Η θεατρική ομάδα Θέρως, κατάφερε να δώσει τον καλύτερο εαυτό της, στο πρώτο της μετά κορονοϊού έργο και να μαγέψει όλους όσους παρεβρέθηκαν, στον σιδηροδρομικό σταθμό Αλεξάνδρειας.
Το έργο, ήταν χωρισμένο σε δύο κομμάτια και στο πρώτο από αυτά, παρακολουθήσαμε να εκτυλίσσονται μπροστά μας σκηνές, βγαλμένες από την εποχή που έκανε την εμφάνιση του, ο σιδηρόδρομος στην Αλεξάνδρεια, τότε που ονομαζόταν Γιδάς Καψόχωρα.
Συναντήσαμε εφημεριδοπώλη, λουστραδόρο, μια κυρία που πουλούσε αυγά, μια άλλη γλυφιτζούρια, τον σταθμάρχη του τρένου, ένα παιδί που πουλούσε κουλούρια, ενώ στον Σταθμό συνυπήρχαν αρμονικά Έλληνες και Τούρκοι, γυναίκες και άντρες που μιλούσαν μεταξύ τους για την καθημερινότητα της εποχής, με τους ταξιδιώτες που περίμεναν υπομονετικά την άφιξη του τρένου, υπο την μουσική και το τραγούδι, ενός μουσικού τρίο της εποχής, που μάγεψε στην κυριολεξία το κοινό.
Η αγωνία της σκηνοθέτη Χρύσας Αντωνίου, για το αν όλα πήγαιναν όπως τα είχε σκηνοθετήσει, έσπαγε την εικόνα ανάμεσα στο παλιό και το νέο, αφού κατάφερε να μεταφέρει τον κόσμο σε μια άλλη εποχή.
Το πρώτο μέρος, έκλεισε με την προβολή μέσα σε βαγόνι του τρένου, ενός ντοκιμαντέρ που αναφερόταν στην ιστορία του σιδηρόδρομου, ενώ μίλησαν και άνθρωποι που εργάστηκαν σε αυτόν, αναλύοντας την σημασία του για την εξέλιξη της πόλης.
Περισσότερες εικόνες στο
sidirodromikanea
