Ταξιδεύοντας με τρένα σφαίρες στη Κίνα.

Με την ανακοίνωση της Κίνας, ότι σχεδιάζει να επενδύσει δισεκατομμύρια περισσότερα δολάρια στο σιδηροδρομικό της δίκτυο, ένας συγγραφέας αφηγείται τις εμπειρίες του από τα εντυπωσιακά τρένα υψηλής ταχύτητας της χώρας

Η μεγάλη οθόνη LCD πάνω από μένα διαβάζει: 245k ph. Κινούμαστε εξαιρετικά γρήγορα. Και όμως, δεν ήξερα ότι το τρένο με το οποίο ταξίδευα είχε φτάσει σε τόσο μεγάλη ταχύτητα μέχρι να κοιτάξω από το τηλέφωνό μου και να διαβάσω αυτή την οθόνη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το τρένο όχι μόνο επιτάχυνε πολύ γρήγορα, αλλά το είχε κάνει τόσο ομαλά και σχεδόν αθόρυβα.

Καθώς κλίνω πίσω στο άνετο κάθισμα δεύτερης κατηγορίας , το οποίο είναι τόσο ευρύχωρο όσο ένα κάθισμα αεροπλάνου business class, κοιτάζω έξω από το παράθυρο. Η ύπαιθρο της επαρχίας Yunnan της Κίνας περνάει, σχεδόν σε μια θαμπάδα. Βλέπω έναν αγρότη που κάμπτεται πάνω από την τροφοδοσία στο πεδίο του με ένα φορητό όργανο. Καθώς πηγαίνει για μια αρχαία κατοχή με απαρχαιωμένο τρόπο, γυρίζω παρελθόν σε ένα state-of-the-art αστραπή σφαίρα.

Πιάνοντας μέχρι το μέλλον

Τα τελευταία 20 χρόνια, λίγα άλλα έθνη κατάφεραν να εκσυγχρονιστούν τόσο γρήγορα όσο η Κίνα. Είναι αγωνιστικά στο μέλλον με ρυθμό ακόμη και το στρατό του των αμαξοστοιχιών σφαίρας δεν μπορεί να ταιριάζει. Αυτά τα υπερ-μοντέρνα μηχανήματα, τα οποία μπορούν να φτάσουν τα 350 χιλιόμετρα την ώρα, είναι ίσως το μοναδικό μεγαλύτερο σύμβολο της τεχνολογικής προόδου της Κίνας. Η κρατική εταιρεία China Railway Corporation, η οποία είναι υπεύθυνη για το γιγαντιαίο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, τρέχει πάνω από 130.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής γραμμής σε ολόκληρη την Κίνα. Περίπου 29.000 χλμ. Από αυτές τις γραμμές είναι σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας. Αυτός ο τελευταίος αριθμός είναι προφανώς τεράστιος. Αλλά για να καταλάβουμε πόσο εκπληκτικό είναι, θεωρήστε ότι είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερο από το δεύτερο μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας στον κόσμο, το οποίο διαχειρίζεται η Ιαπωνία (περίπου 2.900 χιλιόμετρα).

Η Ιαπωνία είναι από καιρό συνώνυμη με τις αμαξοστοιχίες. Όταν το δίκτυο Shinkansen άνοιξε το 1964, ήταν η πρώτη σιδηροδρομική υπηρεσία υψηλού επιπέδου στον κόσμο, με μέγιστη ταχύτητα 210k ph. Εκείνη την εποχή, το σιδηροδρομικό δίκτυο της Κίνας ήταν εξαιρετικά ξεπερασμένο από τη σύγκριση. Μόνο το 1961 η Κίνα πήρε την πρώτη ηλεκτροκίνητη σιδηροδρομική της γραμμή, κάτι που η Ιαπωνία χρησιμοποίησε από τα τέλη του 18ου αιώνα. Αλλά πηδήξτε προς τα εμπρός στο 2019 και η Κίνα έφυγε από την Ιαπωνία στη σκόνη. Από όλα τα χιλιόμετρα εμπορικών σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας που λειτουργούν στον κόσμο, περίπου τα δύο τρίτα είναι στην Κίνα. Και δεν υπάρχουν ενδείξεις επιβράδυνσης , καθώς το Πεκίνο ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι σχεδιάζει να ξοδέψει φέτος άλλα 119 δισεκατομμύρια δολάρια (418 δισ. Δολάρια) στο σιδηροδρομικό της δίκτυο .

