Η κυβέρνηση του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε πρόσφατα μια φιλόδοξη προσπάθεια για τη μεταρρύθμιση του εθνικού σιδηροδρομικού φορέα SNCF.
Είναι μια προσπάθεια που βάζει τον Μακρόν σε μια ευθεία πορεία σύγκρουσης με τα πιο θορυβώδη συνδικάτα της Γαλλίας.
Αυτό είναι ακριβώς το είδος της άμεσης αντιπαράθεσης που ο Μακρόν έχει μέχρι στιγμής αποφύγει στις προσπάθειές του να μεταρρυθμίσει την υποτονική οικονομία της Γαλλίας.
Αν οι ενέργειες ανταποκριθούν στη ρητορική, είναι μια εξαιρετικά ευπρόσδεκτη εξέλιξη.
Αυτό είναι ακριβώς το είδος της άμεσης αντιπαράθεσης που ο Μακρόν έχει μέχρι στιγμής αποφύγει στις προσπάθειές του να μεταρρυθμίσει την υποτονική οικονομία της Γαλλίας.
Αν οι ενέργειες ανταποκριθούν στη ρητορική, είναι μια εξαιρετικά ευπρόσδεκτη εξέλιξη.
Η είδηση ήρθε ως έκπληξη για τους περισσότερους ανθρώπους. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Ζαν-Σιρίλ Σπινέτα, ανώτερος εκτελεστικός διευθυντής για κρατικές εταιρείες όπως η Air France και η Areva, παρουσίασε μια έκθεση με εντολή από την κυβέρνηση για την εθνική σιδηροδρομική στρατηγική της Γαλλίας. Στη Γαλλία, η ανάθεση μιας λευκής βίβλου σχετικά με κάποιο κρίσιμο ζήτημα από έναν μεγαλεπήβολο σηματοδοτεί συνήθως μια πρώτης τάξης ταφή του θέματος. Αντ' αυτού, μόλις μία εβδομάδα αργότερα, ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ ανακοίνωσε μια ατζέντα μεταρρυθμίσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις περισσότερες από τις προτάσεις της έκθεσης. Οι διαβουλεύσεις της Ένωσης πρόκειται να ξεκινήσουν την επόμενη εβδομάδα, με αυστηρή προθεσμία δύο μηνών και την προειδοποίηση ότι η κυβέρνηση θα εγκρίνει μονομερώς μεταρρυθμίσεις με διάταγμα εάν δεν καταλήξει σε συμφωνία. Η κίνηση αυτή ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στα συνδικάτα των σιδηροδρόμων.
Τα σωματεία απάντησαν σε είδος. «Θα απαντήσουμε στην πρόκληση. Αυτό σίγουρα θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά κινήματα στην ιστορία της SNCF», δήλωσε ο Λορέν Μπρουν, επικεφαλής της αριστερής συντεχνίας CGT-Cheminots. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Το πιο εντυπωσιακό ήταν η αλλαγή του τόνος από τον Λορέν Μπερζέρ, επικεφαλής του μετριοπαθούς συνδικάτου CFDT. Σε συνέντευξή του, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «φτύνει τους εργαζόμενους στον τομέα των σιδηροδρόμων και του δημόσιου τομέα». Ο αρχηγός των ρεφορμιστικών συνδικάτων, γνωστός συνήθως για τη συνεργατική ρητορική του, κατηγόρησε αυτό που ονόμασε «μέθοδο Μακρόν» για τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων με τις ενώσεις προτού προχωρήσει με το σχέδιό του έτσι κι αλλιώς. Και τα τέσσερα συνδικάτα της SNCF δήλωσαν ότι θα συνεργαστούν. Ο Μακρόν συνήθως προσαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις για να χωρίσει τα συνδικάτα και να αποφύγει αυτό ακριβώς.
Κάποιου είδους μεταρρύθμιση είναι απαραίτητη. Το σύστημα σιδηροδρομικών μεταφορών της Γαλλίας είναι όπως πολλές από τις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας - άριστες αλλά απρόσιτες. Οι σιδηρόδρομοι της χώρας είναι δίκαια ζηλευτοί στον κόσμο, αλλά και επίμονα ασύμφοροι, και βαθιά χρεωμένοι.
