Ειδική έκθεση για το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο
Από το 2000, η Ε.Ε έχει επενδύσει 23,7 δισεκατομμύρια ευρώ σε σιδηροδρομικές υποδομές υψηλής ταχύτητας. Δεν υπάρχει ρεαλιστικό και μακροπρόθεσμο σχέδιο στην ΕΕ για ένα σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας, παρά μόνο ένα αναποτελεσματικό συνονθύλευμα εθνικών γραμμών που δεν συνδέονται ικανοποιητικά μεταξύ τους, αφης στιγμής η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν διαθέτει νομικά μέσα ούτε εξουσίες για να υποχρεώσει τα κράτη μέλη να κατασκευάσουν γραμμές κατά τα συμφωνηθέντα.
Αυτό που διακυβεύεται είναι η οικονομική αποδοτικότητα, καθώς δεν υπάρχει παντού η ανάγκη κατασκευής γραμμών πολύ υψηλής ταχύτητας, το κόστος για κάθε εξοικονομούμενο λεπτό από τον χρόνο μετακίνησης είναι υψηλότατο, ανερχόμενο σε έως και 369 εκατομμύρια ευρώ, και οι μέσες ταχύτητες αγγίζουν μόλις το 45% της μέγιστης δυνατής ταχύτητας, ενώ οι υπερβάσεις κόστους και οι καθυστερήσεις στην κατασκευή αποτελούν μάλλον τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.
Η βιωσιμότητα είναι χαμηλή, η αποτελεσματικότητα των επενδύσεων απούσα, ενώ πάσχει και η προστιθέμενη αξία της ΕΕ, καθώς τρεις από τις επτά ολοκληρωμένες γραμμές συγκεντρώνουν χαμηλό αριθμό επιβατών, με υψηλό κίνδυνο να έχει δαπανηθεί αναποτελεσματικά στις γραμμές αυτές συγχρηματοδότηση της ΕΕ ύψους 2,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επιπλέον, σε εννέα από τις 14 γραμμές και τμήματα δεν προβλέπεται αρκετά υψηλός αριθμός πιθανών επιβατών, ενώ εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ 11 000 εθνικοί κανόνες, παρά το γεγονός ότι το Συνέδριο είχε ζητήσει ήδη από το 2010 την άρση των εν λόγω τεχνικών και διοικητικών φραγμών.
op.europa.eu
