρένο, με εξαιρετικό σλοβένικο αυτοκίνητο, κατευθύνεται μέσω Γκρατς προς τη Λιουμπλιάνα, περνώντας το στενό φαράγγι του ποταμού Σάβα στο δρόμο του προς τη σλοβενική πρωτεύουσα. .
Συνεχίζοντας νοτιοδυτικά, διασχίζει ελκυστικά αγροτικά τοπία, σκαρφαλώνοντας σταθερά για να φτάσει στο οροπέδιο Καρστ προς τα σύνορα Σλοβενίας-Ιταλίας, ένα ασυνήθιστο ορεινό τοπίο όπου ο γυμνός ασβεστόλιθος λαξεύεται από τον άνεμο και τη βροχή σε υπόγεια ποτάμια, φαράγγια και σπηλιές.
Κρατώντας το καλύτερο για το τέλος, το τρένο -- που τώρα έχει μειωθεί σε μόλις τρία πούλμαν -- κατεβαίνει δραματικά αφού διέσχισε τα ιταλικά σύνορα, σκαρφαλώνοντας ανάμεσα σε ασβεστολιθικές προεξοχές πριν αναδυθεί ψηλά στην πλαγιά του βουνού για να αποκαλύψει εκπληκτική θέα στον Κόλπο της Τεργέστης. Καθίστε στη δεξιά πλευρά του τρένου και κοιτάξτε έξω για το κάστρο Miramare, πρόβολο πάνω από το νερό πολύ πιο κάτω.
Heart of Wales Line, Ουαλία
Η γραμμή «Heart of Wales» διασχίζει την εντυπωσιακή ύπαιθρο της Ουαλίας.
Σιδηρόδρομος δικτύου
Οι περιβόητες «περικοπές οξιάς» της δεκαετίας του 1960 περιόρισαν μεγάλα τμήματα του βρετανικού σιδηροδρομικού δικτύου, αφήνοντας πολλές αγροτικές κοινότητες απομονωμένες -- οι επιπτώσεις των οποίων γίνονται αισθητές ακόμα 60 χρόνια μετά. Μία από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν η αγροτική Ουαλία, όπου πολλές γραμμές εγκαταλείφθηκαν.
Ένας αξιοσημείωτος επιζών είναι η ελικοειδής γραμμή Heart of Wales , διάρκειας τριών ωρών και 15 λεπτών , η οποία συνδέει την αγγλική συνοριακή πόλη Shrewsbury με το Swansea στη Νότια Ουαλία. Οι αμφιλεγόμενες προτάσεις κλεισίματος απορρίφθηκαν από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου στα μέσα της δεκαετίας του 1960, κυρίως επειδή η γραμμή διέτρεχε όχι λιγότερες από έξι περιθωριακές κοινοβουλευτικές περιφέρειες.
Αυτή η πολιτική απόφαση συνεχίζει να ωφελεί μια σειρά από απομονωμένες αγροτικές κοινότητες κατά μήκος της διαδρομής των 121 μιλίων, καθώς και τουρίστες και πεζοπόρους που εξερευνούν αυτήν την ένδοξα παρθένα περιοχή. Σχεδόν κάθε στάση προσφέρει εξαιρετικούς περιπάτους, κυρίως το Heart of Wales Line Trail, το οποίο συνδέει πολλούς από τους σταθμούς.
Μόλις πέντε τρένα την ημέρα κάνουν το πλήρες ταξίδι (τρεις τις Κυριακές), διασχίζοντας ένα δραματικό τοπίο με βουνά, δάση, άγρια ποτάμια, καταπράσινα λιβάδια και όμορφες πόλεις και χωριά. Τα κυριότερα σημεία της διαδρομής περιλαμβάνουν την ελκυστική πόλη Llandrindod Wells και Llanwrtyd Wells -- τη μικρότερη πόλη στη Βρετανία και έδρα των Παγκόσμιων Εναλλακτικών Αγώνων, με νέα γεγονότα όπως κολύμβηση με αναπνευστήρα (κολύμβηση με αναπνευστήρα μέσα σε τύρφη) και "μεταφορά συζύγου".
Ασυνήθιστα, 22 από τους 32 καλά διατηρημένους σταθμούς είναι στάσεις αιτήματος, όπου οι επιβάτες πρέπει να ενημερώσουν το πλήρωμα του τρένου ή να επισημάνουν το τρένο. Αυτό προσθέτει στην ιδιόμορφη φύση του ταξιδιού, καθώς ποτέ δεν ξέρεις πού θα σταματήσει το τρένο.
Clermont-Ferrand προς Nîmes, Γαλλία
Η διαδρομή Clemont-Ferrand προς Nîmes διαρκεί έξι και μισή ώρες.
Hemis/Alamy Φωτογραφία Αρχείου
Το Massif Central της Γαλλίας ζει στη σκιά των πιο γνωστών Άλπεων και των Πυρηναίων, αλλά αυτό το απόκρημνο ορεινό τοπίο με βουνά, εξαφανισμένα ηφαίστεια και οροπέδια είναι ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της Ευρώπης. Δύο θεαματικοί σιδηρόδρομοι διασχίζουν την περιοχή από βορρά προς νότο, περνώντας μέσα από άγρια φαράγγια και πάνω από ψηλά ορεινά περάσματα.
Ξεκινώντας από το Clermont-Ferrand, με θέα το κωνικό ηφαιστειακό βύσμα του Puy de Dôme, τα τρένα στη γραμμή Cevennes προς Nîmes χρειάζονται περίπου έξι και μισή ώρες για να καλύψουν 190 μίλια, τρυπώντας μέσα από 106 στενές σήραγγες και διασχίζοντας σχεδόν 1.300 γέφυρες κατά τη διάρκεια. Η Γαλλία είναι περίφημα ευλογημένη με πολλές όμορφες σιδηροδρομικές γέφυρες, αλλά οι εκπληκτικές πεταλογέφυρες στο Chamborigaud και το Chapeauroux αξίζουν το ταξίδι μόνοι τους.
Το ταξίδι είναι ένας συναρπαστικός συνδυασμός θεαματικού σκηνικού και βιομηχανικής αρχιτεκτονικής από μια χαμένη εποχή. Η κορυφή της γραμμής στο La Bastide-Puy-Laurent, 3.635 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, έχει μια συμβολή ιστορικών διαδρομών πεζοπορίας, συμπεριλαμβανομένου του μονοπατιού Robert Louis Stevenson, το οποίο ακολουθεί τη διαδρομή που έκαναν ο συγγραφέας και ο γάιδαρος του το 1878.
Νότια της κορυφής, το τοπίο γίνεται ολοένα και πιο μεσογειακό καθώς η γραμμή κατηφορίζει στο Languedoc, που περιστοιχίζεται από πεύκα της Χαλεπίου, κυπαρίσσια και τους παγκοσμίου φήμης αμπελώνες της περιοχής.
Μέχρι τη δεκαετία του 2000, η γραμμή απολάμβανε απευθείας τρένα "Cevenol" προς το Παρίσι και τη Μασσαλία και πριν από αυτό είχε ακόμη και ένα αποκλειστικό πανοραμικό τρένο, αλλά και τα δύο έχουν πλέον παραδοθεί στην ιστορία. Σήμερα, μόνο τοπικά τρένα εκτελούν τη διαδρομή, υποτιμώντας τραγικά αυτό που θα έπρεπε να είναι ένα από τα μεγαλύτερα σιδηροδρομικά ταξίδια της Ευρώπης.
edition.cnn.com
sidirodromikanea.blogspot.com
