Αγαπητέ φίλε Νίκο,
Να μου επιτρέψεις να σε αποχαιρετίσω με δυο λόγια που βγαίνουν από τα βάθη της ψυχής μου.
Πάλεψες σαν πραγματικός αθλητής τον αγώνα της ζωής κι έφτασες όρθιος στο τέρμα. Έκανες τον αγώνα τον καλό, τον δίκαιο με εντιμότητα κι ευσυνειδησία.
Γεννήθηκες εδώ σε αυτό το χωριό και διαπλάστηκες σε αυτή τη φύση στις πλαγιές του Ταϋγέτου όπου οι συγχωριανοί σου αγωνίζονταν τίμια για το ψωμί τους και έτσι μεγάλωσες κι εσύ με αγνότητα ανάμεσα στους συμπατριώτες σου έχοντας ενστερνιστεί τις υψηλές αρχές της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης.
Πήγες εδώ στο σχολείο και αργότερα τέλειωσες το Γυμνάσιο στην Καλαμάτα. Μετά φοίτησες στο Πανεπιστήμιο της Πάτρα και αξιώθηκες το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού και μετά συνέχισες στον Καναδά. Ειδικεύτηκες ως συγκοινωνιολόγος μηχανικός κι εξελίχτηκες σε έναν κορυφαίο επιστήμονα αναλαμβάνοντας σημαντικά έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ήθελες οι μελέτες σου να γίνονται με μεγάλη επιστημονική ευσυνειδησία.
Σε γνώρισα από τη συνεργασία μας για το επίμαχο θέμα της εισόδου του τραίνου στην Πάτρα όπου συμμετείχες στη διεπιστημονική συνεργασία τoυ Πανεπιστημίου της Πάτρας, του Μετσόβιου και του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης. Δεν χρειάστηκε πολύ για να αντιληφθώ την ποιότητα και το ήθος σου και για να μου κερδίσεις την εμπιστοσύνη.
Με εντυπωσίασε η επιστημονική σου συγκρότηση, το θάρρος της γνώμης και η παρρησία που εξέφραζες δημόσια την άποψή σου έστω κι αν γνώριζες ότι δεν ήταν αρεστή και δεν κολάκευε κάποια ακροατήρια. Εναντιώθηκες σε όσους αξιώνουν να γίνουν στην Πάτρα αχρείαστα, μεγαλεπήβολα και δυσανάλογα έργα στην πόλη.
Ο στιβαρός σου επιστημονικός λόγος αποτελούσε το στέρεο υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηριζόταν η κατεύθυνση για να υιοθετηθούν οι σωστές λύσεις που κατευθύνονται από τη λογική. Τελευταία διάβασα ένα σημαντικότατο άρθρο σου που ήταν καταπέλτης κι αποτελούσε έναν βραχώδη ογκόλιθο απέναντι σε σαθρές αιτιάσεις και αντεπιχειρήματα.
Εσύ Νίκο αγωνίστηκες πάντα με αρχές κι αν ακόμα χρειαζόταν να βρεθείς κόντρα στο συρμό και δεν σε φόβιζε να είσαι με τους λίγους, εφόσον την άποψή σου και τη θεώρησή σου την κατευθύνανε οι υψηλές αξίες που επεδίωκες να γίνουν πράξη.
Είχαμε επικοινωνήσει πρόσφατα όταν ξαφνικά κι αναπάντεχα την προηγούμενη εβδομάδα με κεραυνοβόλησε η θλιβερή είδηση του πρόωρου θανάτου σου.
Σήμερα ξαναγυρίζεις στη γενέτειρά σου, στο αγαπημένο σου χωριό που ποτέ δεν ξεχνούσες και επισκεπτόσουν τακτικά. Εδώ κοντά στους ανθρώπους που τόσο σε εκτιμούσαν και σε αγαπούσαν σαν γνήσιο φίλο και συμπατριώτη.
Ήρθε η ώρα να σε δεχτεί στην αγκαλιά της η περήφανη γη της Μάνης και να αγναντεύεις από εδώ για πάντα τον αγέρωχο Ταΰγετο. Δέξου κι από μένα εκ μέρους των φίλων του σιδηροδρόμου από τα βουνά της Αρκαδίας τον τελευταίο χαιρετισμό.
Μας αφήνεις σε όλους παρακαταθήκη το έργο σου, όπως και στην οικογένειά σου και προπαντός στο παιδί σου.
Καλό ταξίδι Νίκο και να πεις χαιρετίσματα εκεί στον Κώστα Πετράκη.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Από τον επικήδειο λόγο του καθηγητή Κωνσταντίνου Μπρούσαλη επικεφαλής της Κίνησης Φ.Σ. Πελοποννησιακής Γραμμής που εκφωνήθηκε την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019 το απόγευμα, στον ιερό ναό του χωριού Μάλτα Κάμπου Αβίας της Μεσσηνίας.
