Πριν από δύο χρόνια, άρχισα να κάνω έρευνα για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων στη Νότια Αφρική και τη Μποτσουάνα που θα περιλαμβάνει σαφάρι και να επισκέπτομαι το Κέιπ Τάουν και το Γιοχάνεσμπουργκ.
Ένας φίλος μου πρότεινε να πάρω το τρένο Rovos που πηγαίνει από το Κέιπ Τάουν και το Γιοχάνεσμπουργκ σε τρεις ημέρες. Πήγα στον ιστότοπο Rovos και ανακάλυψα τον κόσμο των πολυτελών ταξιδιών με τρένο.
Γράφει ο RICHARD NAHEM
Έχοντας πάντα ονειρευτεί να πηγαίνω στο Orient Express , τα τρένα του Rovos ακούγονταν παρόμοια στην περιγραφή. Εδώ έμαθα, καθώς και τις λεπτομέρειες του φανταστικού ταξιδιού μου στο Rovos Rail στη Νότια Αφρική.
Ιστορία της εταιρείας
Χρεωμένος ως το πιο πολυτελές τρένο στον κόσμο, η Rovos Rail μόλις γιόρτασε την 30ή επέτειό της το 2019. Η ιστορία ξεκινά το 1985, όταν ο Rohan Vos, ο οποίος είχε πάθος για τα vintage τρένα, αγόρασε μερικά παλιά βαγόνια σε δημοπρασία, σχεδιάζοντας να τα συνδέσει με ένα υπάρχον τρένο ως ιδιωτικό συρμό. Τελικά ξανασχεδίασε τα βαγόνια και δημιούργησε τα δικά του τρένα, ονομάζοντας τους κινητήρες μετά ονόματα από τα τέσσερα παιδιά του, Brenda, Bianca, Tiffany και Shaun. Σήμερα, η Rovos Rail προσφέρει εννέα διαδρομές τρένων στη Νότια Αφρική, τη Ναμίμπια και τη Μποτσουάνα.
Άφιξη και προ-επιβίβαση
Πέταξα στο Κέιπ Τάουν από το Παρίσι, συνδέοντας στο Άμστερνταμ, την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου. Η πτήση ήταν 11 ώρες και προσγειώθηκα στις 11 μ.μ. ώρα Κέιπ Τάουν. Ευτυχώς, υπήρχε μόνο μία ώρα διαφορά μεταξύ Παρισιού και Κέιπ Τάουν, οπότε δεν είχα jet lag και μπορούσα να κοιμηθώ εύκολα εκείνο το βράδυ. Η Rovos Rail συνεργάζεται με ένα πολυτελές ξενοδοχείο για να θέσει τους επισκέπτες τους πριν από τα ταξίδια τους στο τρένο. Μου έδωσαν μια τεράστια σουίτα στο St James Manor, ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων στο ψαροχώρι Kalk Bay. Κοιμάμαι ήσυχα στο άνετο κρεβάτι king-size, ξύπνησα το επόμενο πρωί, ανανεωμένος και έτοιμος για την περιπέτεια του τρένου μου. Όταν βγήκα στη βεράντα του δωματίου μου, μπροστά μου ήταν ο βαθύς μπλε Ινδικός Ωκεανός ενάντια σε έναν καθαρό, τιρκουάζ ουρανό - ένα πολύ φιλόξενο θέαμα. Μετά το πρωινό, με οδήγησαν σε ένα φορτηγό στο σιδηροδρομικό σταθμό του Ρόβου, περίπου 35 λεπτά μακριά, και είχα την ευκαιρία να δω το τραχύ τοπίο του Κέιπ Τάουν .
Όταν βρέθηκα μέσα στον τερματικό σταθμό, υπήρχε ένα κομψά επιπλωμένο, πολυτελές σαλόνι αναμονής. Ποτά, καφές, τσάι και σνακ, όπως σάντουιτς τσαγιού, σερβίρονται ενώ γευματίσαμε κάτω από του ήχους από βιολιστή. Χρησίμευσε επίσης ως τρόπος για να συναντήσετε και να χαιρετίσετε άλλους ανθρώπους που επρόκειτο να είναι στο τρένο, και το προσωπικό ήταν διαθέσιμο για να απαντήσει σε ερωτήσεις και να παράσχει πληροφορίες για το ταξίδι πριν επιβιβαστεί.
