Μαύρη σταφίδα, ή αλλιώς το ελληνικό μαύρο χρυσάφι, όπως συνήθιζαν να την ονομάζουν παλιότερα στην χώρα μας. Τους προηγούμενους αιώνες η κατανάλωσή της ήταν πολύ διαδεδομένη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, γιατί μέσα στη ρυτιδιασμένη σάρκα της κρύβει έναν διατροφικό θησαυρό. Η καλλιέργειά της ήταν συστηματική στις περιοχές της Κορινθίας, Αχαΐας, Ηλείας, Κεφαλονιάς και Ζακύνθου. Τον 19οαιώνα, η εξαγωγή σταφίδας αποτελούσε το 75% των εξαγωγών της χώρας μας προς την Ευρώπη και το εμπόριό της συνέβαλε καθοριστικά στην ανασυγκρότηση του ελληνικού κράτους.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, στο πλαίσιο του σχεδίου σιδηροδρομικής ανάπτυξης της χώρας που οραματίστηκε ο Χαρίλαος Τρικούπης, άρχισε η κατασκευή των πρώτων σιδηροδρομικών γραμμών στην Πελοπόννησο. Για πρώτη φορά, τον Νοέμβριο του 1882, ο ατμοκίνητος σιδηρόδρομος χάραξε τον δρόμο του μαύρου χρυσού, μεταφέροντας τον πολύτιμο καρπό από τον Πύργο μέχρι το λιμάνι του Κατάκολου. Το λιμάνι κατασκευάστηκε, επίσης τον 19ο αιώνα, με στόχο την εξαγωγή προς την Ευρώπη των ολοένα αυξανόμενων ποσοτήτων ελληνικής σταφίδας που ζητούσαν οι Ευρωπαίοι. Κάθε χρόνο, η υποδοχή του πρώτου τραίνου με τη σοδειά σταφίδας στο λιμάνι γινόταν με τη διοργάνωση μιας μεγάλης, λαμπρής γιορτής.
Στα χρόνια της ακμής του εμπορίου σταφίδας, ο ελληνικός σιδηρόδρομος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην προώθηση του προϊόντος, την ανάπτυξη του πελοποννησιακού εμπορίου και τη στήριξη των εξαγωγών της χώρας προς το εξωτερικό.
Σήμερα το Κατάκολο σφύζει από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες, υποδεχόμενο τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων που καταπλέουν στο λιμάνι. Και το τραινάκι του Κατάκολου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι το αγαπημένο μέσο μεταφοράς τουριστών και ντόπιων για τις μετακινήσεις τους από το Κατάκολο στον Πύργο και την Ολυμπία.
Πηγή: trainose.gr