Πριν από μια δεκαετία, οι καταναλωτικές και εμπορευματικές μεταφορές χωρίστηκαν σε δύο οντότητες, με στόχο να μετατραπούν οι τελευταίες σε μια επικερδή επιχείρηση που θα μπορούσε να επιδοτήσει τις πρώτες. Αντίθετα, αυτό έχει επιδεινώσει τις απώλειες. Το δίκαιο της ΕΕ ορίζει ότι η Γαλλία πρέπει σύντομα να επιτρέψει τον ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα στο σιδηροδρομικό της δίκτυο και ότι η SNCF δεν θα μπορέσει να ανταγωνιστεί αν δεν εξαλείψει τα κληρονομιά της. Εν πάση περιπτώσει, οι κεντρικές και τοπικές κυβερνήσεις της Γαλλίας δαπανούν 17 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για τη χρηματοδότηση της SNCF. Παρόμοιες μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Γερμανία μειώνουν το κόστος εκμετάλλευσης των σιδηροδρόμων κατά 3%.
Το σημείο ανάφλεξης στην επιδιωκόμενη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης είναι η αλλαγή του νομικού καθεστώτος των σιδηροδρομικών εργαζομένων, οι οποίοι απολαμβάνουν πολλά οφέλη, όπως απασχόληση καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, αυτόματες αυξήσεις μισθών, πρόωρη συνταξιοδότηση και δωρεάν εισιτήρια τρένων για τις οικογένειές τους. Οι σημερινοί εργαζόμενοι θα διατηρήσουν τα προνόμια, αλλά οι μελλοντικοί εργαζόμενοι θα προσλαμβάνονται υπό τους κανόνες του ιδιωτικού τομέα. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι αυτό θα είναι μέρος οποιουδήποτε μεταρρυθμιστικού πακέτου, ενώ η ένωση CGT έχει χαρακτηρίσει το καθεστώς των σιδηροδρομικών εργαζομένων «μη διαπραγματεύσιμο». Επίσης στο τραπέζι, το γαλλικό κράτος να αναλάβει μεγάλο μέρος του χρέους της SNCF εάν η εταιρεία παρουσιάσει βελτιώσεις την ποιότητα της υπηρεσίας και τη διάρθρωση του κόστους.
Πέρα από την πολιτική μεταφορών, τα πιο σημαντικά νέα είναι ότι η ανακοίνωση δείχνει ότι ο Μακρόν μετατοπίζει την πολιτική σκακιέρα. Η «μέθοδος Μακρόν», όπως το έθεσε ο Μπερζέρ, έχει αλλάξει. Έχει φανερά αποφασίσει ότι δεν χρειάζεται να ικανοποιήσει τα συνδικάτα σε κάθε περίπτωση. Πέρυσι, οι μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας του Μακρόν δέχτηκαν κριτική ως εξαιρετικά προσαρμοσμένες ώστε να στενοχωρήσουν όσο το δυνατόν λιγότερο τα συνδικάτα. Το αποτέλεσμα ήταν μεταρρυθμίσεις στη σωστή κατεύθυνση, αλλά που δεν κατάφεραν να αλλάξουν επαρκώς το status quo για να έχουν πραγματικό αντίκτυπο.
Η αλλαγή του τόνου του Μπερζέρ είναι χαρακτηριστική. Ως επικεφαλής της πιο μετριοπαθούς μεγάλης ένωσης, και ο ίδιος μια φιγούρα όμοια με τον Μακρόν στον κόσμο των συνδικάτων (ένας νεαρός, μετριοπαθής ρεφορμιστής σε ένα περιβάλλον ηλικιωμένων που βλέπουν τη δουλειά τους ως υπεράσπιση του status quo με κάθε κόστος), ήταν ο άνθρωπος που ο Μακρόν θα αναμενόταν να θέλει να πείσει πρώτο, με τον τρόπο που ένας Αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε να προσαρμόσει ένα νομοσχέδιο ειδικά για να πάρει την ψήφο σημαντικού μετριοπαθούς γερουσιαστή.
Αυτή η προσέγγιση φαίνεται να έχει τελειώσει τώρα. Ο Μακρόν τραβάει μπροστά, και αψηφά τα συνδικάτα. Ο συμβολισμός έχει σημασία εδώ: Τα σιδηροδρομικά συνδικάτα είναι από τα πιο ριζοσπαστικά και επίσης τα πιο επικίνδυνα, καθώς μπορούν να παγώσουν τη σιδηροδρομική κίνηση. Το να τα βάζει μαζί τους είναι ένα μήνυμα ότι θέλει να προχωρήσει περαιτέρω με τις μεταρρυθμίσεις. Οι διεθνείς παρατηρητές και οι επενδυτές θα πρέπει να χαιρετίσουν αυτή τη μετατόπιση και να ελπίζουν ότι ο Μακρόν θα την ολοκληρώσει.
Πηγή: sofokleous10.gr