Η διάταξη των δωματίων και των τρένων
Στο τρένο επιβιβάστηκα το μεσημέρι και με συνοδεία προσωπικού στο δωμάτιό μου. Μου γνώρισαν μια πλάκα από ορείχαλκο με το όνομα της σουίτας, Mafeking , (μετά την Πολιορκία του Mafeking, μια μάχη 217 ημερών στη βρετανική δράση του Δεύτερου Πολέμου Boer το 1899) και κάτω από αυτήν, ένα σύμβολο κράτησης θέσης με το όνομά μου. Ήμουν εντυπωσιασμένος!
Η όμορφη καμπίνα είχε πλούσιους τοίχους από μαόνι και περσίδες. Στο κρεβάτι ήταν ένα κάλυμμα ταπετσαρίας σε χρώματα φθινοπώρου, πράσινα σεντόνια κυνηγιού και ένα δώρο καλωσορίσματος από ένα μπουκάλι σαμπάνια - ένας πολύ καλός τρόπος για να ξεκινήσω το ταξίδι μου.
Μόλις εγκαταστάθηκα στο δωμάτιό μου, περπάτησα από το υπόλοιπο τρένο για να πάρω το έδαφος.
Εκτός από τις καμπίνες, υπήρχαν διάφορα σαλόνια και σαλόνια διακοσμημένα με βελούδινους καναπέδες και καρέκλες. Η κομψή τραπεζαρία με απλό τοίχο, ξύλινη επένδυση και φουντωτές δερμάτινες καρέκλες με ξύλινα κουφώματα είχε τα τραπέζια με λευκή πορσελάνη, λευκά τραπεζομάντιλα, ανθεκτικά μαχαιροπήρουνα και κρυστάλλινα ποτήρια. Έμοιαζε με μια ταινία από μια ασπρόμαυρη ταινία από τη δεκαετία του 1940, όταν οι άνθρωποι διέσχιζαν τις ΗΠΑ σε ένα τρένο μέσα σε λίγες μέρες.
Φαγητό στο τρένο
Η θαυμάσια κουζίνα ήταν μια ποικιλία από σύγχρονες και νοτιοαφρικανικές σπεσιαλιτέ, πολλές από τις οποίες δεν είχα δοκιμάσει ποτέ πριν, συμπεριλαμβανομένης της αργής ψημένης κνήμης αρνιού Karoo. bobotie, ένα φούρνο με φρυγανισμένο αλεσμένο κρέας με κρέμα αυγού. και, για επιδόρπιο, melktert , ένα γλυκό με γέμιση γάλακτος και κανέλα σερβίρεται με ένα ντόνατ που ονομάζεται koeksister. Το καλύτερο πιάτο που σερβίρεται όλη την ώρα, ήταν οι ουρές του αστακού Cape Rock, που ήταν τόσο καλές, ζήτησα και άλλη μερίδα. Το μενού άλλαζε κάθε μέρα και το μεσημεριανό ήταν εξίσου καλό με το δείπνο.
