Το εύστοχο σχόλιο του πρώην βουλευτή και γνωστού Λαρισαίου γιατρού Κώστα Μπαργιώτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδωσε μπόλικη τροφή για σκέψη: «Στη Θεσσαλονίκη απογειώνουν 13 χλμ δρόμο, στην Πάτρα υπογειώνουν 5χλμ σιδηροδρομική γραμμή. Στη Λάρισα όλα καλά, είμαστε υπεράνω».
Το ερέθισμα είχε δοθεί από ένα δημοσίευμα που περιέγραφε το «Flyover», το έργο των 370 εκατ. ευρώ που θα αλλάξει για πάντα τη Θεσσαλονίκη, απογειώνοντας ουσιαστικά έναν δρόμο πάνω από έναν άλλο δρόμο! Το ποσό που θα δαπανηθεί ιλιγγιώδες, αλλά και το αποτέλεσμα πραγματικά εντυπωσιακό. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εναέρια οδό στην Ελλάδα, με συνολικό μήκος έργου 13 χιλιόμετρα, που περιλαμβάνει την κατασκευή μιας Υπερυψωμένης Ταχείας Λεωφόρου, μήκους περίπου 9,5 χιλιομέτρων, τέσσερα εκ των οποίων σε συνεχή γέφυρα, καθώς και 9 ανισόπεδους κόμβους και 3 νέες σήραγγες!» εξηγεί συγκεκριμένα το ρεπορτάζ.
Λίγους μήνες πριν, μόλις στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ κ. Χρήστος Βίνης, στο πλαίσιο του 8th Regional Growth Conference 2020 στην Πάτρα, ανακοίνωνε το νέο σχεδιασμό για τη διέλευση του σιδηρόδρομου από την πόλη της Πάτρας, καθώς και τη διασύνδεση του νέου λιμένα της πόλης με το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Σύμφωνα με αυτόν, προβλέπεται υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής στον πυκνό αστικό ιστό, μέσω τεχνικού «Cut & Cover», συνολικού μήκους 5,16 χιλιομέτρων!
Και διαβάζοντας τις παραπάνω ευχάριστες εξελίξεις – γιατί η γίδα του γείτονα πρέπει να μεγαλώνει, να πολλαπλασιάζεται, να παράγει κι όχι να ψοφάει – το μυαλό πάει στις δηλώσεις του υπουργού Υποδομών κ. Κώστα Καραμανλή πέρυσι τέτοιο μήνα, όταν δεν υπήρχε καν η πρόφαση της πανδημίας ως παράγων επιδείνωσης της οικονομικής ύφεσης.
«Τα έργα των υπογειοποιήσεων των σιδηροδρομικών γραμμών είναι πολύ δύσκολα και πολύ ακριβά, ενώ έρευνες δείχνουν ότι τα σιδηροδρομικά έργα σε σχέση με τα οδικά, ξεπερνούν κάθε προηγούμενο στις υπερβάσεις χρονοδιαγραμμάτων και κόστους» έλεγε χαρακτηριστικά ο υπουργός κατά τη συνάντηση που είχε με Λαρισαίο βουλευτή, κόβοντας απότομα την όρεξη που είχε ανοίξει στην κοινωνία της Λάρισας την τελευταία διετία. Και ήταν μία όρεξη που δυστυχώς άνοιξε από την πίεση του ανθρώπινου αίματος που χύθηκε ξανά στις ράγες. Ήταν το αίμα δύο νέων ανθρώπων (μόλις 10 χρονών ήταν ο Κωνσταντίνος…) που ξύπνησε ξανά το αίσθημα της αγανάκτησης σε φορείς και πολίτες, που προκάλεσε διαμαρτυρίες, καταλήψεις, «ευρείες συσκέψεις» αλλά και… «δεσμεύσεις» για μέτρα από την πλευρά του ΟΣΕ.
Τελικά όμως, ο χρόνος – όπως πάντα – ήταν ο καλύτερος γιατρός. Η φουντωμένη αγανάκτηση ξεθύμανε, οι εκλογές έγιναν και θα αργήσουν να ξαναγίνουν και η ζωή συνεχίζεται στη Λάρισα, την «κομμένη στα δύο πόλη» που μετρά πλήθος νεκρών στις γραμμές του τρένου.
Προφανώς και «στη Λάρισα όλα καλά, είμαστε υπεράνω» γιατρέ μου.
Απόστολος Ράιδος
thenewspaper.gr
