Η Κίνα πραγματοποιεί σημαντικές επενδύσεις σε δρόμους, αυτοκινητόδρομους και σιδηροδρομικές γραμμές που συνδέουν το λιμάνι του Πειραιά με την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Ρόλο μεσολαβητή στην Κίνα για την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο επιχειρούν να προσδώσουν οι αναλυτές στο τουρκικό δίκτυο TRT, Ali Ihsan Kahraman και Selcuk Aydin.
Όπως σημειώνει η ανάλυση με τίτλο «Η Κίνα και οι διαμάχες στην Ανατολική Μεσόγειο», η βιωσιμότητα του κινέζικου πρότζεκτ: «Μια Ζώνη ένας Δρόμος» (ΒRΙ) στη Μεσόγειο θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο το Πεκίνο θα μπορεί να βοηθήσει στην εκτόνωση των εντάσεων στη Μεσόγειο, σεβόμενο, παράλληλα, τις εγχώριες ανησυχίες κάθε χώρας.
Η Κινεζική Πρωτοβουλία «Μια Ζώνη ένας Δρόμος» (BRI) επιδιώκει να επιτευχθεί η παγκόσμια ειρήνη και συνεργασία και η οικονομική ανάπτυξη μεταξύ της Κίνας και των χωρών που σχετίζονται μαζί της. Για να είναι ένα έργο κερδοφόρο, η το BRI υπόσχεται τόσο επίλυση των συγκρούσεων όσο και σεβασμό της κυριαρχίας των εμπλεκομένων κρατών.
Ωστόσο, η επίτευξη αυτού του στόχου δεν είναι ποτέ τόσο εύκολη όσο φαίνεται στα χαρτιά. Οι πρόσφατες εντάσεις για τους φυσικούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα εκθέτουν ξανά την πραγματικότητα και συνδέονται άρρηκτα με το μέλλον του BRI.
Οι αναλυτές επικαλούνται τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν και Τσίπρα, ενώ σημειώνουν πως η επιμονή των αιγυπτιακών κυβερνήσεων στην ενίσχυση της συνεργασίας με τη «νότια Κύπρο» είναι μόνο ένα παράδειγμα των εκτεταμένων επιπτώσεων της διαμάχης.
Επιπλέον, σημειώνεται πως η ύπαρξη του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο διευρύνει επίσης το θέμα, ενώ οι ΗΠΑ απειλούν με κυρώσεις την Τουρκία. Επιπλέον, η γεωπολιτική σημασία της Συρίας και τα ρωσικά στρατεύματα στη χώρα περιπλέκουν περαιτέρω το ζήτημα.
Αυτές οι στρατιωτικές δραστηριότητες καθιστούν το πολιτικό περιβάλλον στη Μεσόγειο Θάλασσα ασύμβατο για συνεργασία.
Ο ρόλος της Κίνας
Η εξωτερική πολιτική της Κίνας απειλεί να διαταράξει την τρέχουσα παγκόσμια τάξη και να περιπλέξει τις παραδοσιακές συμμαχίες.
Το κύριο ερώτημα είναι πόσο η Κίνα θα επηρεάσει το τοπίο της παγκόσμιας πολιτικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Κίνα χρησιμοποιεί το ΒRI ως εργαλείο για την αντιμετώπιση των πολιτικών εξελίξεων στη γειτονιά της. Για παράδειγμα, από την αυξημένη παρουσία του Ναυτικού των ΗΠΑ στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και τις διαμάχες με την Ταϊβάν όσον αφορά την αυτονομία της, η Κίνα προσπάθησε να βελτιώσει τις εμπορικές της σχέσεις με τις χώρες της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, όπως το Βιετνάμ και την Καμπότζη. Το BRI είναι ένα εργαλείο για την κινεζική διπλωματία, πολλές φορές χαρακτηρίζεται ως «διπλωματία του χρέους» εξαιτίας της δυσάρεστης οικονομικής θέσης στην οποία βάζει τους «φίλους» της.
Οι διαφορές στην Ανατολική Μεσόγειο είναι σημαντικές λόγω των κρίσιμων συμμαχιών και των κινεζικών λιμενικών έργων στην περιοχή. Για παράδειγμα, το λιμάνι του Πειραιά κατέχει σημαντικό μερίδιο του εμπορίου της Κίνας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κίνα πραγματοποιεί επίσης σημαντικές επενδύσεις σε δρόμους, αυτοκινητόδρομους και σιδηροδρομικές γραμμές που συνδέουν το λιμάνι με την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Επιπλέον, η Κίνα συνεχίζει επίσης τις διμερείς διαπραγματεύσεις με την Τουρκία για το λιμάνι της Σμύρνης, ενώ η Κωνσταντινούπολη κατέχει στρατηγική σημασία για το ΒRΙ. Η συμμαχία της με την Αίγυπτο αποτελεί πολύ κρίσιμο σημείο για το εμπόριο της Κίνας λόγω της σημασίας της διώρυγας του Σουέζ για το διηπειρωτικό εμπόριο από την Ασία στην Ευρώπη. Ακόμη, η Κίνα έχει επίσης το δικαίωμα να διαχειρίζεται το λιμάνι της Ashdod στο Ισραήλ για σαράντα εννέα χρόνια.
Αντίθετα, όλοι αυτοί οι λιμένες βρίσκονται σε φυσικό ανταγωνισμό μεταξύ τους για να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο από το αυξανόμενο εμπόριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο Θάλασσα θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των υφιστάμενων κινεζικών επενδύσεων και του εμπορίου μέσω της Μεσογείου.
Αλληλοεξάρτηση
Η διαμάχη στη Μεσόγειο για το φυσικό αέριο αποτελεί το πρώτο στάδιο του πολύπλοκου ταξιδιού της παγκόσμιας στρατηγικής Going Global. Φαίνεται ότι η Κίνα προτιμά να παραμείνει ή φαίνεται να παραμένει πιο ουδέτερη στην πολιτική της περιοχής. Χρησιμοποιεί την ιστορική στρατηγική "wait and see".
Από την άλλη πλευρά, δεδομένου ότι δεν θα χάσει τις περιοχές επιρροής της, επιλέγει να είναι σε συμμαχία με τις υπάρχουσες κυβερνήσεις και να βελτιώσει τις οικονομικές σχέσεις μαζί τους. Ως εκ τούτου, η Κίνα θα μπορούσε να δει τη διατήρηση της συμμαχίας της με την Αίγυπτο ως επαρκή για τα εθνικά συμφέροντά της λόγω της σημασίας της διώρυγας του Σουέζ στο εμπόριο του BRI. Αντίθετα, εάν η Κίνα δεν ξανασκεφτεί τη συμμαχία της με την Αίγυπτο, την Τουρκία και το Ισραήλ για να βοηθήσει να μειώσει τις εντάσεις μεταξύ αυτών των χωρών, τότε θα απειληθεί η επιβίωση του ΒRI.
Για την Κίνα, ο τρόπος διασφάλισης των εμπορικών συμφερόντων στη Μεσόγειο δεν είναι μόνο να απέχει από την παρέμβαση στην εγχώρια πολιτική άλλων χωρών, αλλά και να αποτρέπει οποιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ αυτών των χωρών.
Η Κίνα πρέπει να κάνει ένα ακόμη βήμα στη διπλωματία της από την μη επέμβαση στην προορατική εξάλειψη των εντάσεων.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η Κίνα, που δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, επέλεξε να κρατήσει αποστάσεις για τις τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, και όχι τυχαία, αφού η στάση που τηρεί στη Νότια Σινική Θάλασσα μοιάζει με αυτήν της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
sigmalive.com