Ωστόσο, συνάντησα πρόβλημα με τον ενδυματολογικό κώδικα κατά το δείπνο, καθώς οι άντρες υποχρεώθηκαν να φορούν σακάκι και γραβάτα. Η πτήση μου από το Παρίσι προς το Άμστερνταμ ήταν αργά, οπότε μόλις έφτασα στη πτήση που έπλεξα από το Άμστερνταμ στο Κέιπ Τάουν Δυστυχώς, οι αποσκευές μου δεν έφτασαν στη Νότια Αφρική έγκαιρα για το τρένο και έπρεπε να τις στείλουν στο ξενοδοχείο μου στο Γιοχάνεσμπουργκ. Ευτυχώς, έφερα ένα επιπλέον μπλουζάκι, εσώρουχα και τα καλλυντικά μου στην τσάντα μεταφοράς, αλλά σίγουρα δεν είχα το σακάκι και τη γραβάτα μου. Το μόνο καθαρό πουκάμισο που είχα ήταν ένα φθαρμένο μπλουζάκι Snoopy και Woodstock, που θα φαινόταν ενοχλητικό στο δείπνο. Μίλησα με έναν πολύ καλό άνδρα από τη Μεγάλη Βρετανία που ήταν παρόμοιος με μένα σε μέγεθος και ύψος νωρίς την πρώτη ημέρα του ταξιδιού και μου πρόσφερε ευγενικά το επιπλέον πουκάμισο και γραβάτα του, οπότε ήμουν σωστά ντυμένος για δείπνο.
Χαλάρωση
Χρειάστηκε λίγη προσαρμογή αφού έμαθα ότι δεν υπήρχε πρόσβαση Wi-Fi στο τρένο, οπότε δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον υπολογιστή ή το κινητό μου τηλέφωνο, πράγμα που δεν σήμαινε Netflix, κανένα Instagram, κανένα Facebook ή Pinterest - ούτε καν τηλεόραση πουθενά επί του τρένου. Επίσης, δεν υπήρχαν πολλές δραστηριότητες στο τρένο, τόσο πολύς χρόνος μου ξόδεψε διαβάζοντας το πεμπτουσία βιβλίο για τη Νότια Αφρική: Cry, the Beloved Countryτου Alan Paton, που δημοσιεύθηκε το 1948. Επίσης, κοινωνικοποιήθηκα με τους άλλους επιβάτες, κοιμήθηκα, έφαγα και έπινα. Γνώρισα πολλούς θαυμάσιους ανθρώπους από όλο τον κόσμο με την ίδια αγάπη για τα ταξίδια, όπως και οι άλλοι με τις καλύτερες και χειρότερες ιστορίες ταξιδιού. Μοιραστήκαμε επίσης μελλοντικούς προορισμούς που ονειρευτήκαμε να πάμε. Ένα από τα σημαντικότερα σημεία ήταν η εξυπηρέτηση τσαγιού και τα δύο απογεύματα στις 4:30 μ.μ., κατά τη διάρκεια της οποίας σερβίρονται τσάι και scones με παγωμένη κρέμα και μαρμελάδα, καθώς και υπέροχα αρτοσκευάσματα.
Το καλύτερο μέρος στο τρένο για να δείτε το τοπίο ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο, το οποίο ήταν εν μέρει ανοιχτό, έτσι ένα καλό μέρος της ημέρας πέρασα κοιτάζοντας τα ποικίλα τοπία, καθώς περάσαμε από το Worcester στην κοιλάδα του ποταμού Hex, μια κοιλάδα σε ένα γραφική οροσειρά που περιβάλλεται από τους μεγαλύτερους αμπελώνες παραγωγής στη Νότια Αφρική, που παράγει περίπου το 25% των σταφυλιών για το κρασί της χώρας.
Εκδρομές
Αργά το απόγευμα την πρώτη ημέρα του ταξιδιού, σταματήσαμε στο Matjiesfontein, ένα βικτοριανό χωριό που χτίστηκε τη δεκαετία του 1880, στην περιοχή του Μεγάλου Καρό, το οποίο είναι γνωστό για τα βουνά και την έρημο. Μου άρεσε όλη η βικτοριανή αρχιτεκτονική και ευδοκιμεί στην πόλη και μπορούσα να φανταστώ μια εποχή που τα άμαξα ήταν ο τρόπος μεταφοράς και όταν ο σιδηρόδρομος ήταν ο πιο προηγμένος τρόπος ταξιδιού. Αν πάτε, δείτε το Lord Milner Hotel , ένα όμορφο ασβεστωμένο βικτοριανό αρχοντικό από το 1884 που είναι πλέον ένα ξενοδοχείο και ένα σπα.
