Του Δημήτρη Αβραμίδη
Οι τεχνικοί της ΕΡΓΟΣΕ το συζητούν μεταξύ τους. Σημαντικό μέρος του τοπικού πολιτικού προσωπικού το παραδέχεται κατ’ ιδίαν, αλλά ουδείς τολμά να το πει δημόσια.
Είναι άλλωστε τόσο γενικευμένο το κλίμα της ομοφωνίας που θα ήταν αυτοκτονία να το πεις φωναχτά. Και, μάλιστα, σε προεκλογική περίοδο. Το τρένο από το Ρίον μέχρι το νέο λιμάνι θα είναι, επί της ουσίας, υπόγειο. Τελεία και παύλα. Το ίδιο θα συμβαίνει και με τον προαστιακό σιδηρόδρομο.
Κι έτσι ικανοποιούνται οι περίοικοι αλλά και οι κάτοικοι γενικώς, ανεμίζουν τις σημαίες τους οι πολιτικοί που υποστηρίζουν όλα τα αιτήματα, οπισθοχωρούν ανήσυχοι όσοι πατάνε στα πόδια τους, επιχαίρει και το αρμόδιο υπουργείο, μαζί και η κυβέρνηση που τα έταξε όλα και μερικά ακόμα. Είναι άλλωστε γνωστό, από το τάξιμο δεν έπαθε ουδείς κι ουδέποτε το παραμικρό.
Για να δούμε λιγάκι μερικά βασικά δεδομένα. Η απόσταση από το Ρίον μέχρι το νέο λιμάνι είναι γύρω στα 11-12 χιλιόμετρα. Πόσο κοστίζει η υπογειοποίηση της γραμμής; Κανείς δεν ξέρει. Προσοχή, όμως. Εδώ, μιλάμε για υπόγεια διέλευση ηλεκτροκινούμενου τρένου υψηλών ταχυτήτων και μαζί για την υπόγεια διέλευση του προαστικού σιδηρόδρομου μαζί, προφανώς, με τους σταθμούς του.
Ας δούμε μερικά συγκριτικά στοιχεία. Το μετρό της Αθήνας έχει κατασκευαστικό κόστος περί τα 110 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο. Σύμφωνα δε, με την Παγκόσμια Τράπεζα, το κόστος κατασκευής μετρό διεθνώς ανέρχεται στα 101 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο. Αυτά για τα μετρό. Εμείς όμως θέλουμε να φτιάξουμε κάτι πιο σύνθετο και δίπλα στη θάλασσα. Πόσο θα κοστίσει; Κανείς δεν ξέρει, κι αν ξέρει δεν το λέει.
Ένα άλλο συγκριτικό στοιχείο μας λέει ότι η επίγεια διέλευση του τρένου στο τμήμα Ροδοφάφνη-Ψαθόπυργος (21,5 χιλιόμετρα) προϋπολογίστηκε στα 290 εκατ. ευρώ, δηλαδή έτρεξε με ένα κόστος γύρω στα 14 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο. Η επίγεια διέλευση. Και μόνο του τρένου, δίχως προαστιακό.
Για τα δικά μας, λοιπόν, τα υπόγεια από το Ρίον έως το νέο λιμάνι, πρώτον κανείς δεν ξέρει πόσο θα κοστίσουν και δεύτερον δεν θα είναι υπερβολή αν μιλήσουμε για μια δαπάνη εκατοντάδων εκατ. ευρώ.
Ποιος θα χρηματοδοτήσει; Άγνωστο. Γιατί να χρηματοδοτήσει; Ακόμα πιο άγνωστο. Θα είχε όμως πλάκα αν μελετούσαμε το κόστος ανά επιβάτη, ή και ανά κοντέϊνερ και μετά να ρωτούσαμε πότε θα γίνει απόσβεση του έργου. Μεταξύ μας, την ξέρουμε από τώρα την απάντηση και χωρίς μελέτη. Ποτέ δεν θα γίνει απόσβεση.
Τι ζητάμε; Αυτό που θέλουμε. Έχει σχέση με την πραγματικότητα αυτό που θέλουμε; Όχι δεν έχει. Αλλά εμείς το ζητάμε, γιατί έτσι μας αρέσει. Και κανείς δεν βγαίνει να πει ποια είναι η πραγματικότητα. Ή μάλλον ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα. Δεν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ υπόγειου και επίγειου τρένου αλλά ανάμεσα στο επίγειο και στο τίποτα. Σε ένα τίποτα όπου θα οδηγηθούμε μέσω της, εκτός πάσης πραγματικότητας, υπόγειας διέλευσης.
Υ.Γ. Το σημείωμα αυτό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του συντάκτη ο οποίος δεν κατεβαίνει στις εκλογές…
Απάντηση δεν υπάρχει παρά μόνο σιωπή. Σε κάθε περίπτωση πάντως μιλάμε για έργα που, κατά πάσα πιθανότητα, θα ξεπεράσουν το ένα δισ. ευρώ.
gnomip.gr