Τα τραίνα της Κίνας μπορούν να φτάσουν μέχρι και 350 χιλιόμετρα την ώρα. Getty 

Από την άποψη του τουρισμού, τα χρήματα που έχει χύσει η Κίνα στην σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας έχουν δαπανηθεί καλά. Σε δέκα επισκέψεις στην Κίνα κατά την τελευταία δεκαετία έχω ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα σε αυτό το δίκτυο υψηλής ταχύτητας. Η ευκολία με την οποία μου επέτρεψε να κινηθώ ανάμεσα σε δεκάδες μεγάλες πόλεις της Κίνας έκαναν τα ταξίδια στη χώρα πολύ πιο απλά και πιο ευχάριστα. Μόλις πήρα μια πτήση δύο ωρών για να καλύψω την απόσταση 1.300 χλμ. Μεταξύ Σαγκάης και Πεκίνου. Τώρα πάω ένα τρενάκι, το οποίο διαρκεί τέσσερις και μισή ώρες. Σε σύγκριση με το αεροπορικό ταξίδι, τα καθίσματα είναι πιο ευρύχωρα, οι υπηρεσίες εκτελούνται εγκαίρως και υπάρχουν λιγότερες διαδικασίες ασφαλείας και περιόδους αναμονής.

Βασικά, αυτά τα τρένα μεγάλης ταχύτητας έχουν επίσης ανοίξει μεγάλες ευκαιρίες για ημερήσιες εκδρομές από τις μεγαλύτερες πόλεις. Επιτρέπει στους τουρίστες να έχουν εύκολη πρόσβαση σε μέρη μέσα σε μια ακτίνα 400 χιλιομέτρων από πολλές κινεζικές μητροπόλεις. Αυτό έχει ανοίξει μικρότερες πόλεις και τοποθεσίες φυσικής ομορφιάς που είχαν προηγουμένως απομονωθεί και απαιτούσαν μακρά ταξίδια και διανυκτέρευση.

Μια νέα διαδρομή για δοκιμή

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι με σιδηρόδρομο, τον περασμένο Ιούλιο ταξίδευα μέσω μιας συγκριτικά άγριας και απομονωμένης επαρχίας στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας, κοντά στην άκρη του θιβετιανού οροπεδίου. Πραγματοποιούσα μια ημερήσια εκδρομή με τη μητέρα μου που θα μας έφερνε από το Κουνμίνγκ, την πρωτεύουσα του Γιουνάν, στην πόλη Νταλί. Η προηγούμενη φορά που πραγματοποίησα αυτό το ταξίδι με το ταξίδι μετ 'επιστροφής ήταν το 2013 και χρειάστηκαν περισσότερες από επτά ώρες. Το τρένο τότε ήταν άβολο, χρονολογημένο και αργό. Μια αρχαία πόλη δίπλα στη λίμνη που πλαισιώνεται από βουνά, ο Ντάλι ήταν τόσο όμορφος και ενδιαφέρουσα που ήθελα να το δείξω στη μητέρα μου . Αρχικά απεκλείσα ένα τέτοιο ταξίδι, καθώς σκέφτηκα ότι το μακρύ και κουραστικό ταξίδι επιστροφής θα ήταν πολύ δύσκολο για να ολοκληρώσει σε μια μέρα. Τότε εγώ είδα ότι μια σιδηροδρομική υπηρεσία μεγάλης ταχύτητας είχε ανοίξει σε αυτή τη διαδρομή μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα.

Καθώς η μητέρα μου και εγώ είχαμε φλιτζάνι φρέσκο ​​καφέ, ενώ επιταχύνουμε προς το Νταλί, συζητήσαμε για το πόσο θα μπορούσε να ωφεληθεί η γηγενή μας Αυστραλία από ένα σιδηροδρομικό δίκτυο σαν αυτό. Έξω από το παράθυρο, ξεσπούσε το φυσικό μεγαλείο της επαρχίας Γιουνάν. Οψιακοί λόφοι, κρυστάλλινες λίμνες, καταπράσινες εκτάσεις. Αυτή είναι η Κίνα που φαίνεται να ξέρει για λίγους αλλοδαπούς. Κάθε φορά που μιλάω στους ανθρώπους για τις συχνές επισκέψεις μου στη χώρα, ζητούν κυρίως αρνητικές πτυχές. Ρύπανση. ΚΙΝΗΣΗ στους ΔΡΟΜΟΥΣ. Πλήθη. Συγκεκριμένες ζούγκλες.

