Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Το τρένο…

Υπάρχει ένας εννοιολογικός απορφανισμός για τα Χανιά. Το ερώτημα είναι απλό. Πώς αντιλαμβανόμαστε την πρόοδο που συντελείται στην πόλη σε σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις της Κρήτης;
Λέγαμε πάντα ότι πρέπει να υπάρχει ένας πολιτικός σχεδιασμός που να αντέχει στον χρόνο. Τα έργα να προχωρούν, να μην μένουν στάσιμα, η αφήγηση να θεμελιώνεται σε ρεαλιστικούς όρους και όχι σε υπερφίαλες ψευδαισθήσεις.
Ακόμη και όταν παρατηρείται μια τακτική οπισθοχώρηση, οι δικαιολογίες πρέπει να είναι πειστικές, τα λόγια να έχουν ένα ειδικό βάρος.
Τα Χανιά επιτελούν μια διαδρομή.
Σε αυτή τη διαδρομή, υπάρχουν ενδιάμεσοι σταθμοί “κοσμάκης πολύς θ’ ανέβει και θα κατέβει από το τρένο…”
Στο τέλος, όμως, πρέπει πάση θυσία να φθάσουν στον προορισμό τους.
Αισθάνομαι ότι το τρένο είναι χωρίς… μηχανοδηγό..
Κάποιος ξεχάστηκε…
Δείτε το Ρέθυμνο, δείτε το Ηράκλειο.
Αναρωτηθείτε.
Συντελούνται εκεί βήματα;
Είναι πολύ εύκολο να πάτε να δείτε. Έχουν έναν ατροφικό εγωισμό στα Χανιά γιατί δεν ταξιδεύουμε τακτικά σε άλλες πόλεις. Αυτό περισφίγγει την σκέψη μας.
Απαραίτητη κρίση είναι η σύγκριση.
Περιμένουμε…

Πηγή: haniotika-nea.gr