Γράφει ο Παναγιώτης Μπούσμπουρας*
Πρόσφατα ο Υπουργός Υποδομών, σε συνάντηση με το Δήμαρχο, ανακοίνωσε ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσει η επέκταση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής από το Ρίο στον Αγ. Διονύσιο.
Πρόσφατα ο Υπουργός Υποδομών, σε συνάντηση με το Δήμαρχο, ανακοίνωσε ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσει η επέκταση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής από το Ρίο στον Αγ. Διονύσιο.
Την υπογειοποίηση της γραμμής σε όλο το μήκος των 6,5χλμ. παρουσίασε ως «δώρο» προς την πόλη.
Για την επέκταση μέχρι το νέο λιμάνι, είπε μόνον ότι ο ανάδοχος του έργου Ρίο-Αγ. Διονύσιος θα εκπονήσει και τη μελέτη της επέκτασης, χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις. Οι οποίες, νομίζω, είναι αναγκαίες, γιατί απ' όσο γνωρίζω, η διαδικασία αυτή είναι πρωτότυπη και βρίσκεται σε αντίθεση με τις διατάξεις περί εκτελέσεως δημοσίων έργων και εκπόνησης μελετών. Και δεδομένου ότι πρόκειται για δύσκολο έργο, νομίζω ότι όταν εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση, θα πρέπει να δημοπρατηθεί με το σύστημα «μελέτη-κατασκευή» μεταξύ περιορισμένου αριθμού εργοληπτών, κατόπιν προεπιλογής. Οσο για το «δώρο» του ΟΣΕ, η μέχρι τώρα εμπειρία διδάσκει: «φοβού τον ΟΣΕ και δώρα φέροντα». Ας περιμένουμε τις εξελίξεις με την ελπίδα ότι δεν θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις. Φθάνοντας στον Αγ. Διονύσιο και στρώνοντας μονή γραμμή 300μ. κατά μήκος του κρηπιδώματος Νο 13 στην προβλήτα Αστιγγος, που είναι δίπλα στο σταθμό, ο ΟΣΕ εκπληρώνει τη συμβατική του υποχρέωση προς τις Κοινοτικές Αρχές των Βρυξελλών να φθάσει το τρένο στο λιμάνι (παλαιό ή νέο, δεν έχει σημασία). Η προβλήτα Αστιγγος κλείνει από το Νότο τη λιμενολεκάνη Γλυφάδας η οποία προστατεύεται από τον κυματοθραύστη, διαθέτει 800μ κρηπιδώματα βάθους 10-12μ και χερσαία επιφάνεια 50.000 τ.μ. περίπου.
Για την επέκταση μέχρι το νέο λιμάνι, είπε μόνον ότι ο ανάδοχος του έργου Ρίο-Αγ. Διονύσιος θα εκπονήσει και τη μελέτη της επέκτασης, χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις. Οι οποίες, νομίζω, είναι αναγκαίες, γιατί απ' όσο γνωρίζω, η διαδικασία αυτή είναι πρωτότυπη και βρίσκεται σε αντίθεση με τις διατάξεις περί εκτελέσεως δημοσίων έργων και εκπόνησης μελετών. Και δεδομένου ότι πρόκειται για δύσκολο έργο, νομίζω ότι όταν εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση, θα πρέπει να δημοπρατηθεί με το σύστημα «μελέτη-κατασκευή» μεταξύ περιορισμένου αριθμού εργοληπτών, κατόπιν προεπιλογής. Οσο για το «δώρο» του ΟΣΕ, η μέχρι τώρα εμπειρία διδάσκει: «φοβού τον ΟΣΕ και δώρα φέροντα». Ας περιμένουμε τις εξελίξεις με την ελπίδα ότι δεν θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις. Φθάνοντας στον Αγ. Διονύσιο και στρώνοντας μονή γραμμή 300μ. κατά μήκος του κρηπιδώματος Νο 13 στην προβλήτα Αστιγγος, που είναι δίπλα στο σταθμό, ο ΟΣΕ εκπληρώνει τη συμβατική του υποχρέωση προς τις Κοινοτικές Αρχές των Βρυξελλών να φθάσει το τρένο στο λιμάνι (παλαιό ή νέο, δεν έχει σημασία). Η προβλήτα Αστιγγος κλείνει από το Νότο τη λιμενολεκάνη Γλυφάδας η οποία προστατεύεται από τον κυματοθραύστη, διαθέτει 800μ κρηπιδώματα βάθους 10-12μ και χερσαία επιφάνεια 50.000 τ.μ. περίπου.
Η Πάτρα έχει, λοιπόν, λιμενολεκάνη που είναι απολύτως κατάλληλη για εμπορικά πλοία και την κρύβουμε, βαφτίζοντάς την «λεκάνη κρουαζιέρας». (Επισημαίνω ότι το 2018 είχαμε ΜΙΑ μόνον προσέγγιση κρουαζιεροπλοίου και το 2017 δύο ή τρείς). Και όταν σε τρία με τέσσερα χρόνια φθάσει το τρένο στον Αγ. Διονύσιο, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του υπουργού, θα έχει τη δυνατότητα σιδηροδρομικής σύνδεσης με μία γραμμή μήκους 300μ. Ενώ για να φθάσει το τρένο στο νέο λιμάνι, θα χρειαστεί να διανύσει πολύ μεγαλύτερη «απόσταση» από την γεωγραφική απόσταση των 4χλμ. Ας μην αφήνουμε ανεκμετάλλευτη αυτή την λιμενική υποδομή που ήδη είναι έτοιμη.
* O Παναγιώτης Μπούσμπουρας είναι πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ και πρώην διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών Λιμένα Πατρών.
pelop.gr