Τη δεύτερη ημέρα, επισκεφθήκαμε το Μουσείο Ορυχείου Διαμαντιών Kimberley και το Big Hole . Η Κίμπερλι, η πρωτεύουσα του Βόρειου Ακρωτηρίου, ιδρύθηκε το 1871 μετά την ανακάλυψη διαμαντιών. Η Μεγάλη Τρύπα, η μεγαλύτερη και μια από τις βαθύτερες ανθρωπογενείς ανασκαφικές τοποθεσίες στον κόσμο, έχει βάθος πάνω από 600 πόδια. Το ορυχείο έχει έκταση 42 στρέμματα και πλάτος 1.520 πόδια. Ήταν ένα ενεργό ορυχείο από το 1871 έως το 1914, και σήμερα είναι ο ιστότοπος με τις περισσότερες επισκέψεις στο νομό. Κατάλαβα πραγματικά την κατάσταση των εργαζομένων στα ορυχεία διαμαντιών όταν ο ενημερωτικός οδηγός μας είπε τη συναρπαστική ιστορία τους.
Το τρίτο πρωί του ταξιδιού, μετά από ένα πλούσιο πρωινό, φτάσαμε στην Πραιτώρια περίπου στις 11 π.μ.
Η εξυπηρέτηση στο τρένο ήταν άψογη και το προσωπικό ήταν ευγενικό και επαγγελματικό. Υπάρχει επίσης μια μικρή μπουτίκ δώρων και σαλόνι καπνίσματος στο τρένο. Υπάρχουν τρεις επιλογές καμπίνας: Royal, που είναι 172 τετραγωνικά πόδια. Deluxe, το οποίο είναι 108 τετραγωνικά πόδια? και Pullman, το οποίο είναι 76 τετραγωνικά πόδια και έχει σχεδιαστεί για έναν μόνο επιβάτη. Οι τιμές ξεκινούν από 1.470 $ ανά άτομο για το Pullman και ανεβαίνουν σχεδόν 3.000 $ ανά άτομο για τη σουίτα Deluxe. Το κόστος περιλαμβάνει όλα τα γεύματα και ποτά, υπηρεσία δωματίου, περιορισμένη υπηρεσία πλυντηρίου και εκδρομές περιλαμβάνουν έναν οδηγό.
Το τρένο Rovos είναι αργό ταξίδι στο απόλυτο καλύτερο, και σίγουρα ξεπερνά την κουραστική, Αν είναι Τρίτη, πρέπει να είναι ο τρόπος ταξιδιού του Βελγίου , όπου βρίσκεστε σε διαφορετική πόλη και χώρα κάθε μέρα.
Περισσότερες διαδρομές τρένου
Άλλα συναρπαστικά ταξίδια Rovos Rail περιλαμβάνουν το Durban Safari, ένα τριήμερο ταξίδι που περιλαμβάνει κινήσεις παιχνιδιών και έναν ιστορικό οδηγό εμπειρογνωμόνων, μια τετραήμερη εκδρομή στο Victoria Falls , έναν από τους μεγαλύτερους καταρράκτες στον κόσμο, το Trail of Two Oceans, ένα 15ήμερο ταξίδι που αναχωρεί από το Νταρ Ες Σαλάμ, τη μεγαλύτερη πόλη της Τανζανίας, και περιλαμβάνει ένα σαφάρι δύο διανυκτερεύσεων στο εθνικό πάρκο South Luangwa στη Ζάμπια και μια επίσκεψη στην Αγκόλα.
Το Rovos προσφέρει επίσης υπηρεσίες ναύλωσης και ιδιωτικής αμαξοστοιχίας καθώς και ειδικά δρομολόγια Επιπλέον, το ταξίδι στο Κέιπ Τάουν προς Πρετόρια μπορεί να γίνει αντίστροφα, επιβίβαση στην Πραιτώρια και τέλος στο Κέιπ Τάουν.
travelawaits.com/2554471/fantastic-experiences-on-rovos-rail/
Επιμέλεια: Χρήστος Γιαννακίδης
sidirodromikanea