Όμως, ως ένα τεράστιο έθνος με μια χερσαία έκταση μεγαλύτερη από το διπλάσιο από το μέγεθος ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Κίνα είναι ευλογημένη από τη Μητέρα Φύση. Υπάρχουν τροπικές παραλίες, τεράστιες πεδιάδες, βουνά, ερήμους και καταπράσινες κοιλάδες. Οι εν λόγω ελκυστικές περιοχές είναι ιστορικές πόλεις και χωριά όπου ζουν τα αρχαία έθιμα και ο τρόπος ζωής, προσφέροντας στους επισκέπτες μια εικόνα για μια παραδοσιακή Κίνα που γρήγορα απομένει. Όταν επισκέφθηκα για πρώτη φορά τη χώρα το 2006, η επίσκεψη σε αυτά τα φυσικά θαύματα και τα απομονωμένα χωριά ήταν σκληρή δουλειά. Τώρα, είναι εύκολο να εξερευνηθούν .

Από όλες τις επαρχίες που έχω επισκεφθεί - 15 και μετράνε - ο Γιουνάν μπορεί να είναι απλώς ο πιο ελκυστικός. Προσφέρει ένα παράθυρο στη σύγχρονη Κίνα μέσω της Κουνμίνγκ, μιας σύγχρονης πόλης τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων γεμάτων ουρανοξύστες, τεράστια εμπορικά κέντρα και αστραφτερά νέα μουσεία. Αλλά είναι μια φορά το τρένο σφαίρας σας αφήνει αυτό το αστικό κώλυμα πίσω από το ότι βλέπετε το πραγματικό Yunnan. Ανοίξτε πεδία περιμετρικά μικρά παλιά χωριά πάνω από τα οποία λόφους αργαλειούς. Στη συνέχεια, τα μεγάλα κτίρια επανέρχονται στο προσκήνιο καθώς φτάνετε στο Ντάλι.

Χρονολογώντας πάνω από 1.500 χρόνια, το Dali είναι μια επιστροφή στην παλιά Κίνα, χάρη στους πλακόστρωτους δρόμους, τους χρονοβόρους shophouses, τους αρχαίους ναούς και τις ιστορικές γειτονιές, που έχουν αλλάξει ελάχιστα εδώ και αιώνες. Η μητέρα μου και εγώ απορροφήσαμε αυτή την ιστορία και είχαμε αρκετό χρόνο για να επισκεφθούμε την παρθένα λίμνη Erhai, στις όχθες της οποίας χτίστηκε το Νταλί. Πρόκειται για περίπου 40 χιλιόμετρα μήκος και σχεδόν 10 χιλιόμετρα σε ευρύτερο σημείο. Ακόμα και είναι επισκιάζεται από την οροσειρά Cang. Σε ύψος έως 4.100 μέτρα , αυτές οι κορυφές πλέουν πάνω από την πόλη.Τα βουνά Cang επισκιάζουν την αρχαία, χρονοβόρα πόλη του Νταλί. Ευγενική προσφορά Ronan O'Connell

Ποτέ δεν θα το ξέρετε, αλλά ενώ εσείς κάνετε ζουμ προς το Dali από το Kunming κερδίζετε σταθερά σε υψόμετρο. Αυτό συμβαίνει επειδή κάνετε την αναρρίχηση προς την "Στέγη του Κόσμου" - το Θιβετιανό Οροπέδιο. Η σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας συνεχίζει πολύ πέρα ​​από το Νταλί και εκτείνεται σε άλλα 140 χιλιόμετρα στα βουνά στην αρχαία πόλη Λιτζιάνγκ, σε υψόμετρο 2.400 μ. Και δεν θα σταματήσει εκεί. Ενώ δεν έχουν ανακοινωθεί σχέδια, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι μια μέρα αυτές οι αμαξοστοιχίες σφαίρας θα ανέβουν επάνω και στη συνέχεια πάνω από το Θιβέτ οροπέδιο. Η σκληρή φιλοδοξία της Κίνας με πείθει.

thenational.ae